บทที่ 3
1104 Words
"ขึ้นรถเดี๋ยวผมไปส่ง"
"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวไม่ได้ปฏิเสธเธอยอมติดรถกับเขาออกมาด้วย
"ผมว่าเราจะรอเวลากันอีกต่อไปไม่ได้แล้วนะ ต้องรีบจัดการให้มันจบๆ ไป"
"ตามใจคุณค่ะ" เธอก็คิดเหมือนกันเพราะถ้ารอต่อไปพ่อต้องทำอะไรอีกแน่
"พรุ่งนี้คุณนัดพ่อของคุณไว้ด้วยนะ ตอนเย็นผมจะเข้ามา"
"ค่ะ"
คฤหาสน์หลังใหญ่ ของตระกูลไพศาลธนาโชติ
"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร" คุณหญิงกันต์สินิ ไพศาลธนาโชติ แม่ของธันวา (ที่แม่ของเขาถามแบบนี้ก็เพราะว่านางเห็นตอนที่ลูกชายเดินไปพาผู้หญิงคนนั้นออกจากห้องอาหาร)
"เมียผมไง" ชายหนุ่มพูดออกมาแบบไม่ต้องคิด
"แต่ก็ไม่ใช่คนที่แกรักนักรักหนานี่" เพราะนางก็เคยเจอกับผู้หญิงของลูกชายมาบ้างแล้วตอนที่ธันวาพากลับมาเที่ยวเมืองไทย
"คนนี้คนใหม่ครับ ผมรักมากกว่าคนนั้นอีก รักจนทนไม่ไหว เราจะแต่งกันเดือนหน้า"
"แกทำแบบนี้กับแม่ไม่ได้นะ!!" นางเริ่มจะขึ้นเสียง
"ชีวิตผม ถ้าแม่ยังบังคับอีก ผมจะกลับสวิตแล้วไม่กลับมาอีกเลย"
เพราะพ่อเสียกะทันหันธันวาก็เลยต้องได้รีบกลับมาด่วน เพื่อมาดูแลกิจการแทนพ่อที่เสียไป
"ไม่เคยได้ดังใจฉันเลยยย" คนเป็นแม่ได้แต่ตะคอกตามหลังลูกชายที่เดินขึ้นบ้านไปแบบไม่สนใจแม่เลย
วันต่อมา..
"พ่อคะ พี่ธันวาเขาบอกว่าวันนี้จะเข้ามาคุยด้วย พ่ออย่าเพิ่งกินเหล้านะ" พ่อของเธอไม่ได้ติดแค่การพนันยังติดเหล้าด้วย
"บอกเขาให้รีบมาเลย ลูกเขยรวยๆ พ่อชอบ"
"หนูบอกพ่อแล้วไง พี่เขาไม่ได้รวยอะไรหรอก"
เรื่องราวเมื่อวาน พ่อของเธอก็พอเดาออกแล้ว
เย็นวันนั้นเอง..
"เชิญครับๆ" พ่อของเธอรอรับด้วยตัวเองเลย
"สวัสดีครับคุณพ่อ" ธันวายกมือขึ้นไหว้
"ไม่ต้องมากพิธี นั่งๆ เลยลูก"
"ครับ..แล้วขวัญดาวล่ะครับ" ชายหนุ่มถามพร้อมกับมองไปรอบๆ บ้าน ส่วนหญิงสาวที่ได้ยินเสียงว่าเขามาแล้วก็รีบลงมาหา
"ทำไมคุณมาเร็วล่ะคะ" ขวัญดาวยังอยู่ในชุดนักศึกษาเพราะเพิ่งกลับมาถึงบ้าน
"เสร็จงานผมก็ตรงมาที่นี่เลย ทำไมคุณไม่บอกให้ผมไปรับที่มหาวิทยาลัยล่ะครับ"
ทีแรกขวัญดาวจะนั่งห่างๆ แต่เขาก็ดึงมือเธอให้เข้ามานั่งใกล้แล้วโอบไว้
"......" เธอได้แต่คิดว่าการแสดงของผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาเลย แต่ขวัญดาวจำเป็นต้องได้ไปตามน้ำ
"คุณทานอะไรมายังครับ" คนเป็นพ่อถามว่าที่ลูกเขยแต่สายตาก็แอบปลื้มปริ่ม
"ยังเลยครับ ผมว่าจะมารับพวกคุณออกไปทานด้วยกัน"
"ลูกๆ ไปกันเถอะ เอาคนแก่ไปด้วย ขวางหูขวางตาเปล่าๆ"
"ถ้างั้นก็เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมจะมาคุยเรื่องที่ผมจะขอขวัญดาวแต่งงาน"
"แล้วเรื่องสินสอดทองหมั้นล่ะ" พ่อก็เข้าเรื่องเหมือนกัน
"ผมให้มากกว่าที่พ่อต้องการเลยครับ พ่อบอกมาได้เลย" ใบหน้าของผู้เป็นพ่อมีรอยยิ้มขึ้นมาจนหุบไม่ได้
"คุณ!!" เธอหยิกแขนเขาเบาๆ
"โอ้ย! ไม่เป็นไรผมสู้ไหว ก็ผมรักของผมหนิ" ขณะที่พูดจมูกคมสันก็ได้ฝังลงแก้มนวลของหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอด
"......." เอารางวัลออสก้าร์ไปเลยคุณน่ะ
"งั้นผมพาขวัญไปนะครับพ่อ"
พอคุยกันจบทุกอย่าง ธันวาก็พาขวัญดาวออกจากบ้าน ทั้งที่ยังไม่เปลี่ยนเสื้อผ้า
"คุณทำอะไรของคุณ" พอขึ้นนั่งบนรถได้อารมณ์ของเธอก็เริ่มขึ้นตาม
"ผมยังไม่บอกคุณเหรอว่า มันต้องถึงเนื้อถึงตัวกันบ้างแล้วแต่สถานะการณ์"
"อย่าให้มันถึงเยอะกว่านี้แล้วกัน"
ธันวาอดสงสัยไม่ได้ ยังมีอยู่หรือผู้หญิงที่หวงเนื้อหวงตัวกับผู้ชายที่ดูจะเพอร์เฟคเหมือนเขา เพราะชีวิตของเขาก็เจอผู้หญิงมาไม่ใช่น้อย แต่ละคนแทบจะกระโดดเกาะเลยด้วยซ้ำ
"คุณจอดตรงนี้ก็ได้ ฉันจะเดินเล่นสักพัก แล้วก็กลับบ้านเอง"
แต่เขาก็ไม่ได้จอดตามที่เธอบอก ธันวาขับรถตรงมาอีกหน่อยก็ถึงร้านที่เขาอยากจะพาเธอมา
"คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม"
"ลงมาเถอะผมไม่เอาคุณไปขายหรอก"
"สวัสดีค่ะ คุณธันวา" เจ้าของร้านเสื้อผ้าแบรนด์เนมออกมาต้อนรับเอง
"สวัสดีครับ" ธันวาก็ทักทายพนักงานต้อนรับกลับเช่นกัน
"ไม่เจอกันนานเลยนะคะ" สายตาของเจ้าของห้องเสื้อดังแอบมองผู้หญิงที่มากับธันวาเล็กน้อย และยังแอบคิดว่าคนใหม่อีกแล้วเหรอ
"ช่วยหาชุดที่เหมาะกับเธอสักห้าชุด ไม่สิ..ขอเยอะๆ เลยนะ"
"คุณจะบ้าเหรอ ร้านนี้แพงนะ" เพราะเธอก็เคยมาเดินดูเหมือนกัน
"ทำตามที่ผมพูด คุณจะใส่แบบที่เคยใส่ไม่ได้แล้ว พรุ่งนี้จะพาไปเจอแม่"
"......." ที่ขวัญดาวไม่กล้าให้เขาซื้อเยอะเพราะกลัวว่าเขาจะไม่มีเงินจ่าย ..แต่หญิงสาวก็ยอมเลือกตามที่เขาบอก
"ทั้งหมดสามแสนบาทค่ะ"
ชายหนุ่มล้วงเอาบัตรเครดิตในกระเป๋าออกมาส่งให้กับพนักงานของร้าน
"คุณๆๆ ไม่ต้องเอาเยอะก็ได้" หญิงสาวรีบดึงบัตรนั้นกลับคืนมาก่อนที่พนักงานจะรูดมัน
แต่ธันวาก็ยังคงส่งคืนไปให้พนักงานเหมือนเดิม
"แค่นี้เองผมจ่ายได้"
พอเสร็จจากร้านเสื้อผ้า เขาก็พาไปต่อที่ร้านรองเท้า และร้านกระเป๋า แล้วก็จบที่ร้าน....
"ฉันไม่เข้าไปกับคุณแล้วนะ"
"ถ้าคุณไม่ไป แล้วผมจะรู้ขนาดนิ้วคุณไหมล่ะ" มือหนาเอื้อมไปจูงมือของเธอให้เดินตาม
"สวัสดีค่ะ คุณธันวา" เจ้าของร้านเพชรยิ้มแป้นออกมาต้อนรับที่หน้าร้าน
"........" ขวัญดาวมองหน้าคนตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างๆ แต่ละร้านที่เธอเข้ามาเขาคงพาสาวๆ มาบ่อยล่ะสิท่า รู้จักเจ้าของร้านดีทุกร้านเลย
"ช่วยดูแหวนให้เธอด้วยนะ ขอเครื่องเพชรสักสามชุดด้วย"
"ห๊าา?!" เธอจะตกใจหรือช็อคก่อนดี
- Writer
