Ferman kendine sövüp saydığı uykuyu haram ettiği bir geceden daha sağ olarak çıktı sabaha. Artık duvarlar üstüne üstüne geliyordu. Ne bu koca konak ne de bu oda artık ona iyi geliyordu. Eksikti işte bütün parçalar eksikti. Yalnızdı be ötesi mi vardı.. Kimse yanında olmasını istediği kişinin yerini doldurmaya yetmiyordu ne Ömer'in onu güldürme çabaları ne Zilan'ın anne şevkati vermiyordu aynı tadı. O yarım kalmışlık hissi bir türlü gitmiyordu zihninden.
Çok az uyumuştu yine uyumak bile iyi gelmiyordu artık. Bir şekilde kendine acı çektirmek hoşuna gidiyor gibiydi. Hayattan zevk alabileceği herşeyi bir bir rafa kaldırıyordu. Derin ama buz gibi bir nefes verdi. Yüreği yanıyordu teni buz gibiydi. Üşüyordu.
"Sen ne işe yaramaz, ne berbat bir herifsin lan. Senin bir tane bile mi doğrun olmaz ş
