ดาว(ยั่ว)มหาลัยน้องไหวเหรอ

Surprise!!

ห้องพักที่ลลิลและพิมประภาเช่าอยู่ด้วยกันเกือบจะร้างเพราะนทีแทบจะไม่ปล่อยให้เธอกลับไปจะมีบ้างที่แวะไปเอาของใช้ส่วนตัวแล้วก็กลับมาอยู่ที่โรงแรมของครอบครัวเขา เรียกว่าเขาไม่ให้เธอคลาดสายตาเลย ออกอาการหวงน้องพิมหนักมาก ก็สาวน้อยตอนนี้สวยวันสวยคืนหนุ่มๆที่มหาวิทยาลัยก็ขยันส่งขนมจีบให้เธอไม่เว้นแต่ละวัน ส่วนทางด้านคู่หมั้นป้ายแดงนั้นก็ขยันตรวจภายในกันเหลือเกิน คนหนึ่งขี้หิวอีกคนก็กินดุ..

.

..

ในวันแข่งกีฬาคณะ

"เดี๋ยวก็หมดแรงหรอกวันนี้แข่งบาสไม่ใช่เหรอ?" ลลิลประท้วงคนเอาแต่ใจที่ตอนนี้กำลังนั่งซุกหน้าหล่อเหลาอยู่ระหว่างเนินอกอวบอิ่มของเธอที่โซฟาในห้องเก็บอุปกรณ์ของชมรมณ์บาสเก็ตบอล "แข่งช่วงสี่โมงเย็นนี่เพิ่งสิบโมงมีเวลาเหลือเฟือ" คนหน้าหล่อปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาตัวจิ๋วดึงรั้งเสื้อชั้นในลูกไม้ซีทรูลงมาคาไว้โดยไม่ปลดตะขอเผยให้เห็นเนื้อขาวแน่นเด้งออกมาอย่างอิสระ เขาแหงนมองหน้าคนประท้วงขณะที่ลิ้นซนนั้นโลมเลียดูดกินเม็ดบัวชมพู คนสวยใช้มือเรียวรวบกำผมของเขาแล้วดึงทำให้คนที่กำลังกินยิ่งมีอารมณ์ตะโบมขบดูดอย่างมูมมามยิ่งกว่าเดิม เขาเอนตัวพิงโซฟาคนสวยที่ตอนนี้นั่งค่อมบนตัดชายช่วยเขาปลดพันธนาการที่สวมใส่ช่วงล่างงัดแท่งรักร้อนสีชมพูขึ้นมาประคองถูรูดขึ้นลงอยู่สามถึงสี่ครั้งน้ำใสเล็ดไหลออกมาจากหัวกระดิกส่งสัญญานพร้อมรบ เธอถลกกระโปรงนั่งค่อมแล้วจ่อเข้าที่ช่องทางรักที่ตอนนี้เหลือปราการด่านเดียวก็จะทำให้ความกระสันถูกสนองตอบคือแพนตี้ลูกไม้ตัวจิ๋ว คนหล่อเกี่ยวกวัดเปิดทางรักให้แกนเนื้อได้มุดเข้าสัมผัสความฉ่ำนุ่มภายใน ความคับแคบทำให้คนทั้งสองร้องครางออกมาแรกสอดใส่ แต่เมื่อสะโพกสาวเริ่มร่อนอารมณ์เสียวซ่านก็เข้ามาแทน

อิทธิเอาคืนคนสวยด้วยการรวบผมด้านหลังของเธอแล้วดึงอย่างเบามือพอที่จะทำให้คนสวยเงยหน้าชูคอเขากดจมูกหนักๆสูดกลิ่นสาวมาที่คองามระหงของเธอละเลงเลียขึ้นมาขบเม้มที่ใบหูกระตุ้นเร้าสาวสวย อีกมือไม่ปล่อยให้ว่างบีบเน้นไปที่เนื้อก้นงอนจนปริ้นขยำจนแเดง "จะเสร็จแล้วค่ะบี๋" คนหล่อเปลี่ยนมาล๊อกจับสะโพกสาวทั้งสองมือแล้วกระแทกเอวสอบรัวหนักๆเน้นๆสวนขึ้นมาส่งให้คนสวยถึงจุดสุดยอดแล้วตามเธอมายังเส้นชัยไม่ให้รอนาน

เขาและเธอนั่งกอดกันอยู่อย่างนั่นสักพักก็ถอนแกนชายดึงเครื่องป้องกันที่เต็มไปด้วยน้ำขุ่นทิ้งลงขยะ แล้วจัดแจงช่วยเธอขยับเสื้อผ้าให้เข้าที่ ตอนนี้คนสวยนอนหลับอยู่บนโซฟา เขามองร่างขาวนอนหลับแต่ดูเหมือนเอ็นหว่างขาของเขาจะไม่ยอมหลับง่ายๆ จึงก้มกระซิบไปที่ข้างหู "เธอคือยาโด๊ปของฉัน" แล้วเริ่มลีลาเร้าโลมหวังได้ขึ้นสวรรค์อีกที แต่รอบนี้ฉันขอขี่เธอเอง..

หลังจากฤดูกีฬาคณะผ่านพ้นไปทิ้งเวลาให้อ้อยอิ่งได้ไม่นานแต่ละคนก็ต้องลุยติวเตรียมสอบ ลลิลและพิมประภาตอนนี้กลับมาพักที่หอหญิงและยุ่งกับงานที่ต้องทำส่งอาจารย์อาทิตย์หนึ่งจะได้เจอแฟนก็ไม่กี่ครั้ง ฝ่ายหนุ่มๆก็ดูจะหนักไม่แพ้กันมีกิจกรรมมีงานต้องทำส่งลืมวันลืมคืนบางวันนอนเช้าก็มี

ในคลาสเรียน

"วันนี้จะมีวิทยากรพิเศษมาแนะแนวและจะสอนแทนอาจารย์ นักศึกษาคนไหนมีข้อสงสัยในวิชานี้สามารถปรึกษาได้ อ.พิเศษท่านนี้จบจากอังกฤษคำแนะนำของเขาน่าจะมีประโยชน์กับพวกคุณไม่มากก็น้อย"

อาจารย์ประจำวิชาที่สาวๆเข้าเรียนกำลังกล่าวแนะนำอาจารย์พิเศษที่จะมาสอนแทนเขา เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาวๆในห้องได้อย่างถล่มทะลายเมื่ออาจารย์หนุ่มรูปหล่อสำอางค์ท่าทางภูมิฐานสะอาดสะอ้านท่านนั้นก้าวเข้ามายืนหน้าชั้น

"สวัสดีครับนักศึกษาทุกคน ผม ม.ร.ว.ภัทรวลินธร จะมาสอนแทนหนึ่งเดือน นักศึกษาคนไหนมีข้อสงสัยหรือข้อคิดเห็นเกี่ยวกับวิชานี้ผมยินดีแลกเปลี่ยนแนวคิดความเห็นหวังว่าช่วงหนึ่งเดือนนี้พวกเราจะได้เจออะไรใหม่ๆและสนุกกับการเรียนไปด้วยกันนะครับ" สิ้นเสียงแนะนำตัวก็ยิ่งทำให้เสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดดังก้องขึ้นไปอีกเมื่อรู้ว่าอาจารย์พิเศษเป็นใคร

จบคลาสลลิลและพิมประภากำลังเดินไปโรงอาหาร ตื๊ดดด ตื๊ดดด พิมประภาก้มหยิบโทรศัพท์มือถือที่สั่นเตือนสายเรียกเข้าอยู่ในกระเป๋า เธอหยิบขึ้นมาก็พบว่าชื่อที่โชว์หน้าจอเป็นชายภัทรที่โทรเข้ามา

พิมประภา "สวัสดีค่ะพี่ชายภัทร"

ชายภัทร "สวัสดีครับคุณพิม ใจร้ายจังไม่อยู่รอทักทายพี่ก่อน"

พิมประภา "เอ๊ะ! เมื่อกี๊พี่ชายภัทรทราบเหรอคะว่าพิมอยู่ในคราส"

ชายภัทร "ใครไม่เห็นคุณพิมก็แย่แล้ว เด่นขนาดนั้น"

พิมประภา "พิมขอโทษค่ะที่ไม่ได้เข้าไปทักทาย"

ชายภัทร "วันนี้คุณพิมกับหญิงลิลสะดวกไปทานข้าวกับพี่หรือเปล่าครับ? พี่ขอเลี้ยงฉลองงานแรกของพี่ตั้งแต่พี่กลับจากอังกฤษ"

พิมประภาหันไปหาลลิลเป็นจังหวะที่อิทธิมารับพอดีส่วนนทีติดธุระกลับไปก่อนแล้ว

ลลิล "วันนี้พี่ขอตัวนะ นัดพี่อิทไว้ค่ะ"

ด้วยความอยากผ่อนคลาย ไหนๆช่วงนี้งานส่งอาจารย์ก็เรียบร้อยแล้วพิมประภาจึงตอบตกลงรับนัดไปกับคุณชาย

.

..

พิมประภาไม่ได้เจอกับนทีตลอดทั้งอาทิตย์ โทรไปหาก็บอกงานยุ่ง ทั้งโปรเจคส่งอาจารย์และงานของทางบ้าน

เธอเริ่มรู้สึกแปลกๆที่แฟนของเธอหายหน้าหายตาไปไลน์หาก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ถามจากอิทธิก็ได้คำตอบว่าไม่ค่อยได้เจอเช่นกัน เธอจึงตั้งใจว่าวันนีัจะไปหาเขาที่โรงแรมที่เขาฝึกงานอยู่

ณโรงแรมหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา

พิมประภามาถึงก็ขึ้นลิฟท์ไปชั้นบนสุดโดยใช้คีย์การ์ดที่นทีให้ไว้เมื่อช่วงที่เธอมาอยู่กับเขาที่นี่บ่อยๆ ภายในห้องว่างเปล่ามีเพียงโต๊ะอาหารที่ยังคงหลงเหลือร่องรอยว่าเมื่อสักครู่น่าจะมีใครรับประทานอาหารกัน แก้วไวน์2แก้วที่ยังคงดื่มค้างคาไว้ เชิงเทียนจัดแต่งอย่างโรแมนติก เธอเดินต่อไปยังห้องนอนที่ดูเหมือนจะไม่ได้ปิดสนิท พิมประภาค่อยๆเอื้อมมือเปิดแง้มประตูออก ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้เธอต้องตกตลึงหัวใจหล่นวูบ ร่างชายหนุ่มเปลือยท่อนบนกำลังนัวเนียกับผู้หญิงอยู่บนเตียงที่เขาและเธอเคยนอนกอดกัน เธอเห็นหน้าไม่ค่อยถนัดนักแต่พอร่างแกร่งนั้นหันมา!! น้ำตาก็เอ่อไหลออกมา ขาแทบจะหมดแรง ในหัวมึนงงสับสนไปหมด มันเกิดอะไรขึ้น?! ทำไม!?

ชายหนุ่มหันมามองแล้วดึงตัวเองลุกขึ้นเดินมายืนเผชิญหน้ากับเธอที่ยืนอยู่หน้าประตูโดยที่เขาไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

ในตอนนี้พิมประภาทั้งสองแก้มเปรอะเปลื่อนไปด้วยน้ำตา เธอใช้มือปาดน้ำตาออกจากแก้มที่แดงจัด "ขอเหตุผลที่จะทำให้พิมอารมณ์ดีไม่เข้าไปจิกหัวเธอคนนั้นค่ะ พี่ที?!"

.

..

...

อยากอ่านคอมเม้นจังเลย ขอกำลังใจเขียนต่อหน่อยคะ^..^