FİRUZE
Sokak ortasındaki halimizden utanarak sonunda Yağız’ın bırakmasıyla hızla geri çekildim. Bana kalsa dudaklarımı değdirip ayrılacaktım ama Yağız izin vermemişti.
“Öptüm,” dedim kendimi toparladığımda. “Hatrı kalmasın.”
“Hatrı kalan yerlerimi ne yapacağız güzelim? Yani bu hatır işine girersen borçlu çıkarsın.”
Yağız’ın bu genişliği bir gün başımıza gerçekten iş açacaktı. Beni yerin dibine sokmasını çok iyi beceriyordu.
“Terbiyesiz,” dedim göğsüne hafifçe vurarak. Gülümsedi ve beni kendine çekip yürümeye başladı.
“Tamam kızma canım, düğünden sonra bakarız hatır işlerine o zaman.”
Yağız ile yaşadıklarımı aynı sırayla bir başkasıyla yaşamış olsaydım, düğünü beklemek istemezdi. Sonuçta aramızda bazı şeyler detaylıca yaşanmıştı. Yağız’ın bu düşünceli hali hoşuma gidiyordu. Nasıl ol
