“หึ ฤทธิ์มากนะ ยายผ้าป่าน ทำผิดไว้แล้วไม่ยอมสำนึกใช่ไหม ดี เราจะได้เห็นดีกัน”
เขาไม่เหลือความปราณี ให้ผู้หญิงร้ายกาจคนนี้อีกแล้ว ปรัชญ์โมโหจนตัวสั่น ทั้งจากเหตุการณ์เมื่อกลางวัน กับการขัดขืน ขัดใจของลินินในตอนนี้บวกรวมกัน ก่อคลื่นพายุร้ายในใจของชายหนุ่ม ให้ซัดเข้าใส่ร่างงาม ทำลายล้างเธอให้เจ็บปวด ให้สาสมกับความผิดที่เธอได้ทำไว้ มือกระชากเสื้อผ้าของเธอจนขาดคามือ
แควก แควก แควก !
“กรี๊ดดดด อย่านะ!”
ลินินกรีดร้อง พยายามดิ้นรนผลักไสเขาออกสุกแรง จนหลุดออกมาได้ ก็วิ่งหนีไปทางประตู แต่ชายหนุ่มตามมากระชากคอเสื้อด้านหลังไว้ จนเสื้อขาดติดมือ หญิงสาวเสียหลักล้มลงไปฟาดกับพื้น โชคดีที่พื้นรองพรมไว้ จึงไม่ได้บาดเจ็บนอกจากจุก จนลุกไม่ขึ้น หญิงสาวพยายามคลานหนีคนใจร้าย
ปรัชญ์ตามมากดเธอตรึงไว้กับพื้น ดวงตาของเขาวาวโรจน์ดังแสงเพลิง โทสะคุโชนจนขาดความยั้งคิด ต้องการลงโทษ ลงทัณฑ์ หญิงสาวให้สาใจ
“ยายผ้
