ดาว(ยั่ว)มหาลัยน้องไหวเหรอ

บังเอิญผิดห้อง

ความอึดอัดเข้าปกคลุม พิมประภาปาดน้ำตาที่แก้มแล้วจ้องหน้าชายสุดที่รัก คำถามผุดขึ้นในหัวเยอะแยะไปหมด ชายหนุ่มไม่แม้แต่จะสบสายตากับเธอ "พี่ทีทำอะไร เกิดอะไรขึ้นค่ะ?" เธอถามขึ้นทำลายความอึดอัดนั้น น้ำเสียงสั่นเคลือพยายามเข้มแข็งอย่างที่สุด "อย่างที่เห็น ทำไมต้องถาม" เหมือนมีอะไรทิ่มเข้าไปที่หัวใจของเธอ เจ็บจี๊ด แทบหายใจไม่ออกเมื่อได้ยินเสียงตอบกลับของชายหนุ่ม เธอคิดว่าความรักของเธอจะเปลี่ยนเพย์บอยอย่างนทีให้หยุดอยู่ที่เธอคนเดียวได้ตลอดหลายเดือนมานี้เรารักกันไม่ใช่เหรอ ไม่ทันเท่าไรเลยเขาเบื่อเธอแล้วเหรอ พิมประภาไม่สามารถเก็บอารมณ์ได้อีกต่อไป เธอก้มหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นตัวสั้นเทิ้มถอยหลังลงไปนั่งที่พื้น ชายหนุ่มก้าวตามออกมาแล้วปิดประตูแต่ยังคงไม่มองหน้าเธอเพียงแค่ชำเลืองมอง "พี่ทีใจร้าย! ไม่รักพิมแล้วเหรอคะ" อึก! ฮืออ~ อึก! เขายังคงเงียบไม่พูดอะไร เธอร้องไห้ซุกหน้าที่ผ่ามือสักพักก็เริ่มสงบแล้วลุกขึ้น

พิมประภา "ในห้อง ใครคะ?"

นที "ไม่ได้มีความหมายอะไร"

พิมประภา "พี่ทีหมายความว่าเอากับใครก็ได้ อึก~ ในขณะที่เป็นแฟนพิมอยู่เหรอคะ แล้วพิมหละ อึก~ เอาพิมไปไว้ที่ไหน ทำไมไม่มองหน้าพิมหละคะ อึก~ ตอบมาสิ"

นทีหันมามองร่างสาวน้อยเป็นครั้งแรก เค้าต้องตกใจเล็กน้อยเพราะตอนนี้พิมประภาปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาแล้วเดินเข้ามา เธอโน้มคอเขาลงมาแล้วบดขยี้จูบอย่างเร่าร้อน ขบกัดเบาๆที่ปากล่างของชาย และมันก็เพียงพอที่จะทำให้ชายหนุ่มกระหายอยากจะทำมากกว่าจูบ ที่จริงแค่เขาเห็นหน้าเธอมันก็กระตุ้นอารมณ์เขาแล้วหละ แต่.. นทีถอนจูบแล้วกอดร่างสาวน้อยไว้แนบชิด

นที "น้องพิมอย่าทำแบบนี้!!"

พิมประภา "ทำไมคะ พิมต้องการพี่ที เอากันแบบไม่มีความหมายอะไรก็ได้"

นที "ประชด?"

พิมประภาเริ่มมีน้ำตาไหลอาบแก้มลงมาอีก และตอนนี้เธอก็เริ่มยั่วเขา มือเรียวลูบไปที่แผ่นหลังสัมผัสถึงมัดกล้ามเร้าใจกับอกแกร่งซิกแพคขยี้อารมณ์ แล้วเลื่อนไล้ลงมาหยุดที่กลางเป้ากางเกงสัมผัสชวนขนลุกหวิวมวนอวนไปด้วยความไคร่ เธอจับแกนชายที่ตอนนี้ฟองสู้มืออยู่ในกางเกง แม้จะยังไม่ได้ปลดปล่อยให้เป็นอิสระออกมาก็รับรู้ได้ถึงความมหึมาของมัน นทีขบกรามแน่นพ่นลมหายใจหนักๆออกมาเหมือนว่าเขาต้องยั้งตัวเองและครุ่นคิดอย่างหนัก

นที "เดี๋ยวพี่ไปส่งที่หอ"

พิมประภา "พี่ทีรู้ใช่ไหมคะว่าถ้าวันนี้พิมก้าวออกไปแล้ว ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม!"

จากสีหน้าและแววตาเห็นได้ชัดว่านทีลังเล เขาเลี่ยงไม่ยอมสบตาอีกฝ่าย ฝ่ายสาวที่ยังยืนคล้องคอเขาอยู่นั้นก็พยายามเค้นความ

พิมประภา "มองตาพิม ถ้าไม่รักแล้วพิมจะไป "

นทียืนนิ่งไม่ตอบโต้สิ่งใด ไม่แม้แต่สบตา

พิมประภาปลดซิบกางเกงของเขางัดแกนชายออกมาลูบคลึง "งั้นเรามาทำกันครั้งสุดท้าย พิมจะทำให้พี่ทีจดจำพิมไม่มีวันลืม!!"

นทีอดกลั้นอย่างที่สุดที่จะไม่ทำอะไรตามใจแม้จะอยากสนองตอบเธอซะตอนนี้เลย เขาคว้าแขนของเธอดึงมืองามที่กำลังเล่นเสียวกับแกนรักของเขาออก "หยุดเถอะ! เดี๋ยวพี่ไปส่งนะครับ"

พิมประภาปล่อยน้ำตาของความเสียใจให้ถาโถมเธออีกครั้ง เธอผละออกจากมือของเขา แล้วหันหลังคว้ากระเป๋าที่กองอยู่กับพื้นวิ่งออกไปที่ลิฟท์ ชายหนุ่มยืนมองตามสมองเหมือนว่างเปล่าแป๊บเดียวก็จัดแจงกางเกงเก็บแกนความเป็นชายให้เข้าที่แล้วรีบเดินตามเธอออกมา แต่ช้าไปก้าวหนึ่ง เธอได้ลงลิฟท์ไปเสียแล้ว

เขารีบเดินกลับเข้ามาในห้องคว้าเสื้อยืดกุญแจรถ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือกดโทรออกหาพิมประภาทันที รอสายจนตัด3-4ครั้งระหว่างรอลิฟท์ เขาต่อสายโทรออกอีกแต่ครั้งนี้ปลายสายรับ "กลับได้เลย เดี๋ยวพี่ติดต่อไป Thank you" จากนั้นก็รีบออกตามพิมประภาไป

.

..

มินิสีแดงเลี้ยวเข้ามาที่ผับหรูแห่งหนึ่ง

สาวสวยในชุดแซ็กซี่เกาะอกกระโปรงสั้นเข้ารูป ยืนพร้อมชายสูงใหญ่กล้ามโตอีก2คนซึ่งน่าจะเป็นบอดี้การ์ดของเธอ ยืนรอรับพิมประภาอยู่ที่ลานจอดรถ

ทันทีที่พิมประภาลงจากรถก็โผเข้ากอดเธอ "ไหวไหมแก เข้าข้างในกันก่อน" จากนั้นก็พาพิมประภาเข้าทางด้านหลังผับไป

ห้องVIPที่เป็นทั้งออฟฟิศและเป็นบาร์ส่วนตัวไว้จัดเลี้ยงเฉพาะคนสำคัญพิเศษสุดๆไม่ได้เปิดให้ลูกค้าทั่วไปเข้า และยังมีประตูลับต่อเข้าไปยังห้องนอนที่เอาไว้พักผ่อนของเจ้าของร้าน ถูกจัดแจงไว้เพื่อรับรองพิมประภา สาวสวยลูกสาวเจ้าของไนท์คลับหรูเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทกับครอบครัวเธอ

แนนซี่ "พอแกโทรมาฉันก็รีบบอกให้ลูกน้องเตรียมห้องนี้ไว้ให้เลย เดี๋ยวยัยลิลตามมา แกผ่อนคลายได้เต็มที่นะไม่ต้องเกรงใจ"

พิมประภา "รบกวนพี่แนนนะคะ พิมยังไม่อยากกลับหอพัก"

ตอนนี้พิมประภาหยุดร้องแล้วเหลือทิ้งไว้เพียงร่องรอยว่าเพิ่งผ่านการร้องไห้อย่างหนักมา

พิมประภา "พิมอยากดื่มค่ะ"

แนนซี่ "จะดีเหรอแก! รอลลิลมาก่อนไหม?"

พิมประภา "พี่ทีจะเลิกกับพิมแล้วค่ะ พี่ทีไม่รักพิมแล้ว"

คนตากลมเริ่มมีน้ำใสเอ่อจนขอบตาแดงขึ้นมาอีก แนนซี่หน้าเหวอขึ้นเล็กน้อยไม่อยากจะเชื่อว่าคู่นี้จะถึงขั้นเลิกกันแค่ทะเลาะกันยังไม่เคยเห็น ก็ปกตินทีรักและตามใจพิมประภาอย่างกับอะไรดี ตัวติดกันแจ จะมีงอนกันบ้างเรื่องหึงหวงแต่ก็แป๊บเดียวแค่พิมประภาออดอ้อนหน่อยก็แพ้คนสวยหมดท่าทุกที

แนนซี่ "งั้นได้ จะดื่มอะไรหละ ไวน์หรือวิสกี้"

พิมประภา "อะไรก็ได้ค่ะ ขอที่แรงๆเลย"

เครื่องดื่มถูกนำมาเสริฟ วิสกี้ผสมโคล่าถูกจัดใส่แก้วให้พิมประภาเธอยกดื่มรวดเดียวปานน้ำเปล่า เพียงแก้วเดียวก็เริ่มออกอาการเต้นยั่ว หัวเราะไปทั้งคราบน้ำตา มองเผินๆคล้ายกำลังสนุกสุดเหวี่ยง

ตื๊ดด ตื๊ดด~ โทรศัพท์มือถือของแนนซี่สั่นเตือนสายเข้า ตามด้วยข้อความบอกว่าถึงร้านแล้ว บังเอิญวันนี้เธอนัดเพื่อนๆอีกกลุ่มที่เรียนจบจากอังกฤษด้วยกันมาสังสรร เธอจึงขอตัวไปรับเพื่อน

แนนซี่ "แกดื่มคนเดียวไปก่อนนะพิม ฉันนัดเพื่อนไว้ เดี๋ยวกลับมา"

ห้องVipฝั่งตรงข้ามห้องออฟฟิศถูกจัดเตรียมไว้สำหรับปาร์ตี้ของกลุ่มเพื่อนอีกกลุ่มของเจ้าของคลับ พนักงานเสริฟกระซิบบอกแนนซี่ว่าลูกค้าโต๊ะด้านล่างเมาโวยวาย เธอจึงให้ลูกน้องพาเพื่อนๆของเธอไปยังห้องที่จัดเตรียมไว้ทางขวาส่วนเธอขอไปจัดการปัญหาแล้วจะตามไปสมทบ มีเพียงหนุ่มหล่อท่าทางผู้ดีสะอาดสะอ้านที่ขอไปเข้าห้องน้ำแล้วจะตามไปที่ห้องจัดเลี้ยง

เสร็จจากเข้าห้องน้ำแล้วหนุ่มหล่อก็ขึ้นมาชั้นบนเดินเลี้ยวซ้ายมาจนสุดประตูแล้วเปิดเข้าไป

ภาพสาวสวยในชุดนักศึกษารัดรูปอวดทรวดทรง อกอวบรับกับเอวเอสเซ็กซี่ขยี้ใจกำลังเต้นเย้ายวนชวนเคลิ้ม เธอหันมาสบตาเข้ากับหนุ่มหล่อก็ส่งยิ้มหวานให้ในตาหวานฉ่ำ กัดขอบปากล่างอย่างยั่วเย้าเล่นเอาคนที่มองอยู่อึ้งในความวาบหวามชวนให้หลงเสน่ห์ไปกับลีลาของเธอ นี่ถ้าหากว่ามีเสาเธอคงจะเต้นโพลแด้นซ์โชว์

"น้องพิม ทำไมมาอยู่ที่นี่ครับ!?"

.

..

...

คอมเมนท์ให้กำลังใจน้องพิมหน่อยค่าาา