ซาตานอหังการ์

#5

“โอ้วววว....” ครูสร้องออกมา เมื่อเอวารู้งาน เธออ้าปากค่อยๆครอบครองตัวตนเขาอย่างที่เขาไม่ต้องบอกกล่าว...กรามหนาขบกันแน่นเมื่อเอวาทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มใจ และเต็มที่ในการดูดกลืนตัวตนเขาในจังหวะที่ถูกใจเขาอย่างมาก มือใหญ่ทำเพียงประคองศีรษะเล็กของเอวานั้นยามที่มันขยับสร้างความเสียวซ่านให้กับเขาอย่างเหลือร้ายและน่ายินดี 

ครูสปล่อยให้เอวาดูดกลืนเขาไปเรื่อยๆ ตามแต่ที่เอวาจะพอใจ ซึ่งครูสทำเพียงอย่างเดียวคืออดทนกับความซ่านเสียวที่โจมตีเขาอย่างหนักหน่วง แต่เพื่อความประทับใจของเอวาแล้ว ครูสสัญญากับตัวเองว่าเขาจะอดทนให้นานที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้เพื่อเอวา 

!! เอวาที่กำลังเพลิดเพลินกับการดูดกลืนตัวตนของครูสจนไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเพียงใด ที่ครูสอดทนเพื่อเธอ เพราะเอวาเร่งจังหวะของตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ จนครูสอยากจะปลดปล่อยความอึดอัดนั้น แต่...ครูสกลับห้ามศีรษะเล็กไม่ให้เคลื่อนไหวและขยับเอวสะโพกของตนดึงตัวตนของตัวเองออกมาจากโพรงปากความอบอุ่นนั้นอย่างเสียดาย เพราะเขาอยากตอบแทนเธอให้เธอรู้ว่าเขามีความสุขกับการกระทำนั้นของเธออย่างไร

ครูสให้เอวากลับไปนอนลงอีกครั้ง เขาขยับแตกต่างไปไม่เหมือนกับหน้าจอที่เอวาเห็นในตอนนี้ เพราะเขายกขาเธอขึ้นทั้งสองข้างให้แนบกับลำตัวเธอเอง และดึงแขนสองข้างของเธอมารัดขาเธอเอง เอวาพยักหน้าเมื่อครูส กระซิบบางอย่างกับเธอ แต่เธอใบหน้าแดงก่ำเพราะการที่เธอพยักหน้าทำตามเสียงกระซิบนั้น เธอต้องค้างเรือนร่างของเธอในท่าที่ครูสจัดให้ ทำให้ร่องรักของเธออวดโฉมความสาวต่อสายตาครูสอย่างชัดเจนตามความเข้าใจของเธอ แต่สำหรับครูสที่ลอบยิ้มนั้น เขารู้ตั้งใจเปิดภาพความสวยงามของเอวาให้ถูกบันทึกไว้อย่างชัดเจน แต่...ครูสก็ไม่ใจร้ายกับเธอเพียงฝ่ายเดียว เมื่อเขาขยับมาให้พร้อมที่ใบหน้าโน้มลงให้ริมฝีปากสัมผัสกับดอกกุหลาบงามของเอวา 

“อ้าาาา....” เอวาร้องครางออกมาดังลั่น แต่เธอต้อง... “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น รู้สึกอย่างไร เอวา เธอต้องรักษาร่างกายให้อยู่ท่านี้...ถ้าพลาดแม้แต่ครั้งเดียวฉันจะเอาเชือกมาหมัดร่างกายเธอแทน” เสียงกระซิบของครูสตอนนั้น

ครูสที่ปล่อยลิ้นออกมาเลีย กรีดกราย ร่องรักของเอวาทั่วทุกพื้นที่บริเวณนั้น เสียงของเอวาดังออกมาจากความรู้สึกเสียวซ่านโจมตีเธอไปทุกขุมขนบนร่างกาย ซึ่งภาพบันทึกนี้จะเป็นประโยชน์กับครูสในการต่อรองกับเอวาอย่างมาก เพราะถ้าเธอดื้อดึงใครเห็นเทปนี้ก็ต้องลงความเห็นว่าเธอเต็มใจจนสุดคำยรรยาย ครูสยังคงทำในสิ่งที่ต้องทำต่อไป แต่ใช่ว่าจะมีผลดีแค่เหตุผลแรกอย่างเดียว ครูสบอกกับตัวเองว่าเอวาช่างหอมหวานน่าหลงไหลยิ่งนัก เพราะร่องรักของเธอสวยงาม สะอาด ไร้เดียงสา อย่างกับว่าเธอไม่เคยพานพบความรู้สึกแบบนี้มาก่อน ความหอมหวานมาตอบแทนเขาอย่างไม่ขาดสาย และความคับแคบที่ลิ้นเขารับรู้ว่ามันบีบรัดอย่างน่าอัศจรรย์ใจ แล้วถ้าเป็นตัวตนของเขาล่ะ อีกไม่นานต่อจากนี้เขาก็จะได้สัมผัสมันมากขึ้นกับความรู้สึกนี้

ครูสผละใบหน้าออกมา เมื่อเสียงครางของเอวาดั่งเป็นเสียงเตือนให้เขาต้องหยุด ก่อนที่เอวาจะไปถึงฝั่งสวรรค์ และนั้นจะทำให้แผนของเขาสิ้นสุดลงแบบไม่สมบูรณ์ เพราะฤทธิ์ของยาก็จะหมดลงเช่นกัน เอวาปล่อยมือให้ขาของเธอปล่อยไปตามยาวบนที่นอนเมื่อครูสให้สัญญาณอนุญาตกับเธอ ครูสที่ยังนั่งอยู่ระหว่างวงขาเธอเขาทาบทับตัวบนเอวาอีกครั้ง โดยที่เป็นการบังคับให้เรียวขาของเอวาขยับเปิดทางกว้างขึ้น ครูสให้ตำแหน่งจุดหลอมรวมอยู่ตรงกัน 

“อ๊ะ....อื้ม!!!” เอวาร้องเสียงดังออกมาพร้อมใบหน้าที่เปลี่ยนไป เมื่อเธอเจ็บปวดกับการหลอมรวมของครูส และความเจ็บนี้ดึงสติของเอวากลับมาทั้งหมด ครูสเองที่เจ็บปวดจากการกระทำของตัวเองเช่นกัน เพราะเขาคาดไม่ถึงว่าเอวาจะคับแคบดั่งหญิงสาวที่ไม่เคยต้องมือชายมาก่อน  แต่อะไรก็ไม่สำคัญเท่าที่ตอนนี้เอวาเปลี่ยนไป แววตาเธอกลับมาเป็นเอวาคนก่อนหน้านี้ 

“ไม่...มะ...ไม่นะ” เอวาต่อต้านทันที เมื่อสติที่กลับทำให้เธอพบว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง และแน่นอน การต่อต้านเกิดขึ้น แต่ก็ยังช้ากว่าครูสที่เขาต้องแก้ปัญหาตรงหน้าก่อนที่จะมาสนใจความเจ็บปวดของตัวเองที่ เขาขยับเคลื่อนตัวตนที่ยังหายเข้าไปไม่หมดในโพรงสาวให้หายเข้าไปทั้งหมดทันที เอวาที่กำลังจะกรีดเสียงร้องก็ถูกปิดกลบเสียงด้วยริมฝีปากของครูส “อื้อมมมม.....”    เอวาร้องในคอและการขัดขืนมีมากขึ้น ครูสใช้ปากและลิ้นปิดเสียงของเอวา ใช้มือสองมือเข้าประกบประสานกับมือเล็กที่กำลังทุบตีเขาเอาไว้ สะโพกเล็กด้านล่างที่พยายามจะเคลื่อนขยับนี้ก็ถูกตรึงไว้ด้วยสะโพกด้านบน เพราะยังไงตอนนี้ครูสก็เป็นต่อในเมื่อเขาเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับเธอแล้ว จุดเชื่อมที่แข็งแรงเปรียบได้กับเชือกเรือที่ผูกกับสมอของเรือขนาดใหญ่ที่ถูกทิ้งลงในทะเลยามที่ต้องการหยุดนิ่งเรือในท้องทะเล 

เอวา ที่ไม่เข้าใจและจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง แต่ตอนนี้ธารน้ำตาของเธอไหลออกมา เมื่อตัวตนของครูสอยู่ในตัวเธอพร้อมด้วยลิ้นเขาที่กำลังเกี่ยวกระหวัดลิ้นของเธอที่หลีกหนีเขาในโพรงปากเธออยู่ตอนนี้ สองมือของเธอถูกพันธนาการด้วยสองมือของเขา เพราะความทรงจำสุดท้ายของเธอล่าสุดคือเธอเห็นภาพความสัมพันธ์ของชายหญิงที่เธอไม่รู้จักบนจอขนาดใหญ่ และตอนนี้แสงวูบๆวาบๆบนจอทำให้เอวาเหลือบไปมอง ชายหญิงที่กำลังมีสัมพันธ์กันอย่างเร้าร้อนและเต็มใจของกันและกันยังคงมีอยู่ แตกต่างจากเธอที่ไม่ต้องการเป็นเหมือนชายหญิงในจอภาพ เพียงเพราะผู้ชายคนนี้เป็นครูส ไม่ใช่โดโนแวน ชายที่เธอตัดสินใจแล้วว่าเธอจะใช้ชีวิตที่เหลือร่วมไปกับเขา โดยมีเดม่อนที่จะทำให้ครอบครัวของเธอสมบูรณ์อย่างรวดเร็ว

ครูสเลือกที่มองข้ามน้ำตาของเอวา และขับเคลื่อนสิ่งที่ตนต้องทำต่อไป เมื่อสะโพกเริ่มขยับให้ตัวตนของเขาได้ทำหน้าที่ ในจังหวะการขับเคลื่อนแรกๆนั้น เอวาจะสะดุ้งและเจ็บปวดจนครูสรู้สึกได้ เพราะร่างเธอเกร็งอย่างมาก ครูสจึงต้องเร่งจังหวะสะโพกต่อไปเพื่อปลดปล่อยตัวเขาเอง และลดทอนความเจ็บให้เอวาและเร่งเร้าเรียกความรู้สึกบางอย่างแทนที่ 

เอวาหอบหายใจ ปากเล็กที่ครูสปล่อยให้เป็นอิสระเพื่อให้เธอได้หายใจ แต่จุดหลอมรวมยังขับเคลื่อนต่อและเร็วขึ้น     เอวาไม่ได้ขยับหลีกหนีแต่ร่างเธอก็ยังขยับอยู่ดีเพราะแรงกระแทกของครูสนั้นเอง สองขาของเอวาขยับฝ่าเท้าวางทาบกับที่นอน เข่าตั้งฉากเป็นฐานรองรับแรงกระแทกของครูสได้เป็นอย่างดีมากขึ้น เมื่อร่างกายเอวาตอบรับความรู้สึกตามธรรมชาติของชายหญิงที่พึงมีตามลักษณะของสัตว์โลกที่ต้องเกิดขึ้น เมื่อโลกสร้างเพศชายคู่กับเพศหญิง...และเมื่อถึงปลายสุดของจุดสูงสุดของร่างกายของทั้งสอง ที่พร้อมกันต่างก็ปลดปล่อยความอึดอัดที่ร้อนระอุไม่ต่างกับลาวาที่ระเบิดออกมาจากภูเขาไฟ ร่างกายทั้งสองเกร็งกระตุก เหงื่อกาฬไหลผุดชื้นตามผิวกายทั้งสอง เมื่อเวลาผ่านไปความอ่อนล้าและเหน็ดเหนื่อยของครูสและเอวาค่อยๆจางไป เอวาขยับพร้อมกับมือเล็กที่พยายามผลักร่างของครูสออกจากร่างกายเธอ ซึ่งครูสก็ยอมอย่างง่ายดาย เมื่อทุกอย่างที่เขาต้องการได้มาจนครบอาจจะผิดแผกในตอนท้ายๆ แต่โดยรวมนับว่าสมบูรณ์แล้ว...

เอวาพลิกตัวทันที เมื่อได้รับอิสระจากครูส น้ำตาไหลรินออกมาอย่างกับเขื่อนแตก เพราะเธอกับครูสพึ่งจะ...พึ่งจะมีสัมพันธ์โดยที่เธอไม่ต้องการเลยสักนิด ชีวิตของเธอควรได้เริ่มต้นใหม่ พระเจ้าช่างใจร้ายนัก ที่ให้เขาและเธอต้องเจอกันอีกครั้ง ทั้งๆที่เป็นสิ่งสุดท้ายในชีวิตที่เธอต้องการ