FİRUZE
“Arkadaş olmaya karar verdiniz yani?” Sinem’in sorusunu başımla onayladım. Yağız ile dün akşam yediğimiz yemeğin detaylarını kızlara anlatıyordum.
Yağız’a minnettardım. Beni bir yükün altından kurtarmıştı. Özrümü kabul etmesi bir yana onunla arkadaş olmak benimde istediğim bir şeydi. Bu sayede durup durup aklıma gelmeyecek, kendimi işime ve hayatıma verebilecektim. Bu arkadaşlığın yararını daha ilk günden görmüş, bugün işyerindeki zamanımı verimli çalışarak geçirmiştim. Kafamda saçma sapan sorular dönmüyor, Yağız olmadık anlarda aklıma gelmiyordu. Artık arkadaştık ve istediğim zaman arayabilirdim. Onunla sohbet etmeyi, vakit geçirmeyi zaten seviyordum. Arkadaş olarak kalmak ikimiz için de en güzeli olacaktı.
“Bu da bir şeydir elbette,” diyen Asuman beni şüpheyle süzdü. “Yarın, bi
