Chapter two
990 Words
*Lucas POV*
(message conversation)
Bespren koh
Bes?
yes bes!
Salamat ha.. pinagtangol mo nanaman ako kanina.
sus wala yun.. Okay ka na ba?
Oo..Okay lang ako.. dala lang ng gutom yun kaya nahilo ako kanina.
nahihiya nga ako sayo..
at bakit naman?
kasi dapat ako nagtatanggol sayo, ako yung lalaki.. ka babae mong tao ikaw pa yung may lakas na loob labanan sila at isumbong..
Hay naku bes! kahit babae ako yakang yaka ko mga yun noh..saka tama lang naman yun sinumbong ko na sila mismo kay Mr. President.
Pero bes paano si kenneth? alam ko magagalit yun kasi sa daddy pa nya ikaw nag sumbong. paano kung babalikan nya tayo.?
sus bes! wag kang mag alala hanggat kasama mo ako walang pedeng mang-api sayo..
Salamat talaga.. yaan mo susubukan ko maging matapang para di na nila ako e bubully.. salamat bespren ah..
("tama kailangan ko na sigurong pag aralan ang pagiging matapang para kaya ko na silang labanan at di na nila ako aapihin. - sabi ko sarili ko. )
Sus drama mo bes!
nga pala may sasabihin kaba sakin?
Huh? wala naman.
Hhhmmm sigurado ka?
wala nga.. bakit ano ba sasabihin ko?
Yung totoo LUCAS!
Ha? di ko alam sinasabi mo bes.
Kanina sa school bakit nung nakita mo papalit yung grupo nila trisha eh nanginginig ka at nanigas ka?
Aminin mo nga sakin may ginawa ba sila sayo?
Yung totoo ha..
(si trisha pala.. sinasabi nya..)
*flashback*
nagising nalang ako na nasa clinic ako.. nakapag palit na pala ako ng damit at hindi na malagkit pakiramdam ko..
"teka si..sino nag bihis sakin? - tanong ko sa sarili ko.. bumangon ako sa higaan medjo nanghihina pa ako.
"Bes? bes! okay kanaba?ano ba nangyari? sabi nung nurse nahimatay ka daw dahil daw ata sa gutom.. di kaba kumain kanina ha? te..ka may binili akong pag kain. - sunod sunod na sinasabi ng bespren ko at aligaga na sya. sobra ko atang pinag alala ang bespren ko.
inabot nya sakin ang shopao at softdrinks. dahil sa sobrang gutom di na ako nag salita kinain ko nalang yung binigay ni bespren.
ayos din pala mahimatay minsan nakakalibre pako sa bespren ko..hehe
pagkatapos kung kumain dumating naman yung nurse at chineck ako. at nag paalam na din kami at lumabas na ng clinic.
"bespren si..sino pala nagpalit sa damit ko? -tanong ko sa kanya habang naglalakad kami sa hallway.
"ako. " - bigla naman ako natigilan sa sinabi nya. nararamdaman ko na umiinit aking pisngi.
"Hoy wag kang OA parang tshirt mo lang pinalitan ko eh. - sagot nya.
"pe..pero... ka..kahit na.. - sa totoo lang nahihiya talaga ako... di ako sanay. di naman ako katulad ng ibang lalaki na kahit saan maghuhubad ng tshirt nila at di nahihiya ipakita katawan nila.
"duh! para naman may makikita ako jan sa katawan mo eh wala man lang ka abs abs.. - sagot nya at nag rolled eyes pa sya.
ekwenento ko naman sa kanya ang mga nangyari kaya di ako nakakain kanina.. ussual todo sermon nya habang naglalakad kami patungo sa classroom ko. ihahatid nya daw ako dahil baka mahilo nanaman daw ako.
pero ng matanaw ko ang princesa ng buhay ko..lahat nag slowmo pati sermon ng bespren ko diko na maintindihan sinasabi nya naging slowmo din ata yung sinasabi nya.. napatigil ako ng papalapit sya..
ang ganda-ganda nya talaga.. di ko namamalayan napatulala na pala ako at sabay pikit sa aking mg mata.
"(hay lucas.. - bati nya sakin sabay kiss sa...)
"Hoy!! -sigaw ni bespren.. sabay batok sakin..aray sakit nun ha..
"anong ningusonguso mo jan? para kang ewan! - sabay irap nya.
"Si.. trisha? -tanong ko sabay linga linga..at ayon nakalayo napala sya.. dinaanan lang pala ako.. akala ko naman totoo yung binati nya ako.
kahit naman kasi ako gumagawa ng project nya eh di ko pa din sya nakakausap ng matagal. inaabot nya lang sakin ipapagawa nya sabay kindat sakin kaya sino ba naman ako para tumangi?
inuutos nya lang kasi sa iba ang pagkuha sa mga natapos ko na. at nabanggit nga sakin kanina nung inutosan nya na mag papatulong daw sya sa thesis nya. na iimagine ko palang na sabay kami gagawa ng thesis namin para na kung lumulutang sa tuwa at kilig.. isipin nyo yun lage ko na sya makakasama at makakausap? at di lang yun kinuha pa number ko. tatawagan lang daw ako ng princesa ko.
"Taragis ka! nasisiraan kana ba? ngayun lutang ka nanaman pangitingiti kapa jan. ano ba nangyayari sayo? - tanong ni alex the bespren.
"hehe.. w..wala.. tara na nga late na ata ako! - sagot ko sabay hila sa kanya.
"weird mo talaga!
*end of flashback*
bes?
Ahh yon ba..
wala yon.
Lucas Patricio Yap!!
(naku galit na si alex.. kilalang kilala talaga ako nito.. panahon na siguro para sabihin ko sa kanya..)
Wala nga yon bespren.. promise wala silang ginawa.
sigurado ka?
Oo. Promise! ✋
Hhhmmm..sege matulog na ako..
Goodnight bes.
Goodnight din bespren ko.
totoo nyan bes..
Ahhmm wag ka maingay ha..hehe
Okay..so ano?
Crush ko si trisha.. I think im in love with her...
bes?
hay! tinulugan mo nanaman ako..
Goodnight ulit bespren koh... bangungutin ka sana..
end of conversation
*Alex POV*
Goodnight bes.
Goodnight din bespren ko.
totoo nyan bes..
Ahhmm wag ka maingay ha..hehe
Okay..so ano?
Crush ko si trisha.. I think im in love with her...
...
"May crush sya? at take note alex in love na daw sya.. in love na sya sa trisha na yon! - tanging nasabi ko nalang sa sarili ko ng mabasa ko text ni lucas. tumunog ulit phone ko pero di ko na pinansin.
bakit ba parang may kirot sa dibdib ko?
Affected ba ako?
"hay ewan! mabuti pa matulog nalang ako..Oo tama itutulog ko nalang to. - pag kukumbinsi ko sa sarili ko.
tinignan ko muna ang larawan ni mamang..
"Goodnight mamang.. - at tuluyan ko ng pinatay ang ilaw ng kwarto.
......
- Writer
