“เอาล่ะทุกคนตั้งใจหน่อยนะ ฉากสุดท้ายแล้ว” เสียงของจีนดังขึ้นมาจากทางด้านหลังฉาก ให้เราทั้งหมดที่อยู่บนเวทีต้องหันกลับไปสบมอง
ก่อนที่เธอจะหันหน้ากลับมาหาคนที่นอนอยู่ตรงหน้ากัน และถอนหายใจออกมาเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะตื่นเต้นเกินไปจนอาจจะทำให้งานมันล่าช้าได้
แววตาของติณณ์ที่ตอนแรกว่างเปล่าค่อย ๆ แปรเปลี่ยนกลายเป็นแด๊ดดี้ที่อยู่ในบทบาทของเรื่อง ก่อนที่รอยยิ้มมุมปากของเธอจะประดับขึ้นมาเพราะเธอเป็นคนปั้นแต่ง จนคนที่นอนอยู่ตรงหน้าถึงกับเบิกตาโพล้งขึ้นมาเล็กน้อยราวกับว่ากำลังตะลึงกับการกระทำของเธออยู่อย่างไรอย่างนั้น
“เวลาเข้าบทแล้วเปลี่ยนไปเป็นอีกคนเลยแฮะ...” เธอได้ยินเจ้าหล่อนพูดออกมาแผ่วเบาซึ่งติณณ์ก็ยิ้มรับแทนคำขอบคุณ
ก่อนท้ายที่สุดแล้วเสียงแอคชันที่อยู่ทางด้านหลังเวทีจะดังขึ้นมา พาลให้ติณณ์รีบดำเนินตามบทในทันทีเพราะมันจะถึงเวลาที่เธอต้องกลับไปหามัมมี้แล้ว
“แด๊ดดี้...” เสียงของคนใต้ร่
