ตึง ตึง ตึง!!
“เบาโว้ยเบา..กระเบื้องปูพื้นบ้านแตกหมดแล้วมั้งเดินกระทืบเท้าขนาดนั้น”
“ถ้าบ้านหลังเกือบร้อยล้านมันจะพังเพราะแค่เฟรนด์เดินกระทืบเท้าก็ไม่ต้องอยู่มันแล้วเผ่าทิ้งซะ”
ฉันหันไปพูดใส่หน้าเฮียฟาโรห์ที่พูดทักฉันตอนฉันเดินกระทืบเท้าเข้าบ้านมา โมโห หงุดหงิดมากค่ะฉันตอนนี้ก็จะเรื่องอะไรซะอีกละคะถ้าไม่ใช่เรื่องที่พี่ลีไปหาเรื่องเอริคเป็นบ้าอะไรของเขาก็ไม่รู้ถือปืนมายิงเล่นแถมยังชักปืนมายื่นให้เอริคจับอีกพี่ลีคนดีคนมีมารยาทถูกฆ่าตายไปตั้งแต่ตอนไหนกันคะถึงได้เหลือพี่ลีที่อวตานเป็นคนกวนตีนอยู่ตรงนี้
“ไปกินรังแตนที่ไหนมาอีกล่ะ”
รังแตนอะไรละฉันจะกินหัวคนน่ะสิไม่ว่า
“จะกินหัวมือขวาเฮียนั่นแหละ”
ฉันตอบกลับเฮียฟาร์ออกไปแล้วตวัดสายตามองเคืองไปทางพี่ลีที่เดินถือปืนยิ้มตามหลังฉันเข้ามา
“แน่ใจเหรอว่าจะกิน หัว พี่จริงๆ”
“อย่ามาคิดอะไรอุบาทแถวนี้นะ”
ไม่ได้มีความรู้สึกผิดเอาซะเลยแถมยังมาพูดแล
