“ท่านเจ้าปีศาจได้โปรดละเว้นด้วย นางทั้งสองอายุยังน้อยผิดพลาดไปแล้ว ท่านก็ลงโทษแล้ว เวลานี้ควรส่งทหารออกไปติดตามหาจะดีกว่านะเพคะ”
“ไม่ต้องพูดดี พวกเจ้าเลี้ยงดูพวกนางอย่างไรกัน ทำได้แม้กระทั่งปีศาจที่ยังไม่ได้เป็นปีศาจ ฮะความจริงพวกเจ้าสมควรได้รับการลงโทษด้วยเช่นกัน”
“ท่านพี่หญิงเหลียนเหลียนเพคะช่วยเด็กทั้งสองด้วยเพคะ”
สองสตรีปีศาจที่เป็นพระชายารอง(แค่อนุในสายตาของสาวใช้ปีศาจ ใครก็เป็นได้) พยายามบีบน้ำตาให้ดูน่าสงสารมากที่สุดทั้งยังพยายามส่งสายตาขอร้องไปยังเหลียนเฉียนเฉียนที่เป็นพระชายาเอกอีกฝ่ายไม่ได้สนใจสายตาที่ทั้งสองส่งไปให้ยามนี้มีแต่ความเป็นห่วงลูกสาวที่พึ่งได้พบหน้าไม่นานก็หายไปเสียอีกแล้ว นางเป็นลมไปจนฟื้นขึ้นมาก็ล้มป่วยลงไปอีกใบหน้าที่มีได้แต่งแต้มสีสันก็ยิ่งขาวซีดไปอีก (พวกเจ้าทั้งหมดมีใครสงสารลูกสาวของนางบ้าง สตรีปีศาจที่บอบบางอ่อนแอเช่นลูกสาวของนาง)
“หุบปากให้หมดไม่งั้นข้าจะล
