BAD FRIEND #11

1631 Words

BAD FRIEND #11 แกร๊ก “อื้ม เดี๋ยวลองดูให้” เดลมองหญิงสาวที่ยืนคุยโทรศัพท์พร้อมกับจดอะไรบางอย่างลงบนปฏิทินตรงโต๊ะอาหาร “เอาที่ว่างก็ได้นะ ถ้าว่างก็นัดมาอีกที” “ได้ๆ พร้อมพี่มินได้ไม่มะ/“คุยกับใคร” เดลเดินไปยืนข้างหลัง ก่อนจะแนบหูไปที่โทรศัพท์ “คะ..คุยกับแพร” เดียร์หันไปตอบชายหนุ่มก่อนจะคุยกับปลายสายต่อ “เอาไงก็ไลน์มาบอกละกัน แค่นี้นะ” ติ๊ด! “เขยิบออกไปหน่อย” เดียร์พูดขึ้นพร้อมกับดันตัวของชายหนุ่ม “ช่วงนี้เป็นอะไรอะ ขาดความอบอุ่นหรอ?” “น่าจะใช่” เดลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนๆ “วันนี้ไปไหนมั้ย” “ไม่อะ ทำไมหรอ” เดียร์เงยหน้าขึ้นไปถามชายหนุ่ม “ไปดูหนังกันมั้ย เรื่องที่เดลอยากดูเข้าพอดีเลย ไม่มีเพื่อนไปดู” “ดะ..” ครืดด ครืดด เดลก้มลงไปมองหน้าหญิงสาวก่อนจะกดรับสาย “ครับ” (พี่เดลไปไหนมั้ยคะวันนี้) เสียงมิลลาถามขึ้นอย่างอ้อนๆ “พี่ก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน” เดลพูดพลางเหลือบไปมองหน้าเดียร์เป็นระยะ “มีอะไรรึป่าว” (มิลจะชวนไปดูหนังค่ะ เรื่องที่พี่เดลอยากดูไงคะ) “อ่อ เดี๋ยวยังไงพี่บอกอีกทีนะ” เดลพูดเสียงนิ่งก่อนจะกดวางสายไป ติ๊ด! “ไง ท่าทางคงจะมีเพื่อนไปดูแล้วมั้ง” เดียร์ส่งยิ้มบางๆให้ชายหนุ่ม “ไปด้วยกันมั้ย” เดลถามขึ้นเสียงเบา “ไม่อะ ไปเหอะ เดียร์อยากพักพอดี” เดียร์ยิ้มกว้างให้ชายหนุ่ม “กุญแจรถอยู่นู่น” ก่อนจะชี้ไปยังโต๊ะข้างทีวี เดลมองหน้าหญิงสาวอยู่สักพัก ก่อนจะตัดสินใจเดินหันหลังออกไปโดยไม่พูดอะไร ปัง! เดียร์มองประตูที่ปิดลง ก่อนจะซบหน้าลงบนฝ่ามืออย่างอ่อนล้า “ฉันนี่มัน..ไม่เคยจำเลยจริงๆ” -หลายวันต่อมา- ณ สตูดิโอถ่ายภาพ “น้องเดียร์ น่ารักจังเลยค่ะ” ทีมงานเดินเข้ามาคุยกับหญิงสาวที่ใส่เสื้อคลุมเดินออกมา “เดี๋ยวพี่พาไปรู้จักกับช่างภาพนะ จะได้ไม่เกร็ง อ่อ แล้วก็วันนี้หลังจากถ่ายเสร็จมีงานเลี้ยงนะคะ อย่าเพิ่งหนีกลับน้า” “ค่ะ” เดียร์พยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเดินตามทีมงานสาวไป “คุณมินคะ นี่น้องเดียร์นางแบบวันนี้ค่ะ” ทีมงานเรียกมินที่กำลังยืนหันหลังคุยกับผู้ช่วยอยู่ “มิน?” เดียร์ทวนชื่อพร้อมกับมองหน้าทีมงาน ก่อนจะหันไปมองช่างภาพหนุ่มที่หันมายิ้มกว้างให้เธอ “เซอร์ไพร์ส” มินยิ้มอย่างเอ็นดูสีหน้าของหญิงสาว “ทำไมทำหน้าแบบนั้นอะ” “พี่มินรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย ว่าเราสองคนจะได้ร่วมงานกัน” “ตั้งแต่วันที่เจอเดียร์ที่หน้าบริษัทนั่นแหละ” มินส่งกล้องให้ผู้ช่วยพร้อมกับหันมาคุยกับหญิงสาว “กะว่าจะเก็บเอาไว้เซอร์ไพร์สไง” เดียร์ยิ้มกว้างให้ชายหนุ่มตรงหน้า “ดีจังเลยค่ะ จะได้ไม่ค่อยเกร็ง” มินมองหญิงสาวยิ้มๆ “งั้นเริ่มเลยมั้ย เพราะยังไงก็ต้องถ่ายเดี่ยวก่อนอยู่แล้ว” “ได้ค่ะ” เดียร์พยักหน้าก่อนจะถอดเสื้อคลุมยืนให้ทีมงานแล้วเดินไปประจำตำแหน่งที่ถูกบรีฟไว้ ก่อนจะหันไปเห็นมิลลาที่ใส่เสื้อคลุมเดินออกมาพร้อมกับเดลพอดี “เดียร์” มินเรียกหญิงสาวพร้อมกับมองไปทางเดียวกับที่หญิงสาวมอง “โอเคมั้ย” “โอเคค่ะพี่มิน” เดียร์ส่งยิ้มกว้าง มินพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะบรีฟคอนเซปต์คร่าวๆตามที่ต้องการให้หญิงสาวฟัง “เปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆเลยนะ ไม่ต้องเกร็ง” มินยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปประจำที่ “เริ่มนะครับ สาม สี่” แชะ! แชะ! แชะ! แชะ! “โอเค เรียบร้อย” มินเงยหน้าขึ้นมามองเดียร์ “มาดูรูปมั้ย” เดียร์พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินไปหาชายหนุ่ม “โห พี่มินถ่ายเก่งจังเลยค่ะ” ก่อนจะหันไปยิ้มกว้างให้ชายหนุ่มแล้วก้มลงดูรูปถ่ายในกล้องด้วยท่าทางตื่นเต้น “โอเคยังครับ จะได้ถ่ายต่อ” เดลเดินเข้ามายืนมองทั้งสอง “ครับ” มินพยักหน้า “เดียร์พักก่อนนะ เดี๋ยวถ่ายเดี่ยวเสร็จค่อยถ่ายคู่” “ค่ะ” เดียร์พยักหน้านิ่งๆพร้อมกับให้ไปส่งยิ้มบางๆให้เดล “ใส่เสื้อคลุมซะเดียร์” เดลยื่นเสื้อคลุมให้หญิงสาวด้วยสีหน้าไม่พอใจ “ไม่เห็นบอกว่ามันถ่ายงานนี้” “เดียร์ก็เพิ่งรู้เหมือนกัน” เดียร์ตอบก่อนจะรับน้ำจากทีมงานมาดื่ม “แต่พี่เค้าถ่ายสวยดีนะ” เดลตวัดสายตามามองหญิงสาวเล็กน้อยก่อนจะหันกลับไปมองการถ่ายแบบตรงหน้าต่อโดยไม่พูดอะไร -หลายชั่วโมงต่อมา- “ไม่สนุกหรอ” มินหันไปถามเดียร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ “ทำไมทำหน้าซึมแบบนั้น” “ป่าวค่ะ ปกติเดียร์ไม่ค่อยดื่มเยอะอยู่แล้ว” มินพยักหน้านิ่งๆ “เออเดียร์ เพื่อนเดียร์คนนั้นอะ แฟนมิลล่าหรอ” ก่อนจะมองไปที่เดลกับมิลล่าที่นั่งคลอเคลียกันอยู่ตรงบาร์ไม่ไกลนัก “ค่ะ น่าจะใช่” เดียร์หันไปมองก่อนจะหันกลับมาตอบชายหนุ่มพร้อมกับเอื้อมมือไปคว้าแก้วเหล้ามากระดกจนหมด ปึก! “ขออีกได้มั้ยพี่มิน” “ครับ” มินพยักหน้าก่อนจะชงเหล้าให้หญิงสาวก่อนจะค่อยๆปะติดปะต่อเรื่องราวที่ตนเองสงสัยภายในใจ -ผ่านไปสักพัก- “พี่ว่าเดียร์เริ่มหน้าแดงแล้วนะ” มินพูดขึ้นด้วยสีหน้าเป็นห่วง “พอมั้ย” เดียร์พยักหน้าอย่างว่าง่าย “เดียร์ก็ว่าเดียร์ควรพอ” ก่อนจะสะบัดหัวไปมา “มึนเหมือนกันนะเนี่ย” “ก็น่าจะต้องมึนแหละ เล่นกินไปเยอะขนาดนั้น” มินพูดพร้อมกับเอามือไปขยี้หัวหญิงสาวอย่างเอ็นดู “กลับกันมั้ย” “ไม่เป็นไรค่ะ พี่มินอยู่สนุกต่อเถอะ” เดียร์พูดขึ้นอย่างเกรงใจ “ไม่เป็นไร พี่ไม่ได้ชอบดื่มอะไรขนาดนั้น” มินพูดก่อนประคองหญิงสาวให้ลุกขึ้น “ไป กลับกันเดี๋ยวพี่ช่วย” “งั้นเดียร์ขอไปห้องน้ำก่อนได้มั้ยคะ” “ไหวมั้ย ให้พี่ไปเป็นเพื่อนมั้ยครับ” “ไหวค่ะไหว” เดียร์พยักหน้ายิ้มๆก่อนจะลุกเดินออกไปทันที ตึกตัก ตึกตัก หมับ! “ว๊ายยย!” เดียร์ตวัดสายตาไปมองชายหนุ่มที่กระชากเธอเข้ามาในซอกๆหนึ่งระหว่างทางเดินไปห้องน้ำ “เดล! เอาอีกแล้วนะ ตกใจหมดเลย” “ทำอะไร” เดลถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบแต่แฝงไปด้วยความดุดัน “คืออะไร” เดียร์มองหน้าอย่างไม่เข้าใจ “ก็ที่ไปยืนกอดกับมันที่โต๊ะ มันคืออะไร!” “กอดอะไร พี่เค้าก็แค่ประคองเดียร์เฉยๆ” เดียร์เถียงกลับอย่างหงุดหงิดเมื่อถูกชายหนุ่มตะคอกใส่ “แค่นี้ใช่มั้ยที่จะถาม งั้นก็ถอยไป อึดอัด” พลั่ก! “โอ้ย!” เดลผลักหญิงสาวกลับไปที่เดิมพร้อมกับจ้องด้วยแววตาหงุดหงิด “อย่ายุ่งกับมัน เลิกยุ่งกับมันซะ!” “ทำไม?” “ไม่ทำไม บอกให้เลิกยุ่งก็เลิกดิวะเดียร์!” “งั้นถ้าเดียร์บอกให้เดลลิกยุ่งกับน้องมิลบ้าง เดลจะยอมมั้ย” “มันไม่เกี่ยวละ../ใช่! มันไม่เกี่ยวกันเลย พี่มินไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมเดียร์ต้องเลิกยุ่งด้วย!” “ก็เพราะเดลไม่ชอบ!” “ก็แล้วทำไมไม่ชอบหล่ะ” เดียร์เงยหน้าขึ้นไปจ้องชายหนุ่ม “ตอบสิเดล ทำไมถึงไม่ชอบ” “...” “เดลกำลังทำให้เดียร์คิด ว่าเดลกำลังหึงเดียร์อยู่นะ” “ไม่ใช่ เดลไม่ได้../งั้นก็หยุดทำแบบนี้สักที!” เดียร์ตะโกนใส่ชายหนุ่มพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาอย่างสุดจะกลั้น “เดียร์..” เดลลูบหัวหญิงสาวด้วยสีหน้ารู้สึกผิด พลั่ก! เดียร์ปัดมือชายหนุ่มพร้อมกับจ้องหน้าด้วยแววตาจริงจัง “เดลไม่คิด แต่เดียร์คิด!” เดลอึ้งไปกับคำสารภาพของหญิงสาว ก่อนจะหันไปมองเดียร์ที่จ้องมาที่ตนเองอย่างไม่วางตา “อย่าทำแบบนี้เดียร์” “...” “เดียร์เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเดลเลยนะ” “...” “เดลไม่อยากเสียเดียร์ไป” “เพื่อนหรอ?” “อื้ม..เพื่อน” “ได้..เพื่อนก็เพื่อน” “...” “งั้นเดลก็ช่วยทำตัวให้เหมือนเพื่อนด้วยละกัน!” เดียร์พูดพร้อมกับยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้ม “หวังว่าเดลคงไม่เอาเรื่องของพี่มินมาพูดอีก เพราะเป็นแค่เพื่อน..ไม่มีสิทธิ์!” ก่อนจะผลักชายหนุ่มให้พ้นทางแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันที ตึกตัก ตึกตัก หมับ! พรึ่บ! “พี่เอง” มินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ก่อนจะจ้องหญิงสาวที่พยายามเช็ดน้ำตาแล้วฝืนส่งยิ้มมาให้ตนเอง “พะ..พี่มิน มาเข้าห้องน้ำ ฮึก หรอคะ” “ป่าว พี่มาตามเดียร์ เห็นหายไปนาน” “ตะ..ตั้งแต่ ฮึก เมื่อไหร่คะ” หญิงสาวถามขึ้นพร้อมกับกัดริมฝีปากตัวเองแน่น “ตั้งแต่แรก” มินพูดก่อนจะเดินไปลูบหัวหญิงสาว “ไม่ต้องฝืนเจ็บก็แค่ร้องออกมา ไม่เป็นไร” “ฮึก ฮื้อออ” เดียร์พุ่งเข้ากอดชายหนุ่มอย่างหาที่พึ่งพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาจากความเจ็บปวด

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more