จับจองรัก

5

“คราวนี้ ผมจะเรียกค่าจ้างเมื่อคืนนี้ของจริงแล้วนะ”

ที่ผ่านมานั้นยังไม่จริงอีกหรือ ของจริงจะทำให้เธอเดินไม่ได้ไปกี่วัน ยิ่งคิดว่าเจ้าแท่งหินที่มีพวกอุตริเอาไข่มุกไปฝังเอาไว้ตั้งหลายเม็ด มันจะเข้าไปเยี่ยมชมภายในร่างกายเธออีกครั้ง คุณหมอคนสวยก็อยากจะเป็นลมเสียให้ได้

“เมื่อกี้ยังไม่ทำจริงอีกเหรอ”

“นั่นเรียกว่าน้ำจิ้ม แต่ตอนนี้ พี่จะกินพลอยจริงๆ”

ไอรดาคิดด้วยความหวาดกลัว ยิ่งเห็นว่าผ้าขนหนูที่เขาพันเอวสอบไว้มันหลุดลงไปกอง หลังเขาขยับเข้ามาใกล้จนเหลือแต่กายเปล่าเปลือยไม่ต่างจากเธอก็ต้องยกมือปิดปาก

“อาห์”

ดวงตาคู่หวานเบิกกว้างก่อนจะเบือนหนี เพราะความใหญ่โตอลังการนั่น เขาจะใช้สิ่งนั้นทิ่มแทงเข้ามาในตัวเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก เธอจะรับไหวได้อย่างไร ทั้งความใหญ่โตที่มีเส้นเลือดปูดโปนเต้นตุบๆ พร้อมรบเสียขนาดนั้น

“ขอเวลานอกกินยาแก้ปวดไว้ก่อนสักสองเม็ดได้ไหม”

ตฤณอยากจะหัวเราะนัก นี่เธอคงคิดอะไรไม่ออก หาลูกเล่นอะไรไม่ได้แล้วมั้ง

“เป็นหมอควรรู้ไม่ใช่เหรอ ยาไม่ควรกินก่อนอาหาร เดี๋ยวมันจะกัดกระเพาะ พลอยกินพี่ให้อิ่มเต็มท้อง แล้วค่อยกินยาตามจะดีกว่าไหม”

ไอรดากระถดขามาหนีบไว้ด้วยความกลัว อารมณ์วาบหวามปลิวหาย แต่คนที่ยืนอวดหุ่นก็ไม่ชักช้า ตฤณไม่ประวิงเวลา เขารีบพาตัวเองขึ้นมาแล้วใช้มือหนาจับเรียวขางามแยกออกจากกัน

“พี่จะทำให้พลอยมีความสุข เชื่อสิพลอย” ที่สำคัญ บิดาเขาเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว ก่อนท่านจากโลกนี้ไป เขาสัญญาว่าท่านจะต้องได้อุ้มหลานที่เกิดจากเขากับหลานรักของท่าน

“ไม่นะ ปล่อยฉัน” เธอไม่เชื่อเขาแล้ว ตอนนี้ เธอกำลังกลัวแท่งหินของเขาที่กำลังผงาดนั่น มันใหญ่เกินกว่าที่จะทำให้เธอมีความสุขได้กระมัง

ไอรดาส่ายหน้าหวือ เส้นผมปรกหน้า แต่ได้มือหนามาเกี่ยวเอาไปทัดหู

“ไม่ต้องกลัว เดี๋ยวพี่จะพาพลอยไปสำรวจดวงดาวบนท้องฟ้าด้วยกันให้ทั่ว แล้วพลอยจะรู้ว่าผู้ชายแบบนี้ น่าตื่นเต้นทุกนาทีที่ได้สัมผัส” ตฤณพยายามตะล่อมหลอกล่อ แต่เขารู้ดีว่านอกจากคำพูดแล้ว ยังต้องทำให้เธอเห็นว่าการเมกเลิฟนั้นไม่น่ากลัว มันมีแต่ความสุข และครั้งนี้ เขาไม่ปล่อยเวลาให้เธอคิดแก้ไขสถานการณ์

ตฤณจูบปากอิ่มอีกครั้ง แล้วดึงมือคนตัวเล็กให้คล้องคอเขาไว้ ปากก็ดูดดึงลำคอระหง ไล่ลงมาที่ร่องอกอวบ เขาเพิ่งเห็นเต็มตาว่าหน้าอกของไอรดานั้นอวบอิ่ม ยอดถันก็เต่งตึงจนทำให้ปากคอแห้งผาก อดใจไม่ไหวจนต้องก้มลงกลืนกินเข้าปากอีกครั้ง

“อื้อ”

คราวนี้ ความเสียดเสียวพุ่งแหลมกว่าครั้งแรก ไอรดาครางเสียงกระเส่า เนื้อตัวของเธอกับเขาบดเบียดเสียดสีจนก่อเกิดประกายไฟปรารถนาลุกโชน และตฤณคงไม่ดับมันลงง่ายๆ ถ้าไปไม่ถึงวิมานที่เขาบอก ไอรดาบิดส่ายร่างไปมาด้วยความซ่านเสียว เกิดมาไม่เคยทรมานปนความวาบหวามเท่าครั้งนี้

ความร้อนจากร่างหนาแผ่ลงมาครอบคลุม เขากักเธอไว้ด้วยมือและปาก ไม่มีช่องว่างแทรกผ่าน เมื่อความรู้สึกหวิวไหวแผ่ซ่านไปทั่วตัว ไอรดาไม่เหลือสติพอให้คิดว่า ต่อจากนี้ไป ปากเขาที่เลื่อนต่ำลงไปจะทำให้เธอต้องเรียนรู้กับโลกใหม่

ตฤณจูบไล่ไปจนถึงหว่างขา จูบเรียวขาขาวผ่องอย่างไม่รังเกียจ เนื้อตัวของไอรดาเหมือนไอศกรีมรสวานิลลา ที่ชิมตรงไหนก็ละมุนไปหมด เขาต้องหักห้ามความแข็งขึงที่ร้อนระอุอยากหาที่ลงจะแย่

“ตฤณ” ไอรดาเผลอเรียกชื่อเขา เธอก็ไม่รู้ว่าจะเรียกเขาหาสวรรค์วิมานอะไร แต่เรียกแล้วทำให้เธอได้ระบายปลดปล่อย เขาเป็นคนทำให้เธอทรมานก็ควรต้องรับรู้

“ครับพลอย” เขาขานรับ แล้วเห็นว่าคนตัวเล็กได้แต่หอบหายใจ มองตาปรอย จึงรู้ว่าไอรดาพร้อมพรักที่จะได้รับบทเรียนรักแสนหวานบทต่อไป

เขานำตัวตนไปจดจ่อที่ดอกไม้งาม แล้วจ้องมองด้วยความพอใจ กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ดอกไม้ช่อใหญ่อวบอูมอิ่มน้ำ เขาอยากพาตัวตนเข้าไปทักทายทำความรู้จัก และตอนนี้ก็หมดความยับยั้งชั่งใจแล้ว

มือหนาประคองตัวตนแข็งร้อนให้จดจ่อที่ช่องทางเข้า พลางก้มหน้าไปจูบปากอิ่มเบาๆ ทำให้ไอรดาสั่นระริก จากนั้นก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อเขาค่อยๆ พาแก่นกายใหญ่โตคืบคลานแทรกผ่านเข้าไปทีละน้อย

“อ๊ะ เจ็บ”

แม้จะขยับสะโพกเข้าไปทีละน้อยแล้ว แต่ว่าไอรดาของเขาก็ยังร้องครางเจ็บ ตัวเธอเล็กนิดเดียว แต่ต้องรับสิ่งที่ใหญ่เกินตัว ตฤณเลยต้องหยุดแล้วค่อยๆ ใช้ความอดทนอย่างสูง เขาแค่หยุด แต่ไม่ได้ถอดถอนตัวตนออก เพราะกลัวว่าไอรดาจะไม่เปิดรับอีก แล้วจะทำให้เธอกลัวเขา

ตฤนค้างคาไว้อย่างนั้นแล้วใช้มือหนาเช็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นตามกรอบหน้าผากคนตัวเล็ก

“ไว้ใจผมนะ อย่าเกร็ง”

“เอามันออกไป ฉันเจ็บ”

“ถ้าผมเอาออกไป คุณจะกลัวมันตลอดไป เชื่อใจผม มันไม่เจ็บหรอกครับ”

“คุณมาลองให้ฉันตีคุณแบบที่คุณทำกับฉันบ้างเอาไหม”

“ผมจะให้คุณตีคืนหลายๆ ทีเลย แต่ตอนนี้ให้ผมตีก่อนนะครับ” ตฤณตอบกลับน้ำเสียงหวาน เขารู้ว่าไอรดาเจ็บเลยต้องปลอบประโลมมากๆ

ชายหนุ่มขยับสะโพกสอบอีกที ค่อยๆ ดูท่าทางของคนตัวเล็ก ไอรดาครางยาวเมื่อถูกเติมเต็มเข้ามา บางอย่างที่แข็งร้อนกำลังอยู่ในร่างกายของเธอ มันให้ความรู้สึกสุขสมปนหวิวไหว ทั้งเสียดเสียวและบีบเกร็งจนแยกไม่ออก

ตฤณสูดปากครางต่ำ เขาขยับสะโพกได้ทีละน้อย เพราะช่องทางรักคับแน่น รัดรึงตัวตนเขาแทบจะปริหัก ไม่เคยสุขสมเท่านี้มาก่อน ผนังกำมะหยี่อ่อนนุ่มโอบรัดเขาทุกทางจนต้องกัดฟันข่มความซาบซ่านที่แล่นปราดถึงศีรษะ

“อาห์ เยี่ยมมากเลยครับ” เขาครางออกมาเพื่อระบาย สองมือก็เอื้อมไปบีบเฟ้นเต้าทรวงอวบอิ่ม บีบเคล้นยอดถันจนมันชูชันเต่งตึงขึ้นมาอีกครั้ง

เมื่อขยับตัวตนเข้าไปได้จนสุด แล้วเริ่มขยับระรัวเร็วขึ้น เพราะถูกรัดแน่น ขยับแต่ละครั้งก็สร้างความเสียวซ่านให้กับคนตัวใหญ่และคนตัวเล็ก

ยิ่งตฤณใจเย็นค่อยๆ ทำ ไอรดาก็ยิ่งรู้สึกถึงการมีตัวตนเขาอยู่ในกายเธอ เป็นส่วนหนึ่งของตัวเธอ ไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนนี้มันคืออะไร แต่เมื่อถูกเขาเติมเต็ม ไอรดาก็ยื่นมือไปกอดรัดรอบคอ ทำให้ตฤณครางฮือ เร่งขยับตัวตน โน้มตัวลงมาบดเบียดกับร่างเล็ก

หน้าอกแกร่งถูไถกับทรวงอกอวบ บดเบียดร่างกายตัวเองลงไปเพื่อดับไฟปรารถนา แต่มันเหมือนยิ่งเพิ่มเชื้อไฟให้เขายิ่งอยากกระโจนเข้าใส่ ตฤณเผลอขบเบาๆ ที่ทรวงอกอิ่มจนเกิดรอยแดงระเรื่อ

และไม่สามารถทนต่อความเสียวซ่านที่จู่โจมอย่างรุนแรงได้อีก เขาขยับตัวตนเข้าออกถี่เร็ว มือหนาบีบเคล้นสะโพกขาวผ่อง ขยับตัวตนหมุนวนไปมาจนคนใต้ร่างสมองขาวโพลน ตัวอ่อนเหลวเป็นขี้ผึ้งต้องไฟ