ตอนที่ 11

1834 Words

มีนลุกขึ้นทำท่าขัดใจใส่แต่มันก็ไม่แปลกหรอก ในเมื่อเราเลิกกันเพราะว่าเขาละเลยไม่ใส่ใจมากพอ เขาก็จะมาตามง้อแล้วยัดเยียดความใส่ใจที่ไม่เคยทำให้จนเอียนไปเลย ตอนนี้เมียอาจจะด่าในใจก็ได้แต่ก็ช่างใครแคร์กัน เขาหน้าด้านอยู่แล้ว มาถึงร้านอาหารเมียแม่งก็ไม่ยิ้มให้เลย “กินอะไร?” “อะไรก็สั่งมาจะได้รีบกินรีบกลับ” เธออยากจะรู้นักว่าเขาจะสั่งอะไรให้กิน แล้วจะจำอะไรเกี่ยวกับเธอได้บ้าง ต้มยำกุ้งน้ำข้น ไก่อบแล้วยังมีของหวานอีก ไอ้บ้าคริสคิดจะทำอะไรกันแน่ เธอมองอาหารที่สั่งกินกันสองคนแล้วในจานตัวเองก็มีกับข้าวเยอะมาก เขาตักให้ไม่หยุดแล้วยังตีมึนใส่อีก เธอเบื่อไอ้คนหน้าด้านแถมยังหวงก้างแล้ว แต่ก็เขาคิดถึงนะ “กินเร็วๆเลยวันนี้คริสรีบ เดี๋ยวต้องไปธุระต่อ” เขาก็มีงานต้องทำเหมือนกันเลยต้องใช้เวลาให้คุ้มค่าไง “เดี๋ยวนี้จัดปาร์ตี้ตอนกลางวันด้วยเหรอ?” ถ้าจริงก็นับถือเขามากเลยนะ “มองผัวดีๆหน่อยดิวะ ไปทำงานไม่ได้ไปแดกเหล้าโอเคนะ” เขาจะยังใช้คำว่าผัวกับเธอไม่หยุดหรอก ยังไงมีนต้องมีหวั่นไหวกันบ้างแหละน่า “ไม่ใช่ผัวแล้วอย่ามาเนียน” “ก็บอกแล้วไงว่าไม่เลิก หรือต้องให้ทำหน้าที่ผัวก่อนถึงจะยอมรับสักทีว่าเรารักกันมาก” เมียดื้อก็เจอแบบนี้แหละ มีนเงียบไปคงจะโกรธอยู่มั้ง เขาไม่อยากจะกดดันมากเดี๋ยวจะหนีกันไปแล้วเขาจะตามหาเธอไม่เจออีก เรื่องเขากับเธอยังมีงานที่ต้องทำร่วมกันอยู่ ถ้ามีนหลบหน้ามากๆเขาจะยกเรื่องนี้มาอ้างเพราะรู้มีนรักงานจะตายไป ถ้ารู้ว่างานมีปัญหายังไงต้องรีบมาจัดการแน่ เขาจะใช้โอกาสทุกอย่างเพื่อใกล้ชิดแล้วทำให้เธอเห็นว่าเขาเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ดูอย่างวันนี้สิที่เขาสามารถจัดการเวลาได้ดีขึ้นจนว่างมาพอจะมาง้อมาตอแยให้เมียรำคาญเล่น หลังจากกินอาหารกันเรียบร้อยคริสมาส่งเธอแล้วยังอุตส่าห์ซื้อผลไม้ให้อีก เธอไม่ได้พูดอะไรให้ต่อความยาวกันมากขึ้นเพราะมีงานจะต้องทำเช่นกันเลยไม่อยากให้เสียเวลา “คิดจะทำอะไรกันแน่อีกเนี่ย” เมื่อวันนั้นเขายังขอกอดเป็นครั้งสุดท้ายอยู่เลย หรือว่ายังคิดจะมาง้อขอคืนดีอีก แต่ว่าไอ้ท่าทีพาลแบบนี้น่ะเหรอคงไม่น่าจะใช่หรอก วันนี้ได้กินอาหารเที่ยงด้วยกันความรู้สึกเธอมันก็ยังเหมือนเดิมเลย คบกันมานานถ้าจะลืมคงต้องใช้เวลาเยอะ ในตอนนี้เธอไม่ได้คิดจะหาใครมาแทนที่เขา เธอไม่อยากจะใช้คนอื่นเพื่อลืมเขากลัวว่ามันจะลำบากใจถ้าไม่เป็นอย่างที่คิด แล้วก็ไม่อยากทำให้ใครต้องเจ็บปวดด้วย คริสกลับไปทำงานตามปรกติแล้วยิ้มตลอดเวลาจนเพื่อนสงสัย แต่จะบอกพวกมันก็กลัวจะโดนล้ออีก เขาจะทำให้มีนใจอ่อนให้ได้เลยคอยดู เขาจะหวงก้างแล้วกั๊กเธอไว้ไม่ให้มีใครมาทำให้เธอเปลี่ยนใจจากเขาไปได้ ถึงตอนนี้สถานะจะเปลี่ยนแต่เขาไม่เปลี่ยน รักยังไงก็รักยังงั้นแต่ขอเวลาปรับตัวแป๊บหนึ่ง “ไอ้คริสมึงเป็นไรวะ กูเห็นมึงยิ้มคนเดียวตั้งแต่บ่ายละนะ?” ชินหันมาถามเพื่อนด้วยความสงสัย “เสือก” คำพูดสั้นๆง่ายๆแต่ความหมายชัดเจน “มึงไปโดนตัวไหนมารึเปล่า เมื่อวานยังเศร้าเป็นควายป่วยอยู่เลย วันนี้นั่งยิ้มเหมือนเมายา” ชินไม่หยุดที่จะถาม “กูไปหาเมียมา” “จริงดิวะ! แล้วมีนคืนดีกับมึงแล้วเหรอถึงอารมณ์ดี?” ชินถามด้วยความไม่น่าเชื่อที่จะคืนดีกันไวขนาดนี้ “ยัง กูแค่บังคับให้เมียไปกินข้าวด้วย” คริสยกเท้าขึ้นพาดโต๊ะแล้วบอกเพื่อนอย่างชอบใจ มีนเหรอจะดื้อกับเขาได้สำเร็จ ในเมื่อเราคบกันมาตั้งเจ็ดปี นิสัยใจคอก็รู้ดีหมด เขาพร้อมจะปรับตัวให้ดีขึ้น แต่เธอต้องพร้อมให้โอกาสเขาด้วย “ไอ้สันดานหมา!” ชินส่ายหน้าอย่างเอือมระอา คริสนั่งทำบัญชีต่อไปไม่ได้สนใจคำด่าว่าอะไรของเพื่อน จะว่าไปแล้วตั้งเลิกกันไปเขาไม่เคยไปปาร์ตี้ที่ไหนเลยทั้งที่ปรกติผับบาร์จัดปาร์ตี้ไปหมด เมื่อก่อนเขาคิดว่านี่คือสีสันของชีวิตที่ขาดไม่ได้แต่พอไม่มีเมียเท่านั้นแหละ ไอ้ฉิบหายเอ้ย! กูกลายเป็นคนเก็บตัวเงียบเฉยเลย ปาร์ตี้หรือพริตตี้นมเท่าหัวช้างก็ไม่สนหรอก! เมียเท่านั้นที่ต้องการ “เออไอ้ชิน กูถามหน่อยดิว่าผู้หญิงชอบดอกไม้อะไรวะ?” เขาจำไม่ได้ว่ามีนชอบดอกอะไร เขาอยากจะให้เธอโดยที่ไม่มีโอกาสอะไรบ้าง แค่ให้เพราะอยากจะให้แค่นั้นเอง “กุหลาบมั้ง” “มีนจะชอบดอกกุหลาบเหรอ กูว่าไม่วะ” คริสนั่งเปิดรูปจากร้านดอกไม้ต่างๆเพื่อจะสันหาดอกไม้ให้เธอ วันนั้นที่ไปแสดงความยินดีก็ให้ดอกไม้แต่ไม่ได้เลือกเป็นพิเศษเหมือนตอนนี้ “มึงจะตามง้อเมียแบบจริงจังแล้วเหรอ?” ที่ถามไม่ใช่ว่ามันไม่เคยง้อนะ แต่ว่าไอ้คริสมันตามง้อแค่วันเดียวก็กลับมาโวยวายแล้วผ่านไปหลายวันค่อยกลับไปง้อใหม่ แบบนี้ผู้หญิงคนไหนจะคืนดีกับมัน! “เออ กูอยู่ไม่ได้จริงๆถ้ามีนเย็นชาแบบนี้” “มึงแค่ทำตัวดีมีนก็กลับมาแล้วมั้ง” ชินเดานะ เพราะสาเหตุที่เลิกกันเพราะไอ้เพื่อนนิสัยเหี้ยล้วนๆเลย “กว่าสันดานกูจะดีหมามาคาบเมียกูไปแดก” แค่คิดก็นึกถึงไอ้หน้าตี๋ขายน้ำที่ชอบมาวอแวกับเมียเขาเหลือเกิน เหอะ! วันไหนกูทนไม่ไหวนะมึงโดนแน่ พอมีนโสดก็มีคนมาจีบเต็มไปหมด แต่เขาระแวงที่สุดคือไอ้ผัวเพื่อนเมียที่เขากระทืบมันวันโน้นไง ไอ้นั้นมันเหี้ยกล้ามาขอเมียเขาไปทั้งที่มันก็มีเมียอยู่ เขากลัวว่ามันจะทำอะไรมีนจริงๆเพราะประวัติมันก็โคตรสารเลวเลย เรื่องนี้เพื่อนไปตามสืบมาให้อย่างละเอียด แต่เรื่องนี้มีนไม่น่าจะรู้เรื่องหรอก “แล้วมึงจะทำไง?” ชินถามไปอย่างรู้ดีว่าเพื่อนหมายถึงใคร ก็เขาเองนี่แหละที่เป็นคนให้พี่ชายที่เป็นอดีตตำรวจไปค้นประวัติมันมาให้ ซึ่งเท่าที่ดูก็พูดว่าไอ้เหี้ยได้เต็มปากเลย “กูไม่รู้วะแต่ถ้าไอ้เหี้ยนั่นมันทำอะไรมีนแม้แต่ปลายเล็บกูเอามันตายแน่” แค่คิดว่ามีคนจ้องจะทำเรื่องระยำกับเมียรอยยิ้มก็หุบลงทันที นัยน์ตาที่เปร่งประกายเปลี่ยนเป็นดุดันหนักแน่น มีนไม่มีทางหักหลังเพื่อนเขารู้ดี แต่คนเหี้ยแบบนั้นมันไม่เลือกวิธีการอยู่แล้ว มีนบิดตัวไปมารู้สึกปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัวคงเพราะพึ่งกลับจากออกกำลังกาย เกือบเดือนที่ยุ่งจนไม่มีเวลา ตอนนี้เธอพร้อมจะมารักสุขภาพตัวเอง แต่ยังไม่ทันได้ขึ้นห้องคนดูแลอพาร์ตเมนต์โทรมาว่ามีของมาส่ง แต่ว่าเธอไม่ได้สั่งอะไรเลย “คุณมีนใช่ไหมครับ?” “ค่ะ ของอะไรเหรอคะฉันไม่ได้สั่งอะไรเลย” เธอกะว่าจะทำอาหารเย็นกินเองไม่ได้คิดจะสั่งอะไรมากินนะ “คุณคริสสั่งให้มาส่งที่นี่รบกวนเซ็นชื่อรับของด้วยครับ” “ค่ะ” เธองงนิดหน่อยแต่ก็รับของมา แล้วคงต้องโทรถามเจ้าตัวแล้วว่าสั่งมาให้ทำไม มีนกลับขึ้นไปบนห้องพร้อมกับกล่องอาหารที่ยังไม่ได้เปิดดูว่ามันคืออะไร เธอถ่ายรูปส่งให้เขาดูแล้วถึงถาม แต่คริสยังไม่อ่านเธอก็ไม่กล้าแตะ จนได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังถึงได้อ่าน คริส : ร้านเพื่อนฝากชิมหน่อยว่าอร่อยไหม มีน : ไม่ชิมเองละ แล้วสั่งอะไรมามั้ง คริส : กินให้อร่อยนะที่รัก พรุ่งนี้จะไปถามว่าอร่อยไหม มีน : จะบ้าเหรอ! ไอ้บ้าคริสไม่ตอบอะไรเธอเลย กินก็ได้ไหนๆก็สั่งมาหมดเงินไปตั้งเป็นพัน เธอไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขากำลังง้อแต่ทุกอย่างมันชัดเจนมากเลยว่าเขาพยายามอยู่ แต่พรุ่งนี้จะมาหางั้นเหรอ เธอบอกให้เขาอยู่ห่างๆแล้วนะยังมาทำตัวใกล้ชิดเหมือนเดิมอีก คริสหน้ามึนไม่เคยเปลี่ยนเลยจริงๆ “โอ้โห้! เยอะขนาดนี้ใครจะกินหมดห่ะ!” ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงต้องยิ้มออกมาด้วย เขาเอาใจเธอโดยไม่ต้องร้องขอในรอบหลายปี คริสตั้งใจทำให้เธอลืมเขาไม่ได้แน่ ถ้ายังมาทำดีด้วยแบบนี้ แต่เธอต้องใจแข็งเอาไว้ก่อนไม่มีใครเปลี่ยนตัวเองได้ในเวลาไม่กี่วันหรอก เธอต้องดูพฤติกรรมเขายาวๆเลย เธอคิดว่าไม่สามารถตัดขาดเขาได้เหมือน คู่รักอื่นที่เลิกกันแล้วเป็นยังไงไม่รู้ แต่เธอยังรักเขาอยู่เลยหวั่นไหวกับอะไรง่ายๆ “ฮัลโหลนาวเลิกงานแล้วมากินข้าวห้องฉันนะ” เธอโทรไปบอกเพื่อนที่อยู่คอนโดไม่ไกลกันมาก แค่ขับรถมาหาไม่กี่นาทีก็ถึงแล้ว อันที่จริงนาวเป็นแฟนพี่โตก็เลยไม่แปลกที่คริสจะรู้เรื่องของเธอตลอดแม้ว่าจะเลิกกันแล้ว [โอเคอีกสิบนาทีเจอกันนะ] เรื่องอาหารเย็นเธอไม่ได้บอกเพื่อนหรอกว่าคริสส่งมาให้เดี๋ยวจะชงให้คืนดีกัน เธอรู้ว่านาวอยากให้เธอคืนดีกับเขา แต่เธอยังไม่คิดว่าจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม เธอดื่มกับเพื่อนนิดหน่อยระหว่างกินอาหารแล้วคุยกันเพลินหลายเรื่องเลย โดยเฉพาะเรื่องเสื้อผ้าที่ทำด้วยกัน แต่กลับรู้สึกแปลกมากตอนใกล้จะนอนแบบนี้ “นี่ฉัน…เมาจนเห็นภาพนายเลยเหรอ?” เหมือนว่าเห็นเขาอยู่ที่นี่ แต่พอขยี้ตาก็ไม่ใช่…บ้าจริง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more