BAD FRIEND #7

1667 Words

BAD FRIEND #7 “อันนี้พี่เดลจะไปส่งมิลหรือพี่เดียร์ก่อนหรอคะ” มิลล่าหันไปส่งยิ้มให้เดล “น่าจะเดียร์นะ คอนโดเดียร์ถึงก่อน” เดลตอบพร้อมกับมองหญิงสาวผ่านทางกระจกหลัง “เดียร์” “...” “เดียร์” “หื้มม ว่าไง” เดียร์ดึงหูฟังออกพร้อมกับจ้องชายหนุ่มผ่านกระจกมองหลัง “เดี๋ยวเดลส่งเดียร์ก่อนนะ แล้ววันนี้ไปไหนต่อรึป่าว” “มีนัดกับเพื่อนอะ” เดียร์ตอบเสียงนิ่ง “ใคร” เดลถามขึ้นพร้อมกับจ้องหญิงสาวผ่านกระจกมองหลัง “นัดกับใคร” พร้อมกับตบไฟเลี้ยว เลี้ยวเข้าไปยังคอนโดของเดียร์ “เดลไม่รู้จักหรอก ขอบคุณมากนะที่มาส่ง” เดียร์พูดพร้อมกับเปิดประตูรถลงไปทันที ตึกตัก ตึกตัก “เดียร์!” “แพร!” เดียร์วิ่งเข้าไปสวมกอดหญิงสาวที่ส่งยิ้มกว้างมาให้เธอ หมับ! “คิดถึงจัง” หญิงสาวพูดขึ้นอย่างอ้อนๆ “อะไร ฉันกลับมาก่อนแค่เดือนเดียวเอง” แพรลูบหัวเพื่อนรัก “ไหนบอกเจอกันเย็นๆไง” “กะว่าจะมาเซอร์ไพร์สอะ” แพรผละอ้อมกอดออกพร้อมกับส่งยิ้มกว้าง “ไปหาไรกินกันมั้ย” “ไปสิ หิวพอดีเลย” เดียร์พยักหน้ารับก่อนที่ทั้งคู่จะพากันเดินออกไปขึ้นรถด้านนอก “ตอนนี้ทำอะไร ใช้ทุนหรอ” “ก็ไม่เชิงใช้ทุนนะ แต่ว่าตามสัญญาต้องฝึกงานให้จบ” “นานแค่ไหน?” “1 ปี” “ก็ดีนะ บริษัทนี้อยู่แนวหน้าของประเทศด้วย ถึงตอนนั้นถ้าแกอยากเปลี่ยนงาน ประสบการณ์ตรงนี้ก็น่าจะช่วยได้มากอยู่” เดียร์พยักหน้าพร้อมกับมองที่แหวนตรงนิ้วนางของเพื่อนรัก “ดีใจด้วยนะ” “ขอบคุณนะ” แพรหันมายิ้มหวาน “เตรียมตัวด้วยหล่ะ แกต้องเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะ นี่ๆ จะว่าไปเพื่อนเจ้าบ่าวแต่ละคนก็หล่อนะ สนม้ะ” “ไม่อะ” เดียร์ส่ายหน้าทันที “ไรอะ ไม่คิดหน่อยหรอ” “แบบนี้ก็สบายดีอยู่แล้ว” “สบายดีอยู่แล้ว หรือมีคนในใจอยู่แล้วจ้ะ” แพรหันไปยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่เพื่อน “บอกมานะว่าคนนั้นเป็นใครอะ” “ขับรถไปเลย” เดียร์พูดยิ้มๆ “กินข้าวเสร็จแล้วไปนั่งชิลร้านกาแฟกันมั้ย” “ได้เลย วันนี้อยากไปไหนบอกเลย” “น่ารักที่สุด” เดียร์หยิกแก้มเพื่อนสาวอย่างหยอกล้อ -ผ่านไปสักพัก- Siam mall “อยากกินอะไรสั่งเลยนะ เดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงเอง” เดียร์เอ่ยบอกเพื่อนสาวพร้อมทั้งเปิดเมนูไปพลางๆ “ได้ จะถล่มให้ยับเลย” แพรพูดขึ้นยิ้มๆก่อนจะก้มลงไปมองเมนู “เดียร์ นั่นเพื่อนแกปะที่ไปหาที่เมกาบ่อยๆอะ” แพรพูดขึ้นก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังยืนรอกาแฟอยู่ เดียร์เงยหน้าขึ้นก่อนจะหันไปมองตามเพื่อนรัก “อื้อ เพื่อนฉันเอง” “เค้ามากับใครอะ สวยดีนะ” แพรพูดขึ้นก่อนจะหันมาหาเดียร์ “แฟนเค้าหรอ” “ไม่รู้สิ” เดียร์ตอบในขณะที่ยังมองเดลเดินไปพร้อมกับมิลล่า “อย่าสนใจเลย” ก่อนจะกันไปยิ้มกับเพื่อน “สั่งอาหารดีกว่า” “อื้อ” แพรพยักหน้านิ่งๆ ก่อนจะก้มดูเมนูอาหารต่อ -สองชั่วโมงต่อมา- “อิ่มมากเลยอะ” “ก็ต้องอิ่มสิ” เดียร์พูดยิ้มๆ “ไหนบอกจะไดเอต ระวังนะเดี๋ยวใส่ชุดเจ้าสาวไม่สวย” “เออใช่” แพรทำหน้าตกใจ “ทำไมแกไม่เตือนฉันวะ” “หึ” เดียร์ยิ้มพร้อมกับส่ายหน้าเล็กน้อย “ไปไหนต่อดี” “อยากไป Hang out อะ ไปมะ” “ตอนนี้หน่ะหรอ” เดียร์ยกข้อมือขึ้นมาดู “เพิ่งจะบ่ายเองนะ” “ไม่ ไปดึกๆดิ” แพรพูดขึ้นก่อนจะทำหน้าครุ่นคิด “เอางี้มะ ไปนอนเล่นห้องแกก่อนดึกๆเราค่อยออก” “ได้หมด” เดียร์พูดยิ้มๆ “กลับห้องก่อนก็ดีนะ อยากนอนพัก” “เคร ตามนั้น” แพรยิ้มให้เพื่อนก่อนจะกวักมือเรียกเด็กเสิร์ฟให้มาเช็คบิล -หลายชั่วโมงต่อมา- “เดียร์ ไปเลือกชุดกัน” แพรวางหนังสือพร้อมกับเดินไปดึงแขนเพื่อน “เร็ว ลุกขึ้น” “ต้องขนาดนั้นเลยหรอ” เดียร์ทำหน้างงแต่ก็ยอมลุกตามเพื่อนรักไป “ใช่สิ ไอร้านที่เราจะไปนะ ผู้ชายงานดีมาก” แพรหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ “ได้ข่าวว่ากำลังจะแต่งงาน” “ก็ฉันแต่ง แกไม่ได้แต่งหนิ เพราะฉะนั้นไปเลือกชุดจ้ะ” แพรพูดพร้อมกับดันหลังเพื่อนรักให้เดินเข้าไปในห้องนอน -สองชั่วโมงต่อมา- Soon pub “ขอเข้มๆนะคะน้อง” แพรหันไปบอกเด็กเสิร์ฟ พร้อมกับมองไปรอบๆอย่างตื่นตาตื่นใจ “แกเก็บกดหรอแพร” เดียร์หันไปถามเพื่อนก่อนเอื้อมมือไปหยิบเหล้าขึ้นมาดื่ม “นิดหน่อยอะแก เพราะฉันกลับมานะ ชีวิตก็มีแต่งานๆๆ เต็มไปหมด” แพรส่ายหัวก่อนจะยกเหล้าขึ้นมากระดกจนหมด “เบาหน่อย นี่เรามานั่งชิลไม่ใช่หรอไง” เดียร์แตะแขนเพื่อนเชิงห้ามปราม “กินแบบนี้เหมือนจะไม่ชิลนะ” แพรหันมายักคิ้วให้เพื่อนก่อนจะยกเหล้าขึ้นมากระดกต่ออย่างไม่สนใจ “ขอไปเข้าห้องน้ำแปบนึงนะ” “ให้ไปเป็นเพื่อนมั้ย” “ไม่เป็นไร แก้วสองแก้วทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” แพรพูดขำๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปทันที -ผ่านไปสักพัก- พรึ่บ! “เป็นอะไร” เดียร์เอ่ยถามเพื่อนรักที่มีสีหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด “ทำไมทำหน้าแบบนั้น อารมณ์ไม่ดีหรอ” “อื้อ” แพรตอบก่อนจะยกเหล้าขึ้นมาดื่ม “ทะเลาะกับพี่ธีร์นิดหน่อยอะ งี่เง่า!” “ใจเย็นๆ” เดียร์เอื้อมมือไปแตะแขนแพร “เรื่องที่มาเที่ยว?” “อื้อ” “ก็ปกติแหละ พี่เค้าก็ต้องหวงเป็นธรรมดา” “เห้ออ ช่างเค้า อย่าไปพูดถึงเลย” แพรพูดก่อนจะยกแก้วเหล้ายื่นมาตรงหน้า “ชนกันหน่อย” เดียร์ยิ้มก่อนจะยกแก้วขึ้นมาชนกับเพื่อนสาว เคร้งง! “หมดแก้วนะ” แพรพูดก่อนจะกระดกเหล้าจนหมด ปั่ก! “ฉันออกไปเต้นดีกว่า ไปด้วยกันมั้ย” “ไปเลย ฉันไม่ค่อยถนัด” เดียร์พูดขึ้นก่อนจะมองตามแพรที่ออกไปยื่นเต้นตรงกลางฟลอร์ หญิงสาวยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมไปคว้ากระเป๋าเพื่อนจะหยิบมือถือออกมาเล่นฆ่าเวลา “อ่าว ไม่ได้เอามาหรอเนี่ย” เดียร์พูดขึ้นกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะปิดกระเป๋าลงแล้วยกเหล้าขึ้นมาดื่มด้วยสีหน้าผ่อนคลาย -ผ่านไปสักพัก- “เดียร์~” แพรเดินเซมานั่งลงที่โต๊ะ “โอ้ยย มึนหัว” ก่อนทำท่าจะคว้าแก้วบนโต๊ะ “พอๆ ฉันว่าแกกินเยอะไปแล้วนะแพร” เดียร์เอื้อมมือไปคว้าเหล้าของเพื่อนรักไว้ “เช็คบิลมั้ย ฉันว่าแกไม่ไหวนะ” “อื้ออ ก็ดะ..” หมับ! “ใครวะ” แพรตวัดสายตาไปมองด้านข้างอย่างไม่พอใจ “มาทำไม” “นี่เมาขนาดนี้เลยหรอ” ชายหนุ่มที่จับแขนของแพรไว้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ก่อนจะมองไปที่เดียร์ที่มองมาอย่างสงสัย “น้องเดียร์ใช่มั้ยครับ พี่ชื่อธีร์นะครับ เป็นแฟนแพร” “อ่ออ หวัดดีค่ะ” เดียร์ยิ้มตอบธีร์พร้อมกับหันไปมองชายหนุ่มอีกคนที่เดินเข้ามาพร้อมกัน “มารับแพรหรอคะ” “ครับ” ธีร์พยักหน้าเล็กน้อย “งั้นพี่ขอพาแพรกลับเลยนะ ท่าจะไม่ไหวแล้ว” “ค่ะ” เดียร์พยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นไปช่วยประคอง “เดียร์ กลับไงอ่าาา” แพรพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงงงๆ “พี่ธีร์ไปส่งเดียร์ด้วยดิ” “เดียร์ไม่ได้เอารถมาหรอ” “ค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ เดียร์กลับได้ พี่ธีร์พาแพรกลับได้เลย” “ไม่ได้ๆ ดึกแล้ว” ธีร์พูดขึ้นก่อนจะหันไปหาชายหนุ่มอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ “ไอมิน กูฝากส่งน้องเดียร์หน่อยดิ” เดียร์หันไปมองชายหนุ่มคนดังกล่าวที่ยืนจ้องเธออย่างไม่วางตา ก่อนจะส่งยิ้มให้บางๆอย่างทำตัวไม่ถูก “เห้ย ไอมิน” ธีร์หันไปสะกิดเพื่อน “อะ..เออ ว่าไง มึงพูดไรนะ” มินหันไปหาเพื่อนพร้อมกับยิ้มเขิน “ฝากส่งน้องเดียร์หน่อย” ธีร์พูดขึ้นก่อนจะหันไปยิ้มให้เดียร์ “ไม่ต้องกลัวนะ เพื่อนพี่คนนี้ไว้ใจได้” “อ่อ ค่ะ” เดียร์พยักหน้าก่อนจะหันไปยิ้มให้มิน “ไปกันเลยมั้ยครับ” มินถามขึ้น “ได้ค่ะ” เดียร์พยักหน้าก่อนจะเดินนำออกไปยังด้านนอกของผับ -บนรถ- “เกร็งหรอ” มินหันไปยิ้มแซวหญิงสาว “เงียบมาตลอดทางเลย” “นิดหน่อยค่ะ” เดียร์ส่งยิ้มเจือนๆให้ชายหนุ่ม “น้องเดียร์เป็นเพื่อนกับแพรนานแล้วหรอ พี่ไม่เคยเห็น” มินหันไปชวนหญิงสาวคุย “ค่ะ ก็ตั้งแต่แพรไปเรียนที่เมกา พอดีเราเรียนเซคเดียวกันแล้วก็สาขาเดียวกันด้วย” “อ่ออ” มินพยักหน้า “นั่นคอนโดเราใช่มั้ย” ก่อนจะชี้ไปยังตึกสูงที่อยู่ไม่ไกลนัก “ใช่ค่ะ” เดียร์พยักหน้า “ขอบคุณพี่มินมากเลยนะคะที่มาส่ง” “ไม่เป็นไรครับ เล็กน้อย” มินยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะเลี้ยวรถเข้าไปในคอนโด “ฝันดีนะครับ” “ค่ะ” เดียร์พยักหน้ารับ “เช่นกันนะคะ” ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถไป ปัง! หมับ! “ว๊ายย!” เดียร์หันไปมองคนที่มากระชากแขนจากทางด้านหลังด้วยสีหน้าตกใจ “เดล..”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more