ทีเด็ดคุณแม่วัยสาว

เธอมีลูกแล้วนะ

ตอนที่ 3

“แล้ว...พี่นนท์จะอยู่ที่นี่นานไหมคะ? นาจะแนะนําที่เที่ยวให้"

“ไม่นานหรอก เดี๋ยวก็กลับแล้ว ถูกหักอกแบบนี้ ไม่อยากจะอยู่ให้ชํ้าใจ หรอก!” ใช่เสียที่ไหน เขายังมีภารกิจตามตื๊อนางฟ้าอยู่ต่างหาก แต่จะให้ยัยนารู้ไม่ได้หรอก เดี๋ยวเธอจะหาว่าเขาไม่จริงใจ เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าเขานั้นเจ้าชู้มากแค่ไหน เพื่อนของเธอไม่รู้จักกี่คนอกหักเพราะเขา

“งั้นวันนี้ไปงานถนนคนเดินกันนะคะ ได้เที่ยวด้วยกันสักที่ก็ยังดี” หญิงสาวเอ่ยบอก

“จะหลอกให้พี่ซื้อชุดแพง ๆ ให้อีกล่ะสิ รู้หรอกน่าาา” นิ้วใหญ่จิ้มเข้าที่ ศีรษะของหญิงสาวอย่างสนิทสนม เพราะคนขี้งกอย่างยัยนาไม่ยอมควักกระเป๋าเองเป็นแน่

ชายผู้มาเยี่ยมถึงจะมีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้อง แม้จะเสร็จธุระแล้วก็ยังไม่ยอมไปไหน เขายังคงลอยหน้าลอยตาอยู่ในบ้าน โดยไม่สนใจว่าชายเจ้าของบ้านอย่างภากรจะมองอย่างไร คนหวงเมียนั้นจ้องเขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อเลยทีเดียว แต่ช่างเถอะเขาไม่ได้สนใจยัยตัวแสบนั่นสักหน่อย ...

ชานนท์อาสาดูแลน้องคิม โดยอ้างว่าจะอยู่รออยู่เที่ยวงานคนเดินที่จัดขึ้นในตัวเมืองตามที่ยัยนาเอ่ยปากชวน แต่นั่นมันเป็นเพียงแค่ข้ออ้าง เขาอยู่รอน้องนางฟ้าที่จะกลับมารับน้องชายของเธอในตอนเย็น ต่างหากเล่า

สองหนุ่มต่างวัยขอยืมเสื่อจากแม่บ้านมาปูนั่งเล่นที่ใต้ร่มไม้ ใหญ่ที่ลานหน้าบ้าน เพื่อให้เจ้าของบ้านได้ทำกิจธุระกันไปตามสะดวกคนมีแผนถือโอกาสนี้ตีสนิทกับเจ้าหนูน้อยที่เขาคิดเป็นน้องชายของนางฟ้า

เรื่องเด็ก ๆ นี่เขาถนัด ลูก ๆ ของคนงานในรีสอร์ตก็มีแต่เขาช่วยเลี้ยง คนหน้าตาดีแถมยังรักเด็กแบบนี้หาได้ง่าย ๆ เสียที่ไหนกัน

ชายหนุ่มนอนกลิ้งไปมาอย่างสบายอารมณ์ ที่เขาว่ากันว่าวังน้ำเขียวนั้นอากาศดีก็ได้พิสูจน์ด้วยตัวเองในวันนี้ล่ะ ส่วนน้องคิมผู้ว่านอนสอนง่ายนั้นนั่งระบายสีอยู่ข้าง ๆ เขา

“ใบไม้บ้านนายสีน้ำเงินเหรอ?” ผู้ใหญ่ที่หลงลืมวัยเด็กของตัวเอง เอ่ยขึ้นหลังจากที่ลอบมองอยู่นาน

“คุณแม่บอกว่าใช้สีไหนก็ได้ครับ เพราะมันคือจินตนาการ” เด็กน้อยตอบหน้าซื่อ ทำเอ่ยคนที่จ้องจับผิดเหวอไปเล็กน้อย

“จินตนาการก็รู้อยู่ แต่ให้มันใกล้เคียงความจริงหน่อยได้ไหมล่ะ?”

“.......” เด็กชายไม่พูดต่อ ยังคงตั้งหน้าตั้งตาระบายสีตามที่มารดาบอกเอาไว้ว่า ...'ถ้าเป็นเด็กดีจึงจะได้ไปเที่ยวงานในเย็นนี้'

ทั้งสองคุยกันเรื่องสัพเพเหระกันอยู่นาน ส่วนมากมีแต่ชานนท์ที่ชวนคุยจ้อ ถามนั่นถามนี่ตามประสาของคนที่อยากรู้ข้อมูล ซึ่งคําตอบที่ได้จากน้องคิมนั้นจะมีคําว่า 'คุณแม่บอกว่า ...' พ่วงมาด้วยเสมอ

“พอ ๆ ฉันไม่อยากได้ยินเรื่องแม่ของนายอีกแล้วล่ะ หัวโบราณสิ้นดีเลย” ให้ตายเถอะ! ถ้ามีโอกาสได้เจอแม่ของเจ้าหนูนี่คงต้องเตือนแล้วล่ะ ว่าถ้าขืนยังเลี้ยงลูกแบบนี้ โตขึ้นคงจะได้ลูกสาวแทนแน่นอน

แล้วทำไมเขาต้องมานั่งเลียบ ๆ เคียง ๆ ถามอะไรที่มันไร้สาระอยู่ได้นะ อยากรู้เรื่องพี่สาวของเจ้านี่ก็ถามไปตรง ๆ เลยสิวะ

“ว่าแต่..พี่สาวของนายมีแฟนรึยังอ้ะ?” นึกว่าเจ้าเด็กนี่จะช่างพูดช่างคุย ที่ไหนได้หลอกถามอะไรก็โยงไปหาแม่หมดเลย ถามมันโต้ง ๆ ไปเลยก็แล้วกัน

“ไม่ทราบครับ” น้องคิมนั่งนึกอยู่นาน จึงให้คําตอบออกมา

“ฉันหมายถึงพี่สาวที่มาส่งนายไว้น่ะ มีแฟนรึยัง?" ชายหนุ่มตั้งคําถามใหม่ ชนิดที่จงเจาะแบบสุด ๆ เพราะเมื่อครู่เขาอุตส่าห์รอตั้งนาน กลับบอกไม่รู้

“พี่สาว? ..พี่นนท์หมายถึงแม่ณดาเหรอครับ?" เด็กน้อยถามอย่างใสซื่อ ทำเอาคนที่รอคําตอบเบิกตากว้าง!

“แม่!?!”

“ครับ นั่นแม่ผม” โอ้ คุณพระคุณเจ้า ไม่ว่าจะถามยํ้ากี่ครั้งต่อกี่ครั้ง คําตอบที่ได้ก็เป็นเช่นเดิม

“นายหมายถึงพี่เลี้ยงรึเปล่า แบบว่านายเรียกพี่เลี้ยงว่าแม่..อะไรแบบนี้”

“ไม่ใช่ครับ แม่ณดาเป็นแม่จริง ๆ ของผมครับ” น้องคิมยืนยันคําเดิม

“พูดเป็นเล่นน่า นายต้องไม่เข้าใจเรื่องคําเรียกแน่ ๆ นายยังเด็กเกินไป นายต้องเรียกผิดแน่ ๆ” คนที่รับความจริงไม่ได้พูดเพ้ออยู่คนเดียว

จะเป็นไปได้อย่างไรกัน ในเมื่อน้องนางฟ้านั้นดูอ่อนวัยเกินกว่าจะเป็นผู้หญิงที่มีลูกแล้ว ให้ตายเถอะ! ไม่จริงใช่ไหม สวรรค์!?!

“ถ้าพี่นนท์ไม่เชื่อ ไปถามน้านาก็ได้นะครับ ถามลุงกรก็ได้” เด็กชายหาแหล่งยืนยันสถานะ หลังจากที่เห็นเพื่อนต่างวัยมีสีหน้าผิดหวังจนน่าสงสาร

“จริงสินะ!” ชานนท์เลิกฟูมฟายทันทีที่เด็กน้อยเสนอความคิด

“นายรอ อยู่นี่นะ อย่าเพิ่งไปไหน เดี๋ยวกลับฉันมา” ว่าจบร่างสูงก็วิ่งขึ้นไปบนบ้านทันที เขาต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าเจ้าเด็กน้อยนั่นพูดผิด น้องนางฟ้าต้องโสด และซิงสิวะ!

“อ๋อ น้องคิมเป็นลูกชายของพี่ณดารัตน์ค่ะ ลูกแท้ ๆ เลยล่ะ นาก็ลืมบอกไป ขอบคุณที่ช่วยดูแลแกแทนนานะคะ” ณาราแถลงไขจนแจ่มแจ้ง ทำเอาคนที่มีความหวังเหลืออยู่น้อยนิดแทบทรุดฮวบ โลกที่เคยสดใสพลันมืดมิดลง นี่ดีนะที่หญิงสาวมัวแต่สาละวนกับการเลี้ยงหลานจนไม่ทันสังเกตสีหน้าท่าทางของเขา ไม่งั้นถูกล้อแน่ ๆ

'มีผัวแล้วพี่ก็ยังรัก แม้พี่อกหักรักษาไม่หาย จะคอยทูนหัวจนผัวเธอตาย บอกอย่างไม่อายหน้าด้านหน้าทน' กลอนหรือเพลงก็ไม่รู้ดันมาเข้าหัวเขาตอนนี้ เอาวะเป็นไงเป็นกัน

“ทำไมเงียบไปล่ะคะพี่นนท์?” ณาราละความสนใจจากงานตรงหน้า หันมาหาชายหนุ่มที่จู่ ๆ ก็มาถามเรื่องนี้เข้า

“หรือว่า...พี่นนท์จะจีบแม่น้องคิม เหรอคะ?” หญิงสาวที่แกล้งแซว เพราะรู้ดีว่าชานนท์จะต้องชอบในความสวยของณดารินทร์ จึงแกล้งถามไป

คนที่ถูกพิษรักครอบงำนั้นใจลอยไปถึงใบหน้าสวย ที่เขาประทับใจตั้งแต่แรกเจอ คําที่เหมาะสมกับเขาที่สุดในยามนี้เห็นจะมีเพียงคํานี้คําเดียว เขารีบเดินเลยไปโดยไม่รอฟังคำเฉลยต่อของณาราลูกพี่ลูกน้องของเขาที่กำลังจะบอกว่า ณดารัตน์เสียชีวิตไปแล้ว แต่ว่าเด็กน้อยเข้าใจว่าณดารินทร์แฝดผู้น้องเป็นแม่ของเขาอยู่ และไม่อยากให้เด็กเสียใจ ที่ต้องเสียทั้งคุณพ่อและคุณแม่ไปพร้อม ๆ กัน ณดารินทร์จึงเป็นแม่ให้กับน้องคิมแทนพี่สาวฝาแฝด ซึ่งคนในครอบครัวก็ช่วยกันปิดข่าว เพราะน้องคิมติดแม่มาก ส่วนพ่อนั้นเขาก็ถามบ้างเป็นบางครั้ง ณาราเลยตอบว่าคุณพ่ออยู่บนฟ้า เด็กน้อยที่ติดคุณแม่ก็เลยไม่ได้เซ้าซี้

ณดารินทร์เพิ่งมาอยู่ที่ไร่นี้ได้เพียงไม่กี่วัน เพราะเดือนหน้าจะมีการเปิดพินัยกรรมขึ้น ลุงวันชัยมีเมียหลายคน ณดารินทร์หวังว่าเขาคงจะจัดแบ่งสินทรัพย์ได้อย่างไม่ลำเอียง