BAD FRIEND #12

1758 Words
BAD FRIEND #12 “แล้วนี่..จะเอายังไงต่อ” มินหันไปถามหญิงสาวที่นั่งเงียบมองไปที่แม่น้ำด้านหน้าด้วยท่าทีเหม่อลอย “ไม่เอายังไงค่ะ ก็ทำตัวปกติอย่างที่เคยทำ” เดียร์หันมาส่งยิ้มบางๆ “แล้วเค้าจะทำได้หรอ?” “ทำได้สิคะ ปกติเค้าก็มองเดียร์เป็นเพื่อนอยู่แล้ว ก็..ไม่น่ายากอะไร” “หึ” มินยิ้มพร้อมกับส่ายหัวเล็กน้อย “พี่มินรู้จักที่นี่ได้ไง มันดูเงียบดีจัง” เดียร์พูดขึ้นพร้อมกับยิ้มออกมาบางๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า “ไม่มีดาวเลยอะ” “มีสิ แต่วันนี้เมฆมันอาจจะหนาจนทำให้เรามองไม่เห็นมัน” มินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “แต่มันก็ยังอยู่แบบนั้น อยู่เหมือนเดิม รอวันไหนที่ฟ้ามันโปร่งหน่อย เราก็คงจะได้เห็นมัน ถ้าวันนั้น..เรายังอยากที่จะเห็นอยู่” “ดูลึกซึ้งจังเลยนะคะ” เดียร์พูดแซวขึ้น “เราพูดถึงดาวกันอยู่ใช่มั้ย?” มินหันมายิ้มให้หญิงสาว ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองดูบนท้องฟ้าโดยไม่พูดอะไร -หลายวันต่อมา- ครืดด ครืดด เดียร์ละสายตาจากกะทะพร้อมกับหันไปคว้าโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย ติ๊ด! “ว่าไงพัต” (วันนี้มาที่คาสิโนด้วยนะ เดี๋ยวไปรับ) พัตเตอร์พูดขึ้นเสียงนิ่ง “ทำไมอะ” เดียร์แอบโทรศัพท์แนบหู พร้อมกับเทอาหารใส่จาน “มีอะไรกันหรอ” (จำไม่ได้หรอ? วันเกิดไอแอลไง) “หื้มม” หญิงสาวเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย “จำได้ แต่ว่าวันเกิดแอลอาทิตย์หน้าไม่ใช่หรอ” (ฉลองล่วงหน้า อาทิตย์หน้ามันจะไปสวีทกับเมียมัน) “อ่อ โอเคๆ กี่โมงอะ” (ทุ่มหนึ่งที่คอนโดเดี๋ยวไปรับ) “อื้อ” ติ๊ด! เดียร์วางโทรศัพท์บนเคาเตอร์ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ “เอาน่า ไม่ช้าก็เร็วยังไงก็ต้องเจออยู่ดี” พร้อมกับพูดขึ้นกับตัวเองเบาๆ -หลายชั่วโมงต่อมา- “เข้าไปก่อนเลยนะ ขอไปสูบบุหรี่ก่อน vip 7” พัตเตอร์จอดรถหน้าคาสิโนพร้อมกับเปิดกระจกคุยกับเดียร์ “อื้อ โอเค” เดียร์พยักหน้าก่อนจะกันหลังเดินกลับขึ้นแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเจอชายวัยกลางคนจ้องมาที่เธอด้วยแววตานิ่งเรียบ หญิงสาวหันไปมองเล็กน้อยก่อนเดินสวนเข้าไปโดยไม่พูดอะไร “ไม่คิดจะทักกันหน่อยหรอไง” ชายวัยกลางคนพูดขึ้น “เป็นเด็กไม่มีมารยาทแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่” เดียร์ยืนนิ่งก่อนหันไปจ้องหน้าชายคนนั้น “ขอโทษนะคะ พอดีไม่มีพ่อแม่คอยสั่งสอน” “หึ กลับมาไม่คิดจะบอกกันบ้างหรอ” “ไม่จำเป็น” “พูดกับฉันดีๆหน่อย!” ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด “ปีกกล้าขาแข็งขึ้นเยอะนี่ หึ ก็หวังว่าจะไปรอดให้ได้ตลอดนะ” เดียร์ตวัดสายตาไปมองเล็กน้อย ก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในคาสิโนโดยไม่พูดอะไร . . แกร๊ก! “เจ๊เดียร์!” เฟร์ญ่าเดินยิ้มเข้าไปหาหญิงสาว “กำลังคิดถึงพอดีเลยค่ะ” “ปากหวานจังเลยเราเนี่ย ถึงว่าทำไมวาถึงหลง” เดียร์พูดขึ้นแซวๆพร้อมกับลูบหัวหญิงสาว “แล้วนี่พวกวาไปไหนอะ” “เฮียวามีติดคุยงานอยู่ชั้น 3 ค่ะ แต่น่าจะใกล้เสร็จแล้ว คนอื่นๆเฟร์ไม่รู้” ก่อนจะหันไปกระซิบที่หูหญิงสาว “เจอแต่เฮียเดลกับชะนีหน้าแป้น” เดียร์ยิ้มพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ “ไม่เอา อย่าไปยุ่งกับเค้า” ก่อนจะจูงเฟร์ญ่าไปนั่งคุยที่โซฟาโดยไม่แม้แต่จะทักชายหนุ่มที่มองมาที่เธออย่างไม่วางตาเลยสักนิด แกร๊ก! พัตเตอร์เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับแอลตัน และวายุ โดยทั้งสามคนมองไปที่เดลพร้อมกับหันมามองหน้ากันเล็กน้อย “ดื่มไรหน่อยมั้ย” พัตเตอร์เดินมานั่งข้างเดียร์พร้อมกับหันไปถามยิ้มๆ “อื้อ อะไรก็ได้สั่งมาเลยแต่ไม่เอาเข้มแบบวันนั้นแล้วนะ ปวดหัว” “หึ โอเค” พัตเตอร์ยิ้มพร้อมกับกวักมือเรียกเด็กเสิร์ฟ “เจ๊ขับรถมามั้ยอะ” เฟร์ญ่าหันมาถาม “มะ..” “พี่เดียร์ซื้อรถแล้วหรอคะ” มิลลาพูดแทรกขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มให้ “ดีจังเลย พี่เดลจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงคอยรับ คอยส่ง ใช่มั้ยคะ” ก่อนจะหันไปยิ้มกับเดลที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ “ไม่เป็นไร พัตว่าง เดี๋ยวพัตไปรับ-ส่งเอง” พัตเตอร์พูดขึ้นขำๆพร้อมกับลูบหัวหญิงสาว เมื่อเห็นว่าบรรยากาศในห้องเริ่มไม่ค่อยดีนัก เดียร์ส่งยิ้มบางๆให้พัตเตอร์ ก่อนจะหันมาคุยกับเฟร์ญ่าต่อ “พี่มากับพัต” “อ่อ ดีแล้วค่ะเพราะเฮียพัตน่าจะเมา” “อะไรเฟร์ ดูถูกกันหรอ เฮียคอแข็งนะ” พัตเตอร์พูดแซวขึ้น “ดูแฟนเราเหอะ ล้มก่อนทุกที” ก่อนจะหันไปยักคิ้วกวนๆให้วายุ “แล้วสองคนนี้นี่คืออะไร?” แอลตันหันไปถามอย่างสงสัย “คบกันแล้ว?” มิลล่ายิ้มเขิน “ยังไม่ถึงขั้นนั้นค่ะพี่แอล เราแต่ตกลงกันว่าจะลองคุยกันดู” ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้เดลที่นั่งหน้านิ่งอยู่ข้างๆ “ก็ดี” พัตเตอร์พูดพร้อมกับจ้องหน้าเพื่อนรัก “น้องมิลคุยกับมันอาจจะปวดหัวหน่อยนะ เพราะไอเดลเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่ง” “จริงหรอคะ” มิลล่าหันไปถามเดลอย่างอารมณ์ดี “จริงสิครับ” พัตเตอร์ตอบแทนพร้อมกับยกเหล้าขึ้นมาดื่ม “ตอนเด็กๆนะ มันรักของเล่นชิ้นนึงมาก แต่พอมันอยากได้ของเล่นชิ้นอื่น มันก็บอกว่ามันไม่รักแล้ว แต่สุดท้ายพอมีคนมาเอาของเล่นชิ้นนั้นไป ก็มานั่งร้องไห้ฟูมฟายอยู่ดี จนคุณอาต้องไปเอาของเล่นชิ้นนั้นคืนให้” “โหห งอแงนะเนี่ย” มิลล่าบีบแก้มชายหนุ่มเบาๆ “เอ่อแอล แล้วอาทิตย์หน้าไปฉลองที่ไหนอะ” เดียร์ถามอย่างเปลี่ยนเรื่อง “ไปสมุยอะ ไปปะ” แอลตันถามขึ้น “กะว่าจะชวนไปเที่ยวอยู่พอดี พวกมึงอะไปมั้ย” “ไม่อะ ขอบาย” พัตเตอร์ส่ายหัวนิ่งๆ “มึงไปสวีทกับเมียเหอะ นานๆทีจะได้พัก” “เออ กูก็ไม่ว่าง ช่วงนี้ประชุมถี่หว่ะ” “มึงอะ” แอลตันหันไปถามเดล “ไม่ว่างหว่ะ ที่ไซต์งานเริ่มยุ่งละ” “อื้ม” แอลตันพยักหน้านิ่งก่อนจะหันไปถามเดียร์ “ไปมั้ยเดียร์ เอ่ยงอแงอยู่อยากให้ไปด้วย” “มีนัดกับเพื่อนแล้วอะ” เดียร์ตอบยิ้มๆ “เดียร์ก็ไปทะเลเหมือนกันนะ แต่ไปภูเก็ต” แอลตันพยักหน้ารับ “เพื่อนจริงๆหรอ” ก่อนจะจ้องหน้าหญิงสาว “คนที่เจอที่สนามแข่งรึป่าว ถ้าคนนั้นเหมือนเค้าจะไม่อยากเป็นเพื่อนนะ” “หยุดเลยแอล” เดียร์ชี้หน้าเพื่อนรักเชิงหยอกล้อ ก่อนจะเผลอหันไปสบตากับเดลที่มองมาอย่างไม่พอใจ -ผ่านไปสักพัก- “เมายังอะ” เดียร์หันไปถามพัตเตอร์ “พอแล้วมั้ง หน้าเริ่มแดงแล้วนะ” “ไหวๆ ขออีกแก้วนึง” พัตเตอร์พูดพร้อมกับมองหาเด็กเสิร์ฟ “ไปไหนกันหมดวะ” “เอาอะไร เดี๋ยวเดียร์ลงไปสั่งให้ จะไปห้องน้ำพอดี” “ฝากสั่ง On the rock แก้วนึง” “เค” เดียร์พยักหน้าก่อนจะลุกเดินออกไปจากห้อง . . “น้องคะ on the rock แก้วนึง ฝากเสิร์ฟห้อง vip 7 หน่อยนะ” “ครับ” “ขอเมนูหน่อยได้มั้ยคะ” เดียร์ถามขึ้นพร้อมกับนั่งลงตรงเก้าอี้หน้าบาร์ “ครับ” บาร์เทนเดอร์พยักหน้าพร้อมกับส่งเมนูให้หญิงสาว ครืดด “On the rock ขอเข้มๆนะ” เดียร์เงยหน้าจากเมนูพร้อมกับหันไปมองเดลที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ข้างๆ “น้องคะ พี่คืนค่ะ” ก่อนจะดันเมนูคืนบาร์เทนเดอร์แล้วลุกออกจากเก้าอี้ไปทันที หมับ! เดลคว้ามือหญิงสาวไว้พร้อมกับจ้องหน้านิ่ง “จะไปไหน” “ไปข้างบนไง” “จะไปไหนกับมัน” เดลพูดเสียงนิ่งพร้อมกับจ้องหน้าด้วยแววตาดุดัน “ตอบดิวะเดียร์!” “เราคุยกันแล้ว เดลไม่มีสิทธิ์ก้าวก่ายเรื่องนี้” เดียร์พูดพร้อมกับสะบัดมือออก พลั่ก! หมับ! เดลคว้าแขนหญิงสาวออกครั้งพร้อมกับโอบเอวให้ตัวหญิงสาวเข้ามาอยู่ระหว่างขาของตนเอง “เดล!” เดียร์จ้องหน้าชายหนุ่ม “ปล่อยเดียร์!” “งั้นก็บอกมาสิว่าจะไปไหน” เดลขยับเข้าไปกระซิบตรงข้างๆหูหญิงสาว “เดล!” เดียร์ผลักอกชายหนุ่มพร้อมกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่น “อย่าทำแบบนี้ คนมองหมดแล้ว!” “เดลทำได้มากกว่านี้อีก ถ้าเดียร์ยังดื้อ!” “เดียร์จะไปไหนกับใคร มันก็เรื่องของเดียร์ เดลไม่มีสิทธิ์มายุ่ง เข้าใจมั้ย!” “ไม่เข้าใจ!” เดลพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ “แล้วใครมีสิทธิ์? ไอเวรนั้นงั้นหรอ ห๊ะ!” “นี่../ใช่ ผมมีสิทธิ์” มินยืนกอดอกมองหน้าเดลด้วยแววตานิ่งๆ ก่อนจะเดินไปปัดมือเดลออกจากตัวของเดียร์ “หึ!” เดลจ้องหน้ามินด้วยความโมโห “สิทธิ์งั้นหรอ? สิทธิ์อะไร” “ผมไม่จำเป็นต้องตอบคุณ” มินพูดพร้อมกับโอบไหล่เดียร์ไว้ เดลจ้องมือชายหนุ่มพร้อมกับกำมือแน่นก่อนจะหยิบเหล้าขึ้นมากระดกจนหมด ปึก! พลั่ก! พร้อมกับเดินไปปัดแขนของมินออก “มึงไม่มีสิทธิ์ อย่ามาแตะ!” “แล้วอย่างงั้นใครมี?” มินยิ้มอย่างท้าทาย “เพื่อนแบบคุณงั้นหรอ” “พี่มินคะ” เดียร์ดึงแขนชายหนุ่ม “ไปกันเถอะ” มินหันมาสบตาหญิงสาวพร้อมกับพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันไปพูดกับเดล “เป็นแค่เพื่อน ก็ทำตัวให้เหมือนเพื่อนหน่อย หรือไม่รู้ว่าเพื่อนควรทำตัวยังไง?”ก่อนจะยิ้มมุมปากแล้วเดินจูงมือเดียร์ขึ้นไปยังชั้นบนของคาสิโนทันที
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD