แผนซ้อนแผน
1299 Words
ตอนที่ 6
“ขอบคุณครับ แต่บังเอิญว่าผมก็เหนียวตัวมาทั้งวันแล้ว อยากจะอาบน้ำกับคุณด้วยจะได้มั้ย”
“คุณต้องบ้าไปแล้ว แน่ ๆ นี่เราเพิ่งรู้จักกันนะคะ ที่ฉันอนุญาตให้คุณขึ้นมารอในห้องนี้มันก็มากพอแล้ว” เธอต่อว่าเขาทันที ไม่คิดว่าเขาจะทำตัวรุ่มร่ามเช่นนี้
“ผมเป็นคนพูดตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม”
“เสียใจค่ะ พอดีว่าฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่คุณเคยเจอมาก่อนซะด้วย” พูดจบเวฑิตาก็เดินหนี ฮันส์เดินตามเธอไปติด ๆ
ที่นอนฟองน้ำหนาปึกร่วมศอกอยู่กลางห้องนอน เข้าเดินตามมาหยุดตรงหน้าเธอ ชายหนุ่มไม่พูดพล่ามเขาโน้มตัวมาจูบเธอรุนแรง ไฟพิศวาสแล่นปลาบไปทั่วร่างของแคดดี้สาว เวฑิตาขนเธอลุกชัน ลิ้นของเขาที่แหย่เข้ามาพัวพันในโพรงปากนุ่ม และทันใดนั้นมือเรียวบางก็กระทบกับใบหน้าอันหล่อเหลาของหนุ่มลูกครึ่งทันที
เพียะ!!!
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงใจที่คุณจะมาทำแบบนี้ และคุณก็กลับไปได้แล้ว” เธอออกปากไล่เขาอย่างไม่ไยดี
“ฉันขอนอนกับเธอคืนนี้ แลกกับเงินหนึ่งล้าน เอามั้ย” ฮันส์ควักเงินสดออกมาจากกระเป๋าเจมส์บอนด์ที่เขาถือเดินตามเธอมา ธนบัตรสีเทาเป็นปึกใหญ่หลายมัดถูกเปิดให้เธอเห็นตรงหน้า เขามีธุรกิจผิดกฎหมายเยอะ ดังนั้นการพกเงินสดติดตัวจึงจำเป็นสำหรับเขา เพราะมันตรวจสอบได้ยาก
เพียะ!!!
ฝ่ามือเล็กปะทะกับใบหน้าของชายหนุ่มอีกครับ ฮันส์หันมามองด้วยสายตาโกรธเคือง และสำหรับผู้หญิงคนนี้คืนละหนึ่งก็ถือว่าแพงไปสำหรับเขาแล้ว แล้วเธอยังมาตบหน้าเขาอีก หรือว่าอยากจะได้มากกว่านี้กันแน่
“มันจะมากไปแล้วนะ เงินหนึ่งล้านที่ฉันยอมจ่ายสำหรับเธอมันก็มากพอแล้วนะ” คัพเค้กได้ยินอย่างนั้น ความโกรธก็พุ่งปรี๊ดขึ้นมาอีกเป็นเท่าตัว เธอเงื้อมือหวังจะตบหน้าเขาอีกรอบ แต่คราวนี้เขาเร็วกว่าและรับมือเล็กๆ นั้นไว้ได้ แล้วกระชากตัวแค้นดี้สาวเข้ามาหา จนทำให้เธอชนกับแผงอกกว้างของเขา
“ให้เงินไม่เอา อยากให้ฟรี ๆ ละสิท่า...ได้!!! คืนนี้ฉันจะเป็นผัวเธอให้สมใจอยากเลย ฮ่า ๆ ”
ฮันส์ไม่รอช้า ริมฝีปากหยักบดเข้ากับริมฝีปากอิ่มอีกครั้งทันที จนเธอตกใจและเบิกตากว้างพลางใช้แขนผลักร่างสูงออก แต่ร่างสูงนั้นแทบไม่ขยับ เธอทั้งดิ้นทั้งทุบ ทั้งตี แต่ร่างสูงนั้นก็ไม่สะเทือนเลยสักนิด แต่กลับเป็นบดขยี้ริมฝีปากให้แรงขึ้นกว่าเดิม แคดดี้สาวไม่กล้าแม่แต่ลืมตามอง เธอได้แต่หลับตาปี๋ กัดฟันไว้แน่น เธอหายใจไม่ออก ไม่คิดเลยว่าการพาเขามาที่ห้องจะทำให้เธอคิดผิดเช่นนี้ นี่เธอจะต้องมาเจอกับผู้ชายโรคจิตบ้าตัณหาหรือไงกัน
“ช่วยด้วย อื้มมมม!..”
ชายหนุ่มเลื่อนมือมากอดเอวบางเอาไว้แล้วลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังทำให้คัพเค้กสะดุ้งสุดตัวและร้องตะโกนให้คนช่วย เขาล้วงมือเข้าไปในเสื้อยืดตัวบางนั่น คัพเค้กพยายามผลักร่างสูงแต่ก็ไม่สำเร็จ มือหนาลูบไล้แผ่นหลังเรียบเนียน ริมฝีปากก็ยังคงเคล้าคลึงริมฝีปากเล็กอยู่ เขาควานหาตะขอเสื้อชั้นในไม่พบ ริมฝีปากหนาผละออกจากริมฝีปากเรียวบางก่อนจะได้ถามเธอ
“เพราะอะไร คุณถึงไม่ใส่บรา”
“มันเรื่องของฉัน..ปล่อยได้แล้ว”
“คุณคงตั้งใจอ่อยผมละสิ”
“ความคิดของคุณนี่มันช่างโสโครกสิ้นดี คิดได้ยังไงว่าฉันอ่อย”
“แค่คุณให้ผมมาที่ห้อง ผมก็รู้แล้ว”
“หึ!... ปล่อยฉันเดียวนี้นะ”
“ไม่ปล่อย แต่ผมมีข้อเสนอให้คุณ”
“อืมมมม!!.. อย่า!!! ฉันไม่รับขอเสนออะไรทั้งนั้น”
ในตอนนี้แคดดี้สาวต้องรั้งเสื้อตัวเองเอาไว้แน่นเพื่อไม่ให้เขาถอดออกได้สำเร็จ ในสมองมึนงงไปหมด ฮันส์ลูบไล้ไปเรื่อย ๆ จนร่างบางสั่นสะท้านเมื่อมือหนาเลื่อนต่ำลงไปถึงสะโพก แล้วหญิงสาวก็ร้องครางออกมา
“อื้อ...อย่า!!”
เขาได้จังหวะสอดลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากแล้วจัดการไล้เลียไปตามไรฟันแล้วมาหยอกเย้ากับเรียวลิ้นเล็ก ลิ้นเล็กพยายามหลบเขา แต่มันกลับทำให้เขารู้สึกสยิวมากขึ้น เขาผลักร่างเล็กไปนั่งบนเตียง หญิงสาวแอ่นหลังขึ้นเพื่อพยายามหลบมือปลาหมึก แต่ก็ทำให้หน้าอกอวบไปเสียดสีกับหน้าอกแกร่งของเขา ฮันส์ครางออกมาอย่างพอใจ
“ปล่อยฉันไปเถอะ ขอร้อง”
“คนอย่างผม อยากได้อะไรก็ต้องได้สิ”
ฮันส์ลากมือสากลงไปยังขาเนียนสวยแล้วลูบไล้ขึ้นมาจนถึงหน้าอกอวบ แคดดี้สาวตกใจอีกครั้งเมื่อมือหนากำลังคลึงเคล้นหน้าอกเธออยู่ แล้วเขาก็ละริมฝีปากลากลงมาหาตามลำคอ เท่านั้นร่างบางก็หมดสติลง
ฮันส์หนุ่มหล่อลูกครึ่งวัย 28 มองดูร่างงามของหญิงสาวที่บัดนี้อ่อนยวบลงมาในอ้อมกอด เขาไม่รู้จะทำยังไงจึงต้องประคองร่างเธอให้ค่อย ๆ นอนลงบนที่นอน จากนั้นเขาจึงหยิบกระเป๋าสะพายของเธอขึ้นมาดู
ถึงวินาทีนี้ ฮันส์ยอมรับจริง ๆ ว่าเขากำลังตื่นเต้น กับภาพที่ปรากฏอยู่ข้างหน้า หญิงสาวร่างงามได้สัดส่วน กำลังนอนหมดสติอยู่บนเตียง เขาไล่มองเรือนร่างของหล่อนอย่างช้า ๆ เรือนร่างของเธอช่างยั่วยวนเขาซะเหลือเกิน ความคิดหื่น ๆ และคิดว่าจะลักหลับเธอแล่นผ่านเข้ามาในหัว
เพียงแค่ดึงเสื้อยืดขึ้นไปด้านบนก็มองเห็นฐานของเต้านมอวบเต่งตึง เต้านมอวบคู่สวยที่ขาวผ่องเป็นยองใยช่างยั่วยวนใจเขาเหลือเกิน
ฮันส์พลางก้มลงไปจูมพิต ยอดถันสีสวยไร้บรา ทรวงอกขาวสล้างเบ่งบานของหล่อนออกมาปรากฏกระจ่างแจ้งเมื่อเขาดึงเสื้อยืดขึ้นไปกองไว้จนเลยพ้นเนื้ออกขาว สติรับรู้ผิดชอบกำลังบอกเขาว่าถ้าเขาล่วงเกินเธอครั้งนี้ เขาจะไม่ได้รับความจริงใจจากเธอเลย
ฮันส์หยุดความพิศวาสเอาไว้แค่นั้น แล้วดึงเสื้อยืดเธอลงมาไว้ที่เดิม เขาเดินเข้าไปในห้องนะและออกมาพร้อมกันผ้าขนหนูเปียกหมาด จากนั้นเขาเริ่มเช็ดตัวให้เธอ
เขาล้มตัวลงนอนทั้งที่นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว เอาวะ!...แค่นอนกอดก่อนก็ได้เดี๋ยวตื่นมาค่อยว่ากัน
ติ๊ดๆๆๆ
เสียงโทรศัพท์ปลุกให้หนุ่มลูกครึ่งตื่นขึ้นมา เขาลืมตาก็พบว่าหญิงกำลังซุกหาไออุ่น เขาเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าของหญิงสาวแล้วล้วงโทรศัพท์ออกมา เบอร์โทรเข้าโชว์ชื่อที่เธอเมมเอาไว้ว่า
‘ท่านพ่อ’
ท่านพ่อ ฮันส์ตกใจและเขาก็ไม่คุ้นเคยกับภาษาไทยแต่เขาเดาว่าถ้าไม่ใช่พ่อก็ต้องเป็นผู้ปกครองหรือสามีอย่างแน่นอน
“นี่ ยัยเค้ก เมื่อไหร่จะกลับบ้านซะที คอนโดไม่ได้เช่าเอาให้ให้แกไม่กลับบ้านกลับช่องนะ” เสียงตวาดดังลั่นที่ดังโทรศัพท์ของผู้เป็นบิดาทำให้ชายหนุ่มต้องเอาโทรศัพท์ออกห่างหูตัวเอง
“ขอโทษนะครับ พอดีว่าเค้กหลับอยู่ คุณมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ” ฮันส์แกล้งถามไป
- Writer
