“พี่เป็นผู้ชายถึงจะเป็นคนดีเป็นสุภาพบุรุษแค่ไหน...พี่ก็เอาเป็น”
พอผมพูดประโยคนี้ออกไปเฟรนด์ลี่ก็ถึงกับอึ้งไปเลยครับ
ท้าทายดีนัก ตอนแรกก็แค่ว่าจะแกล้งแต่ตอนนี้ผมแม่งอยากเอาเฟรนด์จริงแล้วว่ะยิ่งวันนี้ใส่ชุดที่โคตรขัดตาผม
“อย่ามาล้อเล่นกับเฟรนด์แบบนี้นะพี่ลี ปล่อยเฟรนด์”
“เมื่อกี้ยังปากเก่งท้าทายพี่อยู่เลย ทำไมตอนนี้ทำเหมือนกลัวพี่แบบนี้ล่ะ”
ท่าทางเฟรนด์ตอนนี้ดูหวาดกลัวออกมาอย่างเห็นได้ชัดเลยครับ
นึกว่าจะแน่เจอของจริงเข้าไปถึงกับสั่นอ่ะ
“เฟรนด์ไม่ได้กลัว แต่พี่ไม่ควรทำกับเฟรนด์แบบนี้”
อยู่ๆเกิดอยากจะพูดมีเหตุผลขึ้นมาซะงั้นแต่ก็ยังปากเก่งครับ
“ปากดีแบบนี้พี่คงปล่อยไม่ได้ว่ะเฟรนด์”
ผมพูดแล้วสอดมือไปข้างหลังเฟรนด์แล้วสะกิดรูดซิปหลังชุดเดรสของเฟรนด์ลง
“พี่ลี!! อย่าทำอะไรบ้าๆนะ”
“เมื่อกี้เฟรนด์พูดเองนะว่าต่อให้แก้ผ้าต่อหน้าพี่ๆก็ไม่ทำอะไรเฟรนด์พี่ก็อยากลองถอดดูจะได้รู้ว่าพี่จะทำหรือไม่
