ช่วงบ่ายของวันนี้แดดร้อนมาก จอมขวัญและคนงานคนอื่น ๆ ช่วยกันก้มๆ เงยๆ เก็บเม็ดกาแฟกันต่อ
“พี่ยะขิ่น มีน้ำดื่มเหลือไหมคะ จอมขอดื่มดับร้อนสักหน่อยได้ไหม” จอมขวัญถามขึ้นสีหน้าไม่ค่อยดี เริ่มหน้ามืดเหมือนจะเป็นลม
“น้ำพี่หมด เดี๋ยวพี่ขอน้ำคนงานคนอื่นให้นะจอม” ยะขิ่นบอกจอมขวัญแต่ยังไม่ทันได้เดินไปขอน้ำคนงานคนอื่นจอมขวัญก็หน้ามืดทรุดตัวลงเป็นลมไปเสียก่อน
“อ้าวจอม มาช่วยกันหน่อยเร็วจอมขวัญเป็นลมช่วยด้วยจ้ะ” ยะขิ่นร้องขอความช่วยเหลือให้คนงานคนอื่นมาช่วย
“จอมขวัญเป็นลมหรือ ออกไปออกไปอย่ามามุงเยอะ ใครมียาดมยาหม่องเอามาหน่อย” ยุพินร้องบอกคนงาน เสียงเอ๊ะอ๊ะโวยวายของคนงานทำให้นราผู้จัดการสวนที่ตอนนี้กำลังเดินตรวจดูความเรียบร้อยอยู่เดินเข้ามาดูและเห็นว่าจอมขวัญเป็นลมอยู่จึงรีบเข้ามาช่วย
“น้องจอมเป็นลมหรือ มาผมช่วยอุ้มน้องจอมไปที่อาคารสำนักงานดีกว่า ไปที่นั่นมีห้องพยาบาลจะได้ช่วยน้องจอมได้” นราพูดเสร็
