ตอนที่ 5 ลิปเธอเปื้อนปากน่ะ
1182 Words
"ฉันแค่มาสูบบุหรี่ เอาด้วยไหม" เขายื่นบุหรี่มวลที่กำลังสูบแบ่งให้เธอ
"ไม่อ่ะ งั้นฉันไปก่อนนะ"
"เดี๋ยว!!!"
เขาไม่เพียงพูดเปล่าแต่มือหนาคว้าแขนบางเอาไว้ด้วย ทำให้คนตัวเล็กใจเต้นแรงกลัวว่าเขาจะพูดถึงเรื่องเมื่อคืน ไม่เอานะถ้าเป็นแบบนั้นเธอต้องอายแน่ ๆ เลย แต่ก็ต้องทำใจดีสู้เสือล่ะวะ ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้วให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย
"เอ่อ...นายมีอะไรเหรอ" เธอหันมายิ้มบาง ๆ กับเขา
"นายจะทำอะไรอ่ะ" แต่เธอก็ต้องขยับหน้าหนีเพราะเขายื่นมือเข้ามาใกล้ใบหน้าของเธอเหมือนจะทำอะไรสักอย่าง
"ลิปเธอเปื้อนน่ะ" เขาตอบเหมือนไม่มีอะไรแต่ทำไมเธอรู้สึกเหมือนเหตุการณ์มันคุ้นจัง
"ลิปเธอเปื้อนปากน่ะ" เขาพูดในขณะที่มาส่งเธอถึงหน้าหอ และเธอกำลังจะลงจากรถ
"..." แต่คนสติไม่ค่อยเต็มร้อยได้แต่มองเขาด้วยสายตาละห้อย พลางยกมือขึ้นเช็ดริมฝีปากตัวเองพร้อมเผยอปากเล็กน้อย ภาพนั้นมันทำให้เขากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เธออาจไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไปแต่คนมองแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้
"เดี๋ยวฉันเช็ดให้นะ"
"..." เธอพยักหน้าแทนคำตอบ
จากนั้นเขาก็จัดการเช็ดรอยลิปสติกให้เธอ แต่ไม่ใช่ใช้มือนะ เขาใช้ปากแทน
"จ๊วบ"
ดวงตาสวยภายในแว่นหนาเตอะเบิกตาโพลงโตตกใจกับสิ่งที่เขาทำ เธอรวบรวมสติที่ยังพอมีเหลืออยู่บ้างผลักอกแกร่งให้ถอยออกไป แต่ยิ่งผลักเขากลับยิ่งกอดรัดเธอไว้แน่น แถมจูบที่เขามอบให้จากที่เร่าร้อนก็ค่อยเปลี่ยนเป็นนุ่มนวลจนในที่สุดเธอก็เคลิ้มไปกับจุมพิตของเขา
"อื้อ" หญิงสาวถึงกับหายใจหอบจนคนตัวโตต้องรีบถอนจูบให้เธอพักสูดอากาศเข้าปอดก่อนหลังจากจูบเนิ่นนานเกือบหลายนาที
"จูบแรกของเธอเหรอ" เขาเอ่ยถามคนที่ตอนนี้หน้าแดงเหมือนตูดลิงไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ด้วยหรือเปล่า
"..."
"น่ารักจัง" เขาพึมพำออกมาในขณะมองหญิงสาวเขินจนไม่รู้จะทำตัวยังไง
พอเขาคิดว่าเธอสูดอากาศเข้าปอดจนพอแล้วเขาก็ขยับใบหน้าเข้าใกล้เพื่อจะจูบเธออีกครั้ง
"อย่า อื้อ" เสียงห้ามยังไม่ทันขาดคำก็ถูกกลืนกินหายไปกับรสจูบของชายหนุ่ม
ครั้งนี้เธอไม่ต่อต้านแล้วแต่เธอกลับให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ชายหนุ่มค่อย ๆ สอนให้หญิงสาวทำตามจนทั้งคู่แลกลิ้นดูดดึงกันจนเกิดเสียงลามกอยู่หลายครั้ง
จากนั้นมือหนาก็เลื่อนไปจับใบหน้าเนียนสวยแล้วถอดแว่นหนาเตอะของเธอออกไปวางไว้สักที่บนรถของเขา
พอได้มองหน้าเธอที่ไร้แว่นสายตานั้นใกล้ ๆ เธอก็เป็นคนสวยระดับหนึ่งเลยนะ แค่เธอไม่ได้แต่งหน้าเหมือนสาว ๆ คนอื่น
"สวยจัง" เขาหลุดคำพูดนี้ออกมาแบบไม่รู้ตัว
"นายว่าอะไรนะ" แม้เขาจะพึมพำกับตัวเองแต่เธอก็แอบได้ยิน
"เปล่า เธออยากหรือเปล่า"
" อยาก? อยากอะไรคะ"
"อยากรู้ไหม เดี๋ยวฉันสอนให้"
"..." เอวารินทร์มองหน้าอาเชอร์ด้วยความแปลกใจ เธอไม่ได้ตอบตกลงแต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธเขา
พอเห็นหญิงสาวทำท่าสงสัยชายหนุ่มก็รีบปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเองและลงรถเพื่อไปเปิดประตูให้อีกฝ่าย
"ลงมาสิ"
"ว้ายยยย" ด้วยความที่ไม่มีแว่นเธอมองไม่ค่อยถนัดว่าพื้นต่างระดับจึงทำให้ทั้งคู่เกือบล้มบนพื้น
"เป็นไรไหม"
"ไม่ นายล่ะ"
"ไม่เป็นไร"
"ว้าย นายจะทำอะไรน่ะ"
พอทรงตัวได้เขาก็ไม่รอช้าจับหญิงสาวอุ้มเดินไปทันที เพราะตอนนี้เขาไม่อยากรอช้าอีกต่อไปแล้ว
"จะได้ไปเร็ว ๆ ไง ไม่อยากรู้เหรอว่าฉันอยากอะไร" อาเชอร์ก้มศีรษะเล็กน้อยเพื่อกระซิบข้างหูเธอเบา ๆ
"นาย..."
พอถึงห้องเขาก็จัดการเธอวางไว้บนโซฟาขนาดไหน จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกทีละเม็ดอย่างช้า ๆ
เขาหวังว่าภาพที่เขาถอดเสื้อจะช่วยปลุกปั่นอารมณ์ไฟสวาทในตัวหญิงสาวได้ แต่...
"นี่เธอ! หลับไปแล้วเหรอ นี่ เอวารินทร์!"
"เหอะ" เขาเค้นเสียงหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างตลก ไม่อยากเชื่อว่าเธอจะหลับง่ายขนาดนี้แค่หัวถึงโซฟาคือหลับเลย
"นี่จะโดนเอาอยู่แล้วยังหลับได้อยู่เหรอ เฮ้อ ฉันไม่เข้าใจเธอเลยจริง ๆ"
"ถือว่าเธอโชคดีที่เจอฉันแล้วกัน ถ้าเป็นคนอื่นนะเธอไม่รอดแน่!" อาเชอร์พูดใส่คนที่หลับตาพริ้มแล้วยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู
จากนั้นเขาต้องหาวิธีให้เจ้าเอ็นร้อนของตัวเองที่มันกำลังปวดหนึบได้สงบโดยการเข้าไปจัดการด้วยมือเปล่าในห้องน้ำเพราะเขาไม่อยากฉวยโอกาสคนที่หลับไม่รู้เรื่อง
"เฮ้ย! เข้ามาได้ไงเนี่ย"
แต่ระหว่างที่เขาจับลำแข็งของตัวเองชักรูดขึ้นลงกำลังจะถึงจุดหมายปลายทางนั้นกลับมีเสียงเปิดประตูห้องน้ำเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตทำให้ไฟสวาทของเขาต้องสะดุด เพราะความเคยชินปกติอยู่คนเดียวเขามักจะไม่ล็อกประตูห้องน้ำจนลืมไปว่าคืนนี้เขามีแขกคนอื่นมาอยู่ด้วย
แต่ที่ตกใจกว่านั้นคือเธอถอดเสื้อผ้าของเธอออกไปตั้งแต่ตอนไหน ยังดีนะที่มีเหลือชุดชั้นในไว้ปกปิดส่วนสำคัญเอาไว้
"แหวะ ๆ ๆ" แต่แล้วชายหนุ่มต้องรีบคว้าผ้าขนหนูมาคลุมกายส่วนล่างแล้วยอมทิ้งความปวดหนึบของตัวเองเพื่อไปดูคนที่อาเจียนหนักก่อน แม้สภาพที่เขาเห็นร่างบางที่มีเพียงชุดชั้นในตัวจิ๋วแล้วเขาแทบจะอยากจับเธอกระแทกแทนก็ตาม
"ไหวไหมเนี่ย"
"อืม นายมาอยู่นี่ได้ไงอ่ะ" แต่ดูท่าเหมือนเธอไม่รู้ตัวว่าตัวเองอยู่ในสภาพแบบไหน
"หึ ฉันสิต้องถามเธอ" อาเชอร์แสยะยิ้มออกมาพลางพูดเบา ๆ กับตัวเองแบบไม่เข้าใจ ควรเป็นเขาไม่ใช่เหรอที่ต้องถามเธอ
แต่ช่างมันเถอะ เธอถามแบบนี้แปลว่าเธอไม่ได้เห็นเขาอยู่ในสายตาเลยใช่ไหม แต่ก็ดีไม่ใช่เหรอที่เธอไม่เห็นเขาช่วยตัวเอง ไม่งั้นเธออาจจะตกใจก็ได้
"หือ นายว่าอะไร"
"เปล่า ไม่มีอะไร ร้อนเหรอ อาบน้ำไหม"
"ไม่เอา ฉันหนาวจะตายอยู่แล้วเนี่ย"
"อึก จะไม่หนาวได้ไงล่ะเล่นถอดเสื้อผ้าหมดซะขนาดนี้"
- Writer
