บทที่ 5 อาหลี่ทำเอง
1904 Words
เสิ่นเสวี่ยเอ่ยร่ำลาผู้เป็นมารดา ก่อนจะเดินกลับมาที่เรือน นางเหลียวมองหาอาหลี่แต่ก็ไม่พบกับเขา สงสัยว่าคงจะยังไม่กลับจากตลาด
ด้านอาหลี่ที่เพิ่งจะขายมะเขือยาวเสร็จ ก็เดินไปที่ร้านขายขนม เขาซื้อขนมกุ้ยฮวาไปฝากเสิ่นเสวี่ย ขากลับผ่านร้านขายหนังสือจึงได้แวะเข้าไปดู
ภายในร้านมีหนังสือมากมายนับไม่ถ้วน อาหลี่เดินดูหนังสือเล่มนั้นทีเล่มนี้ทีอย่างเพลิดเพลินใจ เขาชอบอ่านหนังสือตำรามาก มันทำให้เขามีสมาธิและสงบสุข
ตั้งแต่เล็กพอจะจำความได้ เขาก็จำไม่ได้ว่าตนเองเป็นใครมาจากไหน จำได้เพียงแต่ว่าเขาถูกเลี้ยงดูอยู่ในสถานที่เลี้ยงเด็กยากไร้ พอโตขึ้นมา ก็ถูกท่านโหวซื้อตัวมาอยู่ที่จวน เขาชอบทำสวนปลูกผัก จึงได้ไปอยู่ที่เรือนท้ายสวน คอยปลูกพืชผักสวนครัวขายเพื่อประทังชีวิตไปวันวัน เขาไม่เคยลืมบุญคุณที่ท่านโหวมอบให้แก่เขาเลยแม้แต่น้อย
เขาเดินดูหนังสือไปเรื่อยๆ จนไปสะดุดตากับหนังสือเล่มหนึ่ง
เสพสมราคะ
เขาหันมองซ้ายมองขวา เมื่อเห็นว่าไม่มีคนอยู่จึงได้หยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน
ท่าควบม้าบิน สตรีอยู่บน บุรุษอยู่ล่าง
เมื่อคืนเสิ่นเสวี่ยควบม้าอย่างนั้นหรือ?
เขาเป็นม้า?
ไม่ใช่สิ!!!
อ้าขาให้กว้าง พร้อมพุ่งแทงจนยับเยิน
ชื่อท่าน่ากลัวจัง!!!!
กวางเหลียวหลัง ถูกทิ่มแทงจนกวางร้องครงวญคราง
ท่านี้น่าสนใจ!
อาหลี่เดินถือหนังสือตรงไปที่เถ้าแก่เจ้าของร้าน ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นมา
"เล่มนี้เท่าไหร่ขอรับ?"
"สิบอีแปะ ซื้อวันนี้ข้าแถมฟรีอีกหนึ่งเล่ม รับรองว่าเร้าใจเหมือนเล่มแรก"
อาหลี่ล้วงเงินออกมาจ่าย ก่อนจะเก็บหนังสือเล่มนั้นใส่ไว้ในอกเสื้อ แล้วจึงเดินกลับจวนทันที
เมื่อกลับมาถึงเรือนเขาก็พบกับเสิ่นเสวี่ยที่กำลังนั่งรับลมอยู่ที่ริมระเบียง ดวงตาคู่สวยมองมาที่เขาด้วยความดีใจ
"ท่านพี่อาหลี่"
"ข้าซื้อขนมกุ้ยฮวามาฝากเจ้าด้วย"
"ขอบคุณเจ้าค่ะ"
"ข้าไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวข้าจะมาทำกับข้าวให้เจ้ากิน"
เสิ่นเสวี่ยพยักหน้าน้อยๆก่อนจะนั่งลงหยิบขนมกุ้ยฮวาขึ้นมากินอย่างเอร็ดอร่อย
ผ่านไปครู่หนึ่งอาหลี่ก็เดินกลับเข้ามาในเรือน เขาเปลือยเรือนร่างท่อนบนที่เปียกชุ่มไปด้วยหยดน้ำเม็ดใส ผมถูกรวบขึ้นอย่างลวกๆ เสิ่นเสวี่ยที่ได้เห็นก็รู้สึกร้อนรุ่มอย่างบอกไม่ถูก
ทำไมจึงเร้าใจและยั่วยวนเช่นนี้ เสิ่นเสวี่ยจะไม่ทน!!!
เสิ่นเสวี่ยพุ่งตัวเข้าไปหาอาหลี่ทันที นางแกล้งทำเป็นเดินไปใกล้ๆเขา ก่อนจะใช้มือเรียวงามดึงผ้าคลุมที่อาหลี่ใช้ปิดบังช่วงล่างมาถือเอาไว้ เผยให้เห็นลำแท่งเอ็นร้อนใหญ่ยาวที่นางชื่นชอบเป็นหนักหนา
นี่ขนาดยังไม่ตื่นนะเนี่ย!!!
"เสิ่นเสวี่ย!!!"
อาหลี่รีบยกมือขึ้นมาปิดบังแท่งลำไผ่ขนาใหญ่ของตนเองด้วยความเขินอาย เสิ่นเสวี่ยหัวเราะคิกคักรู้สึกชอบใจไม่น้อย
"อายทำไมเจ้าคะ เมื่อคืนไม่เห็นจะอาย"
"ขอผ้าคืนให้ข้าเถิด"
"ไม่เจ้าค่ะ"
"เสิ่นเสวี่ย"
"คิกคิก โอะนี่อะไร?"
เสิ่นเสวี่ยเหลือบไปเห็นหนังสือสองเล่มที่วางอยู่ นางหยิบมันมาเปิดดูอย่างลวกๆ ก่อนขะจกยิ้มที่มุมปาก นางเงียหน้าขึ้นไปมองอาหลี่ ก่อนจะเอียงคอน้อยๆและเอ่ยถามเขาด้วยสีหน้ากรุ้มกริ่ม
"ซื้อมาทำไมเจ้าคะ?"
"เอ่อ ข้าเก็บได้น่ะ"
"เก็บได้สองเล่มเลยหรือเจ้าคะ?"
"อืม"
"เลือกหรือยังเจ้าคะ ว่าคืนนี้จะทำท่าไหน?"
"กวางเหลียวหลัง เอ่อ...แหะแหะ"
เสิ่นเสวี่ยจ้องมองอาหลี่ด้วยสายตาที่ร้อนแรงอย่างยิ่ง นางยื่นฝ่ามือไปลูบไล้แผงอกล่ำบึกบึนของเขาด้วยสายตาหลงใหล
"ท่านพี่อาหลี่นี่ รูปงามเหลือเกินนะเจ้าคะ"
อาหลี่เพียงยิ้มออกมาเล็กน้อย สายตาของเขาจ้องมองไปที่เนินอกอวบใหญ่ที่ล้นทะลักของนาง ยิ่งทำให้รู้สึกเสียวท้องน้อยเหลือเกิน
เสิ่นเสวี่ยจับสองมือใหญ่ของอาหลี่ให้มากอบกุุมที่สองเต้าอวบอิ่มของนาง เขาค่อนข้างตกใจไม่น้อยที่ถูกเสิ่นเสวี่ยจู่โจมอย่างรุนแรงเช่นนี้
"เสิ่นเสวี่ย"
"บีบสิเจ้าคะ"
"เอ่อ..."
"ลองบีบ อุ๊บ!!"
อาหลี่ทนต่อการยั่วยวนของเสิ่นเสวี่ยไม่ไหวเสียแล้ว เขาดึงร่างบางของนางเข้ามาไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะทาบทับริมฝีปากหนาใหญ่ลงมาที่ริมฝีปากบางสวยของเสิ่นเสวี่ยอย่างรุนแรงและหนักหน่วง
เสิ่นเสวี่ยโอบรัดรอบลำคอของเขา และตอบสนองด้วยการสอดลิ้นอุ่นร้อนเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นชื้นแฉะอย่างดูดดื่ม รสสัมผัสที่อ่อนหวานนุ่มนวล ทำให้คนทั้งสองตกอยู่ในห้วงแห่งความปราถนาที่หวานล้ำ
เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ของนางลงไปกองที่พื้น มือหนาใหญ่ช้อนร่างบางให้ลงไปนอนบนเตียง อาหลี่เลื่อนใบหน้าลงมาจูบไซร้ที่ซอกคอขาวนวลเนียนของนางอย่างหื่นกระหาย ก่อนจะลามเรื่อยลงไปยังเนินอกอวบอิ่ม สองมือหยาบบีบเคล้นคลึงขยำสองเต้างามอย่างเต็มแรง แล้วจึงครอบริมฝีปากลงไปกลืนกินจุกสีชมพูสวยหวาน และดูดดึงขบเม้มจนเกิดเป็นรอยแดงเข้ม
จ๊วบ จ๊วบ
"อื้อออ!!!ข้าเสียวเหลือเกิน!!"
อาหลี่ที่ถูกไฟแห่งความปราถนาครอบงำ ได้จดจำทุกท่วงท่าในหนังสือเล่มนั้นอยู่หลายกระบวนท่า
เขาเริ่มจากการแยกขาของนางออกให้กว้างจนสุด เผยให้เห็นกลีบดอกไม้สวยหวานที่งามตา นิ้วอุ่นร้อนค่อยๆแบะกลีบดอกไม้ให้แยกออกจากกัน แล้วจึงแลบลิ้นเลียขึ้นลงในซอกหลืบดอกไม้งามจนฉ่ำน้ำ
"อ๊าส์!!!อาหลี่!!มันเสียว!!"
อาหลี่ครอบริมฝีปากเข้าไปดูดดึงขบเม้มที่เม็ดเกสรสีชมพูสวยหวาน เขาขบกัดมันเบาๆสร้างความเสียวกระสันให้แก่เสิ่นเสวี่ยเป็นอย่างยิ่ง ลิ้นอุ่นร้อนกระดกรัวเร็วจนภรรยาที่รักส่งเสียงหวานครวญครางด้วยความเสียวซาบซ่าน
"อ๊าส์!!!ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว!!"
ร่างบางกระตุกอย่างรุนแรง มือเท้าจิกเกร็งด้วยความเสียวสยิว น้ำหวานสีใสไหลล้นทะลักออกมาจากรูสวาท จนฉ่ำแฉะไปหมด
อาหลี่ไม่รอช้า เขารีบบดเบียดแท่งเอ็นอุ่นร้อนเข้าไปในรูถ้ำสวาทของนางทันที ความใหญ่ยาวของท่อนเนื้อ ทำให้เสิ่นเสวี่ยถึงกับต้องซู้ดปากด้วยความจุกแน่น
"อูยยยยย อาหลี่!!!มันใหญ่ อ๊าส์!!!"
"ซี๊ดดดด!!!มันแน่นเหลือเกิน"
อาหลี่ค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกอย่างช้าๆแล้วจึงเร่งจังหวะให้ถี่เร็วแรงมากยิ่งขึ้น เขารู้สึกได้ถึงแรงขมิบตอดรัดจากภายในของรูสวาทที่ฉ่ำแฉะ มันจึงยิ่งเพิ่มความเสียวกระสันให้กับเอ็นแท่งอุ่นร้อนไปทั่วทั้งลำ
ตับตับตับ
"อ๊าส์ อาหลี่!!อ่ะ อ่ะ อ๊าส์!!"
เสิ่นเสวี่ยส่งเสียงหวานครางกระเซ่า รู้สึกมีความสุขกับรสสวาทที่ผู้เป็นสามีปรนเปรอให้แก่นางอย่างถึงใจ
อาหลี่พลิกร่างบางระหงของเสิ่นเสวี่ยให้หันหลังในท่าชันเข่า นางก็แอ่นบั้นท้ายงอนงามให้เขาอย่างรู้งาน อาหลี่จึงบดเบียดแท่งเอ็นร้อนเข้ามาจนมิดลำ แล้วจึงกระแทกกระทั้นขยับแท่งแก่นกายเข้าออกอย่างหนักหน่วงและถี่รัว
"ซี๊ดดดดด เสิ่น!!โอ่ว์!!เสวี่ย!!!"
"อาหลี่!!!อ๊าส์!!!ข้าจุก!!!"
อาหลี่ยื่นฝ่ามือหนาใหญ่ไปจับรั้งเอวขบางของนางเอาไว้ แล้วจึงขยับสะโพกดุนดันแท่งลำไผ่ยาวเข้าออกรูสวาทของนางอย่างรุนแรงอีกครั้ง
กวางเหลียวหลังช่างเร่าร้อนเสียจนเขาแทบจะหลอมละลายไปพร้อมกับนางแล้ว
"อ๊าส์!!!อาหลี่ ข้าจะไม่ไหวแล้ว!!!"
"โอ่ว์!!อีกนิดเดียว!!!ซี๊ดดด!!ใกล้แล้ว!!!"
แรงกระแทกกระทั้นที่หนักหน่วงและถี่เร้าของอาหลี่ ช่างเร้าใจและเร่าร้อนเสียจนเสิ่นเสวี่ยแทบจะทนไม่ไหว ไม่นานนัก น้ำรักสีขาวขุ่นก็ไหลล้นทะลักออกมาตามซอกขาของเสิ่นเสวี่ย จนมันเลอะเทอะเต็มผ้าปูที่นอนไปหมด
เสิ่นเสวี่ยทิ้งร่างให้นอนหงายด้วยลมหายใจที่เหนื่อยหอบ มันทั้งรู้สึกเหนื่อยล้าและสุขสมในอารมณ์จนไม่อาจจะเอื้อนเอ่ยออกมาเป็นคำพูดได้
จากนั้นอาหลี่ก็อุ้มเสิ่นเสวี่ยไปอาบน้ำชำระล้างจนสะอาด แล้วจึงมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้นางใหม่ ก่อนจะสวมใส่เสื้อผ้าให้นางอย่างถนุถนอม
"นอนเถิด ข้าก็จะนอนแล้ว"
"มานอนบนเตียงด้วยกันสิเจ้าคะ"
"ไม่ล่ะ ข้ากลัวจะไม่ได้นอน"
เสิ่นเสวี่ยรู้สึกขบขันไม่น้อยเมื่อได้ยินคำพูดของอาหลี่
"มานอนกับข้าเร็วเข้า!!!"
"เอ่ออ..."
"ขึ้นมา!!!"
เมื่อถูกเสิ่นเสวี่ยตะคอกใส่ อาหลี่ก็รีบขึ้นมาบนเตียง ทิ้งตัวลงนอนข้างกายนางทันที
เสิ่นเสวี่ยพลิกกายเข้ามาสวมกอดเขาเอาไว้ นางหลับตาลง นอนหลับอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งของเขาด้วยความสุขใจอย่างที่สุด
ยามเช้าที่สดใสมาถึงแล้ว อาหลี่รีบตื่นแต่เช้าเพื่อไปรดน้ำแปลงผักของเขา ช่วงนี้เป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิต้นปีต้องรีบเก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุด เพราะเมื่อถึงปลายปีใกล้เข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว การปลูกพืชผักจะไม่ได้ผลดีเท่าใดนัก เพราะความหนาวเย็นจะทำให้พืชผักตายไปจนหมด
เสิ่นเสวี่ยนั่งมองดูผู้เป็นสามีทำนั่นทำนี่ไปเรื่อยเปื่อย ดวงตาเรียวงามมองดูที่ดินสามหมู่ที่ท่านพ่อมอบให้แก่นาง นางยังคงไม่รู้ว่าจะนำมันมาปลูกอะไรเพิ่มเติมดี คงต้องรอให้มีทุนมากกว่านี้เสียก่อน แล้วจึงค่อยมาคิดอีกทีว่านางจะปลูกสิ่งใดเพิ่มนอกจากพืชผักเหล่านี้
"อะ ข้าให้"
เสิ่นเสวี่ยเงยหน้าไปมองอาหลี่ ก็พบว่าเขากำลังยื่นส้มผลหนึ่งมาให้นาง นางรับมันมาลองชิมดู ก็พบว่ารสชาติของมันช่างหวานหอมไม่น้อย
"ส้มนี่ปลูกอยู่ในสวนหรือ?"
"ใช่ มีอยู่หนึ่งต้น ข้าเห็นมันตั้งแต่วันแรกที่ข้าเข้ามาอยู่ที่นี่"
"อาหลี่"
"หืม"
"ข้ารู้แล้วว่าเราจะนำที่ดินสามหมู่นี้มาทำสิ่งใด?"
- Writer
