“แล้ว?”
“เปล่าค่ะ”
หมุนตัวหันหลัง ก้าวขาพาความผิดหวังออกไปจากห้อง ยกมือปาดความเสียใจออกไปจากแก้ม หยุดชะงักเพียงครู่ จากนั้นร่างก็ลอยหวือขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว
พรึ่บ ตุบ!
“อ๊ะ ท่านคะ!”
“มีอะไรที่คุณสงสัยงั้นเหรอ?”
วางร่างเย้ายวนลงบนโต๊ะทำงาน ที่ก่อนหน้านั้นใช้มือกวาดเอกสารออกไปด้านข้างอย่างลวกๆ ใช้สายตามองสำรวจชุดที่เธอสวมอยู่ ชุดเดรสรัดรูปสีโอรส ขับผิวขาวให้ดูเนียนขึ้น ความยาวของชุดปิดขาเรียวสวยไว้ได้อย่างดี แต่ผ้าคงมีแค่นี้ มันถึงปิดหน้าอกอวบอิ่มของเธอไม่ค่อยได้
เดรสคอวีผ่าลึกตัวนี้ เป็นเดรสของร้านยัยสายน้ำแน่ๆ เขาจำชื่อแบรนด์ที่ติดอยู่ด้านหลังนั้นได้
“อ๊ะ! ท่านคะ!”
“ชุดนี้สวยดี แต่มันไม่เหมาะกับการใส่มาทำงาน”
ดึงมือที่สำรวจแบรนด์เสื้อผ้าออกมา รวบสูทที่เห็นเธอใส่บ่อยถึงสามวันเข้าด้วยกัน มือเล็กคว้ามือใหญ่ไว้แน่น เมื่อโดนดึงเสื้อตึงแน่นจนหายใจไม่ออก
“มันไม่เหมาะตรงไหนคะ รุ้
