Chapter 37
Raine
NARAMDAMAN ko ang tensyon sa pagitan nila, hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin o sabihin. Tumahimik ako, hindi ko alam kung saan hahantong ang parinigan nilang magtiyuhin.
"Enough," Damon snapped, mas tumalim ang boses niya. "What do you want, Uncle? You never come around unless you need something."
Ngumiti ang tiyuhin niya, parang natutuwa sa reaksyon ng mukha ni Damon. "Oh, Damon. Always thinking the worst of me. Can't I simply come to visit my favorite nephew?" Pero sa kabila ng mga salitang iyon, ramdam na ramdam kong may hindi pagkakaunawaan ang magtiyuhin.
Tumitig si Damon sa tiyuhin niya, tila pinag–aaralan ang bawat kilos nito. "I don’t have time for your games. Say what you came here to say, and leave."
Napatango ang kanyang tiyuhin, ngunit bago siya
