"โอ๊ย..... ปล่อยนะฉันเจ็บ" ยาหยีร้องด้วยความเจ็บ
"เฮ้ย หยีพี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจยังเจ็บอยู่ใช่ไหม เอ๊ะแล้วนี่ตัวร้อนหรือเปล่าไหนพี่ดูหน่อย" พลวัตรพูดด้วยความตกใจเมื่อสัมผัสได้ถึงไอความร้อนจากตัวของยาหยี
"อย่ามายุ่งกับฉัน ออกไปจากห้องฉัน" ยาหยีผลักพร้อมกับไล่พลวัตร
"จะให้พี่ไปไหนก็เมียพี่อยู่ที่นี่ รถก็ไม่ได้เอามาพี่จะกลับไปพร้อมหยี" พลวัตรพูดหน้ามึน
"ไอ้..." ยาหยียังไม่ทันได้ด่าพลวัตร
"อ๊ะๆ ๆ อย่าด่าผัวนะ ไม่เคยมีใครบอกเหรอเป็นเมียให้พูดเพราะๆ กับผัว ผัวจะได้รักผัวจะได้หลงนะเมียจ๋า" พลวัตรแกล้งล้มตัวลงบนเตียงและดึงร่างยาหยีมากอดไว้
"ปล่อย!! ฉันอยากเข้าห้องน้ำ" ยาหยีพูดขึ้น
"อ๋อ แล้วก็ไม่บอก มาลุกขึ้นครับเดี๋ยวพี่อุ้มไปเอง"
"ไม่ต้อง คุณช่วยไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำให้หน่อย อยู่ในตู้" ยาหยีพูดขึ้น พลวัตรจึงเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาให้ ยาหยีรับเสื้อคลุม
