"อืม ผัวเช่าฟีลแฟนค่ะ" ฉัตรชฎาพูดอย่างภาคภูมิใจ ทุกคนดูจะตื่นเต้นกับเรื่องนี้ มีแค่เพียงปรีญาณินเท่านั้นที่แสดงสีหน้าไม่ดีนัก
"เป็นอะไรยายณิน ช็อกขนาดนั้นเลยเหรอแค่รู้ว่าฉันซื้อผู้ชายกิน" ฉัตรชฎาที่หันไปเห็นหน้าของเพื่อนสนิทเอ่ยถามขึ้น
"เปล่าหรอก ฉันไม่ได้ช็อก" ปรีญาณินเอ่ยปฏิเสธ
"แกคงจะไม่รู้สินะ ว่าผัวยายณินน่ะเลี้ยงผู้หญิง" กิ่งนภาแทรกขึ้น เพราะคิดว่าเพื่อนคงจะถูกคำพูดของฉัตรชฎาสะกิดแผลใจเข้าเสียแล้ว
"จริงเหรอ ทำไมแกไม่เล่าให้ฉันฟังล่ะยายณิน" ช่วงที่ปรีญาณินรู้เรื่องสามีของตัวเอง เป็นเวลาเดียวกันกับที่ฉัตรชฎาเองก็กำลังวุ่นอยุ่กับการดูแลสามี จึงไม่อยากเอาเรื่องปวดหัวไปทำให้เพื่อนไม่สบายใจ ฉัตรชฎากับปรีญาณินสนิทกันมาก อะไรที่ทำให้ปรีญาณินทุกข์ใจ ฉัตรชฎาก็จะไม่สบายใจไปด้วย
"เรื่องเล็กน้อยน่ะฉัตร ฉันก็ตั้งใจจะเลิกกับเขาแล้วด้วย"
"ไม่ต้องไปเชื่อเลยฉัตร ยายณินพูดแบบนี้มาตั้งแต่ปีก่อน จนตอนนี้ก็ยังทนไม่ยอมเลิกได้สักที"
"นี่แกทนมาเป็นปีๆ เลยเหรอยายณิน ไหนตอนแรกแกบอกฉันว่าผัวแกก็โอเคไง ทำไมมันเป็นแบบนี้ไปได้" จากนัดรวมตัวต้อนรับฉัตรชฎา กลายเป็นว่าปรีญาณินต้องมาเปิดใจเล่าทุกอย่างให้เพื่อนฟัง ว่าตัวเองเจออะไรมาบ้าง
"แกทนมาได้ยังไงยายณิน ผัวเฮงซวยขนาดนี้ แต่ไม่เลิกก็ดี ดูท่าแล้วอีเด็กฝึกงานอะไรนี่คงจะถูกจริตผัวแกจริงๆ ถ้ายอมเลิกง่ายๆ พวกมันก็จะได้ไปเสวยสุขกันน่ะสิ ถ้าถามความเห็นฉันนะ มันต้องเอาคืนให้หนัก" ฉัตรชฎาพูดขึ้นหลังจากที่นั่งทนฟังเรื่องของเพื่อนจนจบ คิ้วสวยของปรีญาณินขมวดมุ่นด้วยความสงสัย
"ฉันก็บอกแกอยู่ ว่าฉันตามเอาคืนผู้หญิงทุกคนที่มายุ่งกับภูนี่"
"ไม่ใช่แบบนั้นสิ ฉันหมายถึงให้แกเอาคืนผัวแกต่างหาก" เมื่อฉัตรชฎาขยายความปรีญาณินก็พอจะเข้าใจขึ้น แต่ไม่แน่ใจว่าตัวเองเข้าใจถูกหรือเปล่า ฉัตรชฎาจึงพูดต่อ
"ในเมื่อมันมีเมียน้อยได้ แกก็ลองมีผัวเล็กผัวน้อยดูบ้างสิ"
"อย่างยายฉัตรน่ะเหรอ ไม่กล้าหรอก แค่จะตัดใจจากอีตาภูนั่นยังทำไม่ได้เลย" กิ่งนภาแทรกขึ้นทันที และก็เหมือนว่าจะเป็นคำตอบในใจของคนถูกชักชวนเสียด้วย
"ก็แล้วแต่ละกัน ของแบบนี้มันก็บังคับใจกันไม่ได้ซะด้วย เรามาพูดเรื่องอื่นกันดีกว่านะ" ฉัตรชฎาเห็นว่าเรื่องนี้คงต้องใช้เวลา จึงไม่อยากจะกดดันเพื่อน อีกอย่างปรีญาณินก็ไม่ได้โชกโชนเรื่องพวกนี้เหมือนกับเธอ หากอีกฝ่ายยืนยันว่าไม่ชอบก็จะไม่บังคับ เพียงแค่แนะนำให้เท่านั้น
"คือที่ฉันกลับไทยมาเนี่ย ไม่ได้ตั้งใจจะมาฉลองที่คุณเจสันเค้าตายหรอกนะ เพราะจริงๆ ก็เสียใจเหมือนกัน"
"แหมใครจะไปคิดแบบนั้นกันล่ะ" มินตราที่นั่งฟังเงียบๆ อยู่นานพูดขึ้นบ้าง แต่ฉัตรชฎารู้ดีว่าเพื่อนที่ติดตามเธอทางช่องทางโซเชียล ก็มีบางกลุ่มที่คิดแบบนั้นจริงๆ
"ทุกคนเค้าไม่ได้คิดแบบพวกแกน่ะสิ จริงๆ แล้วฉันตั้งใจจะมาจัดงานวันเกิดกับเพื่อนๆ ที่สนิทๆ เพราะจะมีเซอร์ไพรส์พิเศษให้แขกที่ร่วมงาน"
"เซอร์ไพรส์อะไรของแกยายฉัตร" ปรีญาณินรู้สึกถึงอะไรบางอย่างจากสายตาของเพื่อน จึงได้เอ่ยถามขึ้น
"บอกก็ไม่เรียกเซอร์ไพรส์สิยะ อยากรู้ก็ต้องมากันให้ได้นะ ส่วนธีมกับสถานที่เนี่ย ฉันจะบอกให้อีกทีในไลน์กลุ่ม" ความลับลมคมในของฉัตรชฎาก็ยิ่งทำให้ปรีญาณินรู้สึกอยากรู้ เธอเองก็คิดว่าตัวเองต้องไปร่วมงานแน่ เพราะไม่ได้ยุ่งอะไรมากนัก หากตัดเรื่องผู้หญิงของสามีทิ้งไป