แคดดี้ที่รัก

ตอนที่ 1 “เรากำลังจะหมดตัว โรงแรมกำลังจะถูกยึด เรากำลังจะล้มละลาย!” “ห๊า!!!....พ่อว่าอะไรนะ!!” เสียงตะโกนโพล่งออกจากปากหญิงสาวกลางโต๊ะอาหารเช้า ทันทีที่เธอได้ยินคำพูดไม่คาดฝัน ช้อนส้อมในมือร่วงลงบนจานเปล่าตรงหน้า ก่อนจะบอกตัวเองให้ตั้งสติเพื่อทบทวนสิ่งที่เธอเพิ่งได้ยินเมื่อครู่นี้ “ใช่! เค้กหนูฟังไม่ผิดหรอก พ่อกำลังจะล้มละลาย” น้ำเสียงและแววตาของพ่อตอกย้ำให้เธอรู้ว่า สิ่งที่เข้าหูเธอเมื่อ ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ไม่ได้สื่อความผิดเพี้ยนไปแต่อย่างใด “บ้าน่ะ ไม่จริงใช่ไหมคะพ่อ ทำไมหนูไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย” เวฑิตายังคงไถ่ถามผู้เป็นแม่ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามอีกครั้งเพื่อยืนยันให้แน่ใจ จะให้เธอเชื่อง่ายๆ ได้ยังไง ในเมื่อใครต่อใครใน สังคมต่างก็รู้กันดีว่า ตระกูลอัครโยธินของเธอนั้นเป็นถึงตระกูลเศรษฐีระดับแถวหน้าของ จะมาบอกว่าล้มละลายโดยไม่มีวี่แววมาก่อนแบบนี้ มันต้องเป็นเรื่องที่ตลกแน่ ๆ “ฟังนะเค้ก ธุรกิจโรงแรมของเราขาดทุนต่อเนื่องมาหลายปี ตั้งแต่มีโควิดระบาด สภาพเศรษฐกิจแบบนี้เราก็รู้ๆ กันอยู่ พ่อพยายามทุกวิถีทางที่จะพยุงธุรกิจเอาไว้แต่มันก็ได้แค่นี้แหละ” ผู้เป็นพ่อ ค่อยๆ ช้าๆ บอกเล่าความเป็นจริงของสถานภาพทางธุรกิจของครอบครัว หญิงสาวหันมองสบตาบิดาเพียงครู่เดียวก่อนเบือนหน้าไปทางอื่น เพราะในเวลานี้เธอไม่อาจจะสบตากับผู้ถ่ายทอดเรื่องราวได้จริงๆ เวฑิตาหลับตาลงแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกเต็มปอด เพื่อเก็บกลั้นความโกรธ สับสน และเสียใจกับความรู้สึกมากมายที่พรั่งพรูออกมา ผู้เป็นบิดาเอื้อมมือสัมผัสท่อนแขนของลูกสาวเบาๆ เขาทราบดี ว่ายากเกินกว่าที่ลูกสาวผู้ที่เรียกได้ว่าเกิดมาบนกองเงินกองทองอย่างเวฑิตาจะทนรับความจริงนี้ได้ แต่ความจริงก็คือความจริง ไม่วันใดก็วันหนึ่งเขาก็ต้องบอกเรื่องนี้กับเธออยู่ดี “ถ้าสิ้นปีนี้สถานการณ์ยังเป็นแบบนี้อยู่ เราอาจจะต้องถูกยึดโรงแรม” “ยึดโรงแรม!!” เวฑิตาหน้าซีดเผือด ธุรกิจโรงแรมถูกยึด แถมบิดาของเธอยังบอกว่า ถ้าจะแก้ไขก็ต้องขายบ้านหรูใจกลางกรุง ที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์อย่างครบครัน หรูหราสมฐานะของตระกูลอัครโยธิน...เพื่อนำเงินมาพยุงธุรกิจโรงแรมเอาไว้ “แต่เรายังพอมีทางออกนะลูก ถ้าเค้กจะช่วยพ่อสักครั้ง ตอนนี้มิสเตอร์ฮันส์กำลังจะเข้ามาลงทุนในธุรกิจโรงแรมของเรา ถ้าเราได้เขามาเป็นหุ้นส่วนเพื่อพยุงธุรกิจเอาไว้ละก็ โรงแรมเราก็มีทางรอด” ผู้เป็นบิดาพูดอย่างสะกดอารมณ์ที่สุด ก่อนจะดึงแขนลูกสาวให้นั่งลงที่เดิม “พ่อต้องการให้เขามาเป็นหุ้นส่วนเหรอคะ” “ใช่ พ่ออยากให้เค้กไปทำความรู้จักกับเขา และถ้าลูกชอบก็สานสัมพันธ์กับเขาเสียเลย” “พ่อ แต่ดาวมีพี่เอกอยู่แล้วนะคะ” “คนอย่างไอ้เอก พ่อว่าปล่อย ๆ มันไปเถอะ” “แต่พี่เค้าไม่ได้ทำอะไรผิด จู่ ๆ พ่อจะให้หนูทิ้งเข้าได้อย่างไรกัน” ลูกสาวต่อว่าบิดา เพราะอย่างน้อย ๆ ถ้าเธอจะเลิกกับใครสักคนมันก็ต้องมีเหตุผลที่ดีกว่านี้สิ “หนูช่วยพ่อก็ได้ แต่ว่าไม่ถึงขนาดต้องไปนอนกับเขาหรอกนะคะ” “จะเป็นอะไรไป หนูก็ไม่ใช่เพิ่งเคยมีแฟนนี่น่า” “พ่อ!!...ถึงหนูจะมีแฟนมาหลายต่อหลายคน แต่หนูก็ยังไม่คบจนถึงขั้นต้องมีอะไรกันนะคะ” “โอเค ๆ งั้นเค้กจะช่วยพ่อได้แค่ไหน” “แค่คบ ๆ กันก็พอได้อยู่ค่ะ แต่ถ้าให้ไปหลับนอนด้วยก็คงจะไม่ได้” “โอเคลูก...งั้นหนูแค่ลองคบ ๆ เค้าไปก่อนก็ได้ลูก เค้กต้องจีบให้เขามาลงทุนในโรงแรมของเราให้ได้ พ่อขอแค่นั้นแหละ” “หนูจะลองดูค่ะ แต่ไม่รับปากนะคะ ว่าจะสำเร็จ” “ได้ลูก...พ่อเชื่อในความสวยของลูก รับรอง มิสเตอร์ฮันส์ จะต้องตกหลุมรักลูกสาวของพ่ออย่างแน่นอน”