06:00 น.
กริ่ง กริ่ง กริ่ง!
นาฬิกาปลุกอันเล็กทำงานตามปกติ มือเล็กเอื้อมไปคว้าปิดลงอย่างทุกที ขยับร่างกายเหนื่อยอ่อนเพื่อหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง แต่ลุกขึ้นไม่ได้ เรียกว่าไม่ขยับเลยน่าจะถูก เพราะลำแขนแข็งแรงของใครบางคน เกี่ยวรัดอยู่รอบเอว แผ่นหลังของเธอ มีแผ่นอกกำยำแนบสนิทอยู่
“อื้อ! ทะ ท่าน ท่านประธาน”
ปิดปากตัวเองได้ทัน ครางเสียงแผ่วลง เมื่อพลิกตัวไปมองเห็นใบหน้าคนที่กอดตัวเองชัดเจน ดวงตาที่ปิดสนิทอยู่ เผยให้เห็นถึงความเหนื่อยล้า ร่างกายเปลือยเปล่าด้านบนของเจ้านาย ทำให้ความทรงจำทุกอย่างหลั่งไหลเข้าสมอง
ชิบหาย! เธอมีอะไรกับเจ้านายตัวเอง
รุ่งทิวาไม่กล้าลุกไปไหน ไม่กล้าปลุกเจ้านายที่นอนหลับสนิทด้วย เมื่อคืนเขาทำทุกอย่างเองทั้งหมด ส่วนเธอเป็นฝ่ายตักตวงความสุขจากร่างกายน่ากินนี้ ถ้าจะหาคนเสียหายในเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ มันไม่ใช่เธอแน่ คงจะเป็นเจ้านายเธอมากกว่า
จึกๆ
รุ่งทิวาลองใช้นิ้วมือ
