Matiim kong tinitigan ang likod ni Manika habang abala siya sa pagtitipa sa keyboard ng computer niya. She is seriously working on her computer. Kanina pa siya subsob dito, I thought she couldn't work after she cry hard. Pero heto siya ngayon at parang walang nangyari.
She didn't tell me what's the reason why she is crying. Kahit gusto kong malaman dahil nagi-guily ako na baka ako ang rason. Iginalang ko na lang ang pananahimik niya dahil hindi na ito sakop ng pakikialam ko.
Nangalumbaba ako habang pinaglalaruan ang mouse ng laptop ko.
I don't know why I suddenly hugged her a while ago. Bigla na lang nagkaroon ng isip ang katawan ko at niyakap ko siya. Maybe, I am just guilty or what.
Hindi ako iyon, ewan kung saan napunta ang other side ko na naiinis kapag may babaeng umiiyak sa harap
