FAITH VILLAMORE reminded herself not to freak out.
She had already lost track of how many times she had attempted to calm herself down. As her gaze moved from the catwalk's backstage to the throngs of spectators gathered in the stadium to watch the most anticipated fashion show in Paris, Faith focused on one specific person she believed she had wronged three years ago.
“Zack Matthew De Guzman…”
Realizing that the man was staring in her direction,
Faith pushed herself to turn aside as she muttered his name.
“Oh no, dear God, this can’t be, that gorgeous man can’t be him…”
She then again muttered in disbelief, hindi na malaman ni Faith kung mayroon pa ba siyang natitirang lakas ng loob upang rumampa sa kahabaan ng stage na iyon habang suot ang tila tinipid sa tela at kulang na lamang ay mag liwanag sa sobrang kinang na skirt at bra lalo pa at mayroong isang lalaking kamukha ng lalaking basta niya na lamang iniwan sa Pilipinas tatlong taon na ang nakaka lipas.
“Anong nangyari sa’yo, girl? Okay ka lang? Mukha kang nakakita ng multo ah?”
Takang tanong sa kanya ng kaibigan at kasamahan sa trabaho na si Thalia habang pilit ring tinatanaw ang kung sinong tinitignan niya.
“Multo nga yata girl, parang minumulto ako ng nakaraan.”
Wala sa sariling sabi ni Faith, Thalia’s eyebrow creased showing the hint of confusion.
“Ano?”
Tanong nito na sinagot lamang naman niya ng isang malakas na pag buntong hininga.
“Hay naku, whatever that is, I am sure dala lang iyan ng pagod.”
Naiiling na sabi ng kaibigan.
“Ay sana nga ano? Kaya lang ayan oh-“
Sagot ni Faith sabay pasimpleng itinuro ang lalaking naka upo sa isa sa mga VIP seat ng stadium na iyon.
“Grabeng pagod naman ito at parang solid na solid naman yata ang pamamalikmata ko.”
Dagdag niya pa saka napanguso.
“Sino ba ‘yun? Ka-one night stand mo noon?”
Pa birong sabi ng kaibigan, sinamaan niya naman ito ng tingin, hindi na nakuhang sumagot pa ni Faith nang marinig ang cue na sila na ang susunod na rarampa.
Mabilis ang pag ragasa ng matinding kaba sa dibdib ni Faith nang wala nang nagawa kung hindi ang lumabas mula sa likod ng makapal na kurnina ng stage na iyon, pilit niya na lamang kinalma ang sarili habang hindi nag papakita ng kahit na anong reaksyon.
‘Oh my God, siya nga kaya?’
Kausap niya sa sarili, habang papalapit kasi sa gawi ng VIP seat ay lalong lumilinaw sa kanyang paningin ang itsura ng lalaki, seryoso ang mukha nito habang matamang naka titig sa kanya.
Gusto mang huminga ng malakas ni Faith ay hindi niya magawa, pilit niyang isinaksak sa isipan na nasa gitna siya ng pag rampa at hindi niya maaring isali ang kung ano man ang problema niya sa buhay sa uri ng trabahong mayroon siya.
‘Okay, get a hold of yourself, and this will soon be over.’
Faith silently reminded herself, keeping her still face and her signature look, Faith refused to throw the man even a quick glance.
Her beauty, her stance and her dedication to modelling was the reason why she was banned as the ‘top-model’ in Paris, she can never allow a man who’s showing an unbearable resemblance to Zack De Guzman ruin her hard earned spot in Limelight Entertainment.
Even he was indeed Zack, should she still care?
Tiyak naman niyang wala na rin namang pakealam pa sa kanya ang lalaki, sino ba naman ang mag tiyatiyaga pang pakealaman ang isang taong una pa lang ay mas pinili nang mang iwan?
At siya iyon.
‘But what the hell is he doing here?’
Faith’s subconscious asked, without getting an answer to her own question, Faith absent mindely threw the man a glance, and this time, Faith stared at her as she walked closer to his direction.
Pilit na lamang siyang nag ingat sa pag lalakad habang sinisiguro pa ring nagagawa niya ng maayos ang kanyang trabaho.
By staring at the man, Faith was finally convinced that he was indeed Zack De Guzman, his ex-boyfriend she had left without giving him any good reason three years ago.
Halos manlambot ang tuhod ni Faith nang sa wakas ay matapos ang fashion show na iyon, she will be a hypocrite if she would say that her trembling legs are caused by fatigue from the show when she knew exactly the reason for that.
“Hoy ano na? Okay ka lang ba talaga?”
Faith almost jumped as her friend and co- model’s high-pitched voice startled her.
“Ano ba, huwag ka ngang nang gugulat.”
Inis na saway niya sa kaibigang si Thalia, inirapan naman siya nito.
“Hindi ka mukhang okay, ang putla mo ano ba talaga ang nangyayari?
Oh nga pala ipinabibigay sa iyo.”
Sabi nito saka inabot sa kanya ang isang maganda at tila mamahaling bouquet.
“Kanino daw galing?”
Takang tanong niya, nag dalawang isip pa siya kung aabutin niya ba iyon o hindi na sa bandang huli ay napasakamay niya rin nang ipagduldulan iyon sa kanya ng kaibigan.
“Galing iyan doon sa lalaking itinuro mo kanina, he said his name is Zack and he also claims that you and him are old friends.”
Agad nanlaki ang mga mata ni Faith dahil sa sinabi ni Thalia, ang kaninang nanlalambot lamang na tuhod ay tuluyan nang nanghina dahilan upang mapaupo siya sa isang silyang naroon.
“Hala siya, ikaw Faith ha, umamin ka nga nagawan mo ba ng malaking kasalanan iyong lalaking iyon? Ano in-istafa mo ba at tinangayan ng malaking halaga ng salapi o sadyang tinakbuhan mo after a one night stand and he realized that you are all he needed kaya siya nag hahabol ngayon?”
Mahabang litanya ng kaibigan, tipid naman siyang umiling bilang sagot.
“Eh ano nga?”
“Naalala mo ba iyong iniiyakan kong ex noong bagong salta ako dito?”
She asked, Thalia gasped in horror, her eyes widen as she looked at her.
“Oh my God, iyong ex mo na basta mo nalang iniwan noon? Iyong labis mong sinaktan, that was him?”
“O-oo eh,”
Kagat-labi at simple niyang sagot.
“Hala ka girl, sa gwapo nun nagawa mong iwan? Oh eh ano kaya? Balak niya kayang makipag get back together-happy forever sa iyo?”
Maarteng sabi ni Thalia inirapan niya naman ito.
“That’s what I do not know, paano kung nagpakita lang siiya para gantihan ako? I mean the guy is a feaking billionaire, he could ruin my whole modelling career in just one snap of his fingers,”
Nag aalala niyang sabi.
“Grabe naman ang nega naman nun, malay mo nga talaga gusto lang makipag balikan sa iyo, huwag ka ngang nag iisip ng kung anong negativity muna, kausapin mo kaya?”
Sabi pa ni Thalia , nahintakutan niya naman itong tinitigan.
“Kausapin? Paano?”
“Well, I mean the guy is waiting for you outside, he said he wanted to talk to you.”
Balewalang sagot ni Thalia,
“Thalia naman, bakit ngayon mo lang sinabi?”
Insi niyang sabi sa kaibigan.
“Tsaka kakausapin ko, ano naman ang sasabihin ko? HI HOW ARE YOU?
Ganon lang pagkatapos ng ginawa ko sa kanya three years ago?
No I don’t think so, I can’t face him.”
Halos mag hysterical niya nang sabi, napangiwi naman sa kanya ang kaibigan.
“Don’t just stand there, do something.”
Taranta niyang utos.
“Aba, ano naman ang ini-expect mong gawin ko? Send him away, paano? Ipa-tow ko?”
“Just send him away Thalia, tell him I am not here anymore, sabihin mo nakaalis na ako, bring the flowers with you para maniwala siy-“
“No need, I am already here.
How are you, Faith Villamore, I find it incredibly painful that you don’t wanna see me, when I have been missing you since the day you left.”
Pakiramdam ni Faith ay nawala lahat ng kulay sa kanyang mukha nang pumasok mula sa pinto ng dressing room si-
“Z-Zack Matthew De Guzman…”
She called out, he was wearing a phony grin and Faith knew he was off for something that is not good.