“ยาคอบเอาด้วยไหม?” ซิลลี่ตะโกนถามยาคอบซึ่งเขาก็ไม่ปฏิเสธ
“นิดาเอาแค่ไก่กับปลาพอค่ะ” หญิงสาวรีบฉวยสิ่งที่ซิลลี่นำมาให้ และเดินออกไปจากครัว ปล่อยให้คนสามคนมองตาม
“ซิลลี่ เกิดอะไรขึ้นตอนที่เราเดินกลับมาที่สวนใช่ไหม?”
ยาคอบเปรยลอยๆ มาโคกับนิรดามีท่าทีแปลกๆ
“ไม่นี่” มิก้าเป็นคนตอบ นางกำลังสาละวนกับการแบ่งอาหารลงปิ่นโต เลยไม่รู้ว่าคนสูงวัยกว่ามองสบตากันเหมือนรู้อะไรมา
เมื่อกลับมาถึงห้องพัก เพื่อนร่วมห้องก็หลับไปเสียแล้ว เจิ่นมุยหวานอนกรนดังลั่นตอนที่นิรดาเปิดประตูเข้าไปด้านใน เพื่อนรุ่นพี่อาบน้ำทาแป้งลายพร้อยไปทั้งหน้า นอนกางแขนกางขาเต็มเตียง คงเพราะเหนื่อยจัดเช่นกัน นิรดาวางของกินไว้บนโต๊ะมุมห้อง เดินย่องไปที่ห้องน้ำกว้าง เธออยากล้างตัวเป็นสิ่งแรก เพราะกึ่งกลางความเป็นหญิง เหนอะหนะไปด้วยน้ำเหนียวๆ บางอย่างที่ผู้ชายคนนั้นทิ้งไว้ให้
หญิงสาวก้มมองคราบเลอะกลางเป้ากางเกงชั้นใน “หมอนั่นไม่ได้ป้
