และคำว่า ‘บุษบาราตรี’ ที่หลุดออกมาจากปากของชายมากตัณหานั่นเอง… ที่ทำให้จำปาจับได้ทันที ว่าป้าช้อยคือคนที่อยู่เบื้องหลังแผนการอุบาทว์ในครั้งนี้ จนทำให้หล่อนต้องตกอยู่ในภาวะจำยอมอย่างที่เป็นอยู่
ไม่รู้ว่าลุงเข้มแกไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนนักหนา ทำเอาจำปาหอบฮั่ก ตาลอย หายใจติดๆ ขัดๆ ครั้งแล้วครั้งเล่ากับลีลาร้ายกาจสารพัดสารพันที่แกสรรหาเอามาปรนเปรอ
“ขอข้าจูบปากเอ็งหน่อยเถอะวะ ปากเอ็งสวยน่าจูบ น่ากินเหลือเกิน…”
บอกพร้อมกับแก่นกายที่ฝังลึกลงไปในตัวกลีบเนื้อของหล่อนแรงๆ เพราะในจังหวะที่ต้องโล้ลำตัวหนาเพื่อเข้าไปหาริมฝีปากของหญิงสาวที่หอบหายใจพะงาบอยู่ใต้ร่าง
และนาทีนั้นก็เป็นจังหวะที่ริมฝีปากของจำปาเผยออ้าขึ้นมาพอดีด้วยความเสียวสะท้าน ตอนที่ลุงเข้มอัดเน้นแก่นกายเข้าไปในความหนึบแน่นไม่บันยะบันยัง เปิดทางให้ริมฝีปากหนาๆ ของแกผนึกแน่นเข้ากับริมฝีปากอวบอิ่มของจำปาราวกับมีแม่เหล็กดึงดูดเอาไว้
“ดี
