Chapter 28
Damon
"SA pinakamalapit na ospital, Ariel!" utos ko sa driver ko habang bitbit si Raine. "Damn!" mura ko, "...nakakapaso sa balat ang init niya." Agad akong sumampa sa sasakyan at binuhay agad ng driver ko ang makina ng four wheel drive. Sumakay na rin ang dalawang kasambahay ko, na hindi ko alam kung ano ang ginagawa rito. Ilang sandali pa'y pinaharurot na nito ang sasakyan.
Hindi ko inakala na aabot kami sa ganitong sitwasyon. Oo, sobrang nagkainterest ako sa anito pero nagbago ang isip ko sa hindi ko malaman na kadahilanan.
"I'm sorry, Raine," bulong ko sa kanya, habang dala ko ang katawan niyang lumalagablab sa init at parang walang buhay. Kahit hindi ko alam ang buong nangyari, binabalot ng matinding kaba ang dibdib ko. I don't know why? At bakit ako sobrang nag–alala
