จับจองรัก

3

เขาโหย่งกายขึ้นพาความดุดันขยับออกจากความคับแน่นของไอรดา หญิงสาวรู้สึกว่าขาทั้งสองข้างอ่อนแรงไปหมด ก่อนที่มันจะหลุดพ้นออกไปจากร่างกาย เธอถอนหายใจเกือบจะโล่งอก แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเขาพามันตอกอัดลงมาใหม่ คราวนี้เป็นจังหวะเข้าๆ ออก ๆ ที่ทำให้ร่างเล็กเกือบจะลืมหายใจ

“ไอ้คนเถื่อน นายแกล้งฉัน!”

“กำลังสนุกขนาดนี้ พลอยจะให้พี่เลิกกลางคันได้ยังไง”

ชายหนุ่มส่งเสียงครางต่ำแสดงความพอใจที่ได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในร่างกายสาว ริมฝีปากน่าจูบกำลังจะขยับด่าเขาอีก ตฤณจึงห้ามเสียงนั้นด้วยการก้มหน้าลงไปกดริมฝีปากกวาดชิมรสหวานจากโพรงปากนุ่มละมุน เขาอยากแทรกตัวตนเข้าไปในกายสาวแบบนี้ให้นานที่สุด แม้ว่าจะผ่านเรื่องบนเตียงมามาก แต่ไอรดาทำให้เขารู้สึกอยากกลืนกินหล่อนเข้าไปให้เต็มท้องแล้วไม่คิดจะอิ่มง่ายๆ แต่ว่าต้องอดทนค่อยๆ ทำ ไม่อย่างนั้น ไอรดาจะหวาดกลัวมากเกินไป กระนั้น ร่างแสนบอบบางก็ดูยังดิ้นไม่หยุด

“อื้อ ปล่อยฉัน”

ไอรดาดิ้นรน พยายามสะบัดตัวให้หลุดจากเขา แต่เหมือนยิ่งถูกรัดแน่น มือหนาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามประคองท้ายทอยเธอให้แหงนหน้ารับจูบ

“อย่าดิ้นสิ ถ้าองศาไม่ได้ที่ พี่อาจจะพลาดเป้า ถ้าพลาดนับหนึ่งใหม่นะ”

ไอรดาเกลียดเขาชะมัด ไม่คิดไม่ฝันว่าเนื้อตัวที่เก็บถนอมเพื่อรอคอยคนที่เหมาะสมจะต้องมาแปดเปื้อนกับคนที่ชังน้ำหน้า

ตฤณยกยิ้มตรงมุมปาก หากเป็นคนอื่น มือของเธอคงเลือกที่จะคล้องไว้กับคอของเขา ไม่ก็ปาดป่ายไปตามแผงอกกว้าง หรือเรื่อยเปื่อยไปถึงหน้าท้องเกร็งเป็นลอนนั่น จะต่ำกว่านั้น เขาก็ไม่เคยว่าอะไร แต่ไม่ใช่แสดงท่าทางรังเกียจออกมาชัดเจนแบบที่ไอรดาเป็นอยู่แบบนี้ และนั่นทำให้ตฤณหมดความอดทน

“พี่มันกินลำบากเหมือนยาขมขนาดนั้นเลยหรือพลอย”

เขาพาลิ้นร้ายบุกรุกเข้าไปเกี่ยวกระหวัดรัดรึงกับลิ้นเล็กที่ถอยร่นไม่เป็นท่า ความอ่อนเดียงสาทำให้คนมากประสบการณ์กว่าครางด้วยความพอใจ

เนื้อตัวนุ่มนิ่ม จับตรงไหนก็ลื่นมือทำให้เลือดในกายหนุ่มฉีดพล่าน ตฤณผละจูบออกมาแล้วมองเนื้อเนียนที่เขาปอกเปลือกไว้เหลือแต่ร่างเปลือยขาวราวกับผิวเด็ก แต่เวลานี้ มือของเขามันคงจะหยาบเกินไปสำหรับผิวเธอ เพราะตามเนื้อตัวของไอรดามันแดงเป็นปื้นไปหมดจนเขาอดสงสารไม่ได้

“เดี๋ยวมันจะดีขึ้นเอง”

ใบหน้าสวยส่ายไปมา ทว่า มือไม้ของเธอรบกวนด้วยการข่วนตีเขา ตฤณไม่ได้รับความร่วมมือจากคุณหมอคนสวย และยังถูกต่อต้านอย่างหนัก

“เสียใจมากเหรอที่เธอได้พี่เป็นผัว”

ตฤณแนบปากลงไปอีกครั้ง บดคลึงเนิบนาบ เขาตั้งใจทำให้ไอรดามีความสุข ไม่หวาดกลัวกับการมีเซ็กซ์

“พลอยเป็นของพี่คนเดียวตลอดไปนะ” เขาครางชื่อเธอออกมา พรมจูบไปทั่วลำคอระหง ขบเม้มเบาๆ ที่ติ่งหู ทำให้คนตัวเล็กสั่นระริกไปทั้งตัว

“ไม่เอา ปล่อยฉันก่อน เรามาคุยกันดีๆ เถอะนะ แต่ตอนนี้พามันออกไปก่อนเถอะ นะๆ ได้โปรดเถอะ” ไ

อรดาพยายามต่อรอง แม้จะถูกจูบจนสมองขาวโพลนไปหมด เนื้อตัวอ่อนปวกเปียก แต่เธอก็พยายามรั้งสติตัวเองไว้ ไอรดาไม่ได้รู้สึกขยะแขยงเขาแบบที่ตัวเองคิด แต่ยังไงซะ เธอจะไม่มีวันยอมนอนอ่อนระทวย ปล่อยให้เขาเอาแท่งหินมาตรึงตอกไม่หยุดหย่อนแบบนี้หรอกนะ งานนี้จึงต้องขุดมารยาหญิงที่พอจะมีอยู่บ้าง

“พี่ตฤณขา ปล่อยพลอยนะคะ” เธออยากกัดปากตัวเองให้ตายที่เรียกไอ้วายร้ายแบบเขาว่าพี่ แต่ที่ยอมเรียกไอ้คนเถื่อนว่าพี่ตฤณขา เพราะรู้ว่ามันจะได้ผลแน่นอน

คนที่กำลังขยับสะโพกเบียดบดลงมาแสดงความเป็นเจ้าของชะงัก ไอรดาจะยอมเรียกเขาว่าพี่ได้ก็ต่อเมื่ออยู่ในวินาทีที่มันแย่ที่สุดในชีวิตเธอแล้ว เหมือนสองครั้งที่ผ่านมา

“เรียกพี่ว่าพี่ตฤณขา ครั้งนี้จะให้พี่ช่วยอะไร”

ครั้งแรกที่เธอยอมเรียกเขาว่าพี่ ในวัยเด็กแปดขวบ ตอนที่ไอรดาซุกซนจนเกือบจมน้ำตาย...

ครั้งสอง ตอนที่นักศึกษาแพทย์คนสวยเกือบถูกฉุดไปรุมโทรม ถ้าเขาไม่เห็นและตามไปช่วยทัน

“พี่ตฤณปล่อยพลอยนะคะ หยุดการกระทำของพี่ก่อน ไม่งั้น พลอยตายคามือพี่แน่”

มีเซ็กซ์กับเขาถึงตายเชียวหรือ ตฤณมองหน้าซีดๆ ที่เอียงหันไปมองผนังห้อง ไม่ยอมสบตากับเขา

ทว่าถูกไอรดาเรียกซะน่ารักแบบนี้ แม้ว่าการพาตัวเองออกมาจากความแน่นหนึบที่เขากำลังภาคภูมิใจจะทำให้ต้องปวดหนึบค้างคา ทว่าเขาก็ยอมกอบกุมความใหญ่โตถอยออกมา เมื่อเขาโหย่งกายขึ้นทำให้ไอรดามีโอกาสขยับแข้งขาที่ถูกร่างหนาทับเอาไว้

“พี่ถอยก่อนก็ได้ ถ้าพลอยไปต่อกับพี่ไม่ไหวจริงๆ”

ดวงหน้าสวยเวลานี้เห่อร้อน ปากเรียวสวยเม้มแน่น เพราะเสียวซ่านจากปากร้อนๆ ไม่คิดเลยว่าคุณหนูแสนเรียบร้อยจะต้องมาอ้อนวอนเขา แต่มันก็เป็นไปตามแผนที่คิดเอาไว้

ให้ตาย ผิดคาดไปเยอะเลย ไอ้ตฤณ เป็นวิศวกรได้ไงคำนวนผิดพลาด

ดวงตาวาวโรจน์ของตฤณจ้องมองไอรดาที่คว้าผ้านวมลายเรียบหรูขึ้นมาปิดบังร่างอ้อนแอ้น ที่ตฤณต่อว่าตัวเองเพราะงานนี้เขาประมาณการหน้าอกเธอพลาดไปหลายนิ้ว ไม่คิดว่าไอรดาจะซ่อนรูปมากมายขนาดนี้

แต่เมื่อเห็นท่าทีสั่นกลัวเหมือนลูกนกตกน้ำของคุณหมอคนสวย ก็อดยิ้มกริ่มกับตัวเองไม่ได้

เขาอยากรู้นักว่าไอคิวระดับหมอจะหาทางเอาตัวรอดไปจากเตียงเขายังไง เพราะงานนี้พาขึ้นมาแล้ว จะลงไปได้ก็ต่อเมื่อเธอกลายเป็นเมียของเขาโดยสมบูรณ์แบบเท่านั้น ไม่ใช่เพราะรับคำสั่งบิดาเลี้ยงที่เขารักยิ่งและเป็นลุงแท้ๆ ของหญิงสาว แต่ลึกๆ ตฤณรู้ดีว่าเขารู้สึกยังไงกับไอรดา แล้วก็รู้อีกเช่นกันว่าไอรดาชังน้ำหน้าเขาแค่ไหน เมื่อครู่ก็กำลังไปได้ดีแล้ว ถ้าเขาไม่ใจอ่อนเสียก่อนคงจะไปถึงเป้าหมายที่ตั้งใจ

ฟากไอรดา แม้ว่าตอนนี้ร่างบอบบางจะสั่นไปหมด ทว่า หญิงสาวยังพยายามคุมสติเพื่อจะพาร่างกายบริสุทธิ์ครึ่งๆ กลางๆ ปีนลงจากเตียงของ...จะเรียกอะไรดี

ไอรดาจ้องค้างกับร่างกำยำราวกับนักกีฬาแล้วขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด เธอไม่เคยตกใจกับร่างกายมนุษย์ได้มากขนาดนี้ ตั้งแต่ตอนเป็นนักศึกษาแพทย์ต้องเรียนเกี่ยวกับโครงสร้างกล้ามเนื้อ หลอดเลือด และอวัยวะต่างๆ ในร่างกายมนุษย์ที่ต้องจำกันแทบหัวระเบิด มันก็ไม่ใช่เรื่องยากของคนความจำดีแบบไอรดา

แต่ในวันนี้ เธอทึ่งจริงๆ ผู้ชายตรงหน้ามีอวัยวะในร่างกายบางส่วนที่มันผิดปกติจากที่เธอเคยผ่านตามา เธอเรียนกายวิภาค เคยเห็นทุกอวัยวะในเพศชาย แต่สาบานได้ ปกติมันไม่ควรเป็นแบบนี้ไม่ใช่หรือไง

ตฤณรู้ว่าคุณหมอคนสวยสงสัยอะไรจนเผลอจ้องตาค้าง เขาก้มมองต่ำลงแล้วอมยิ้ม

“เขาเรียกว่าฝังมุก มันต่างจากฝังลูกนิมิตนะ ไม่เหมือนกันหรอกคุณหมอ”

ไอรดาเหยียดยิ้มแล้วรีบมองไปทางอื่น “เอาสิ่งผิดปกติเข้าไปในร่างกาย มีความเสี่ยงติดเชื้ออย่างสูง ระวังต้องตัดทิ้งก่อนมันจะหมดอายุการใช้งานก็แล้วกัน”

“ผมเลือกทำจากสถานที่ปลอดภัย แน่ใจว่าสะอาด ถึงหน้าตามันจะดูประหลาดแต่รับประกันว่ามันคงสร้างความสำราญให้คุณหมอได้แน่ๆ”