"ขอบคุณนะคะพี่โซ่ที่มาส่ง..." เสียงหวานของมีนาเอ่ยบอกรุ่นพี่หนุ่มตัวสูง
"..." โซ่ก็ยิ้มตอบกลับด้วยความอบอุ่นเหมือนเคย แม้ว่าภาพของการเจอกับรดาในวันนี้จะยังคงฉายวนอยู่ในความรู้สึกเขา
"วันนี้พี่โซ่ไม่ได้มีไปไหนใช่ไหมคะ" คนตัวเล็กตัดสินใจถามเมื่อเห็นแววตาคมที่ดูยังมีความหม่นหมอง
"วันนี้เหรอ...เอ่อ พี่มีนัดกับพวกเพื่อนตอนมืด ๆ น่ะ"
"อ่า งั้น...อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนไหมคะ มีนาอยากลองทำอาหารดู อยากให้พี่โซ่ช่วยติชมหน่อยค่ะ พอดีวันเกิดแม่ปีนี้ มีนาอยากทำอาหารให้แม่ลองทานค่ะ แต่มีนาทำอาหารไม่ค่อยเก่ง" เจ้าของใบหน้าใสมองหน้าเอ่ยบอกรุ่นพี่ตัวสูงตาแป๋ว โซ่ที่เห็นแบบนั้นจึงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะยิ้มออกมา
"ได้สิ เดี๋ยวพี่ช่วยชิมนะ"
"เย้!~ ขอบคุณะนะคะ" เรียวปากเล็กเอ่ยบอกน้ำเสียงสดใสก่อนจะเดินนำรุ่นพี่หนุ่มเข้าไปภายในคอนโดตัวเองโดยมีโซ่ที่มองท่าทางชวนเอ็นดูพวกนั้นด้วยความรู้สึกมีชีวิตชีวามากขึ้น แม้
