น้ำเสียงหนักแน่นที่เอ่ยแก้ต่างให้กับผู้บังคับบัญชาตนเอง ทำเอาเจ้าหญิงไลอาด์ต้องหันไปมองสบตากับผู้กองฟาดิส และก็เห็นว่าอีกฝ่ายเผยความจริงผ่านดวงตาทั้งคู่ด้วย
“ฉันจะพยายามเชื่อที่ผู้กองพูดมา”
“เชื่อผมเถอะครับ” ผู้กองฟาดิสย้ำพร้อมด้วยรอยยิ้มกว้าง
เจ้าหญิงไลอาด์ถอนหายใจลึก ดวงตาแดงก่ำ ขณะหันไปมองผู้พันฮาคิม ซึ่งตอนนี้อีกฝ่ายก้าวขึ้นไปนั่งในรถยนต์และสตาร์ทเครื่องเรียบร้อยแล้ว
“ฉันอยากให้ผู้พันบอกความจริงกับฉัน และไม่อยากให้ผู้พันทิ้งฉันไปอีก” เจ้าหญิงไลอาด์ถอนสะอื้น ขณะเอ่ยบอกต่อด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“คุณรู้ไหมผู้กอง ว่าฉันเจ็บปวดมากกับการต้องทนอยู่คนเดียวในทุกค่ำคืน”
“เอ่อ...ผมทราบครับ เจ้าหญิง”
ผู้กองฟาดิสอึกอึกเอ่ยตอบด้วยความเห็นใจ แต่ไม่รู้ว่าจะเอ่ยปลอบให้เจ้าหญิงไลอาด์คลายความเจ็บปวดได้อย่างไร ในเมื่อผู้บังคับบัญชาของเขาเองก็ต้องปฏิบัติภารกิจสำคัญนี้ให้ลุล่วง เพื่อความเป็นอยู
