“มันยังน้อยไปด้วยซ้ำสำหรับผู้หญิงไม่รู้จักพออย่างเธอ!” จันทริกาไม่ปล่อยให้คนใจร้ายเอ่ยต่อว่าอะไรเธออีกหญิงสาวฟาดมือลงใบหน้าคมคายอย่างแรงก่อนจะหมุนตัววิ่งหนีไปท่ามกลางเสียงร้องเรียกของสองแม่ลูกแต่ก็ไม่อาจดึงความสนใจของเธอให้กลับมามองได้ ต่างจากคนที่เป็นต้นเหตุที่ตวาดลั่นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเห็นไอ้สองทำท่าจะเดินตามแม่ตัวดีออกไป
“แกไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น! เขามีปัญญาไปเองก็ต้องกลับมาเองได้ อย่าให้รู้ว่าใครออกไปตามเธอ!” ชายหนุ่มกำชับสองแม่ลูกเสียงแข็งก่อนที่เขาจะเดินกระแทกเท้าหายกลับเข้าไปในตัวบ้านอย่างหงุดหงิด ไม่ได้คิดจะออกไปตามแม่ตัวดีที่กล้าลองของ ซ้ำยังบังอาจตบหน้าเขาต่อหน้าคนอื่นๆ
“งานเข้าแล้วไหมล่ะไอ้สอง แกนะแก! จะทำอะไรทำไมไม่รู้จักระวังห๊ะ!” นางสายหันมาต่อวาลูกชายทันทีที่สบโอกาส
“ใครจะไปรู้ล่ะแม่ว่าคุณคินแกจะรักแรงหึงแรงขนาดนี้ ถ้ารู้ผมคงไม่ทำ
