ปัถวีออกไปดื่มเหล้ากับเพื่อน กลับมาถึงบ้านไม้สักเกือบเที่ยงคืนแต่ก็สามารถขับรถกลับมาบ้านได้เองแม้จะออกอาการมึนๆอยู่บ้างแต่ก็ไม่ถึงกับเมาจนไม่มีสติ กลับมาถึงก็เห็นจอมขวัญนอนหลับอยู่ที่โซฟาตัวยาวในห้องนั่งเล่นจึงแกล้งทำเสียงดังให้จอมขวัญตื่น
“อือ” จอมขวัญบิดตัว ลืมตารู้สึกตัวตื่นขึ้นมา
“นายหัว กลับมาแล้วหรือคะ” จอมขวัญลุกขึ้นนั่งพูดถามปัถวีออกไป
“อื้อ ปวดหัวไปหาผ้าเย็นมาให้เช็ดหน้าหน่อย ผมไปรอที่ห้องนะ” ปัถวีสั่งและค่อยๆ เดินเซ ๆ ขึ้นไปชั้นบน
“เดี๋ยวก่อนนายหัวปัถย์ คุณนั่งค่อยตรงนี้ก่อนนะคะฉันจะไปเอาผ้าเย็นมาเช็ดตัวให้คุณตรงนี้” จอมขวัญพูดขึ้นเพราะไม่อยากเข้าไปในห้องปัถวีตอนดึกแบบนี้
“ง่วงนอนปวดหัวจะตายชัก จะขึ้นไปบนห้องแล้ว เดินไปห้องผมแป๊บเดียว จะตายขึ้นมาหรือไง”
“แต่มันดึกแล้ว”
“แล้วไง หรือจะให้นอนตรงนี้”
“ค่ะ แล้วนี่เข้ามาได้ยังไงนายหัวเปิดประตูเดินเข้ามาได้แสดงว่ามีสติดี เดี๋
