ลวงเล่ห์เจ้ามาเฟีย

บทที่6.ข้อต่อรองสำหรับการหย่าร้าง!!....

อาเธอร์โฉบเข้าใกล้เมื่อมีโอกาส เขาโถมเข้าใส่จนหล่อนตั้งตัวไม่ทัน อ้อมกอดแข็งแรงรัดร่างกายอวบอัดจนกระดุกกระดิกไม่ได้!! ปลายนิ้วแข็งแรงช้อนปลายคางของคนในอ้อมกอดไว้ ดันให้เธอแหงนใบหน้ามองสบนัยน์ตากับเขา นัยน์ตาสีดำสุกสว่างของอาเธอร์ ทำให้เธอมึน! นัชชาวีมัวสตั้น ...หล่อนเลยเผลอตัว เขาโน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ แล้วจึงมอบจุมพิตที่กลีบปากนุ่มนิ่มของเธอ ริมฝีปากแข็งกระด้าง ร้อนระอุประกบปิดแบบไม่ให้มีช่องว่าง...

อาเธอร์จงใจกระแทกจุมพิตร้อนแรง เขาบดเรียวปากแข็งกระด้างแนบกลีบปากอิ่ม...หลังจากนั้นก็พรมจุมพิตไปทั่วใบหน้าเนียนใส หยัดเหยียดความความโหยหา บวกกับความหิวโหยให้นัชชาวีรู้ กลีบปากอวบอิ่มเผยออ้านิดๆ และเปล่งเสียงครางแผ่วพร่า เมื่ออาเธอร์ดึงดันลากปลายจมูกไปตามลาดไหลและก้มๆ เงยๆ อยู่ตรงแถวๆ เนินหน้าอกอวบของเธอ ชายหนุ่มไม่สนใจอาการต่อต้านของนัชชวีเลย มันแปลกเหรอไง? หาก ‘ผัว’ กับ ‘เมีย’ ฟิทเจอริ่งกัน

สาปเสื้อโปร่งบาง แฟชั่นนำสมัยถูกแบะกว้าง มือแข็งแรงร้อนผ่าว...ร่นชุดสวย ให้หลุดออกไปจากร่างกายอวบอัด แบบที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่อง เพราะกำลังหัวหมุนกับความร้อนแรงที่อาเธอร์จงใจสาดใส่ และเมื่อชายเสื้อเคลื่อนที่หลุดล่วงออกไปง่ายๆ ความเย้ายวนของเรือนกายสาวสด แบบไม่มีข้อติก็ปลุกไฟปรารถนาลุกกระพือขึ้น เปลวไฟพิศวาสแลบออกมาลามเลีย จนนัชชาวีได้แต่ครางสะอื้น ประจวบเหมาะกับการเผลอตัว สบนัยน์คมดุของชายหนุ่ม เธอมึนไปเพราะถูกสะกด เธอคือความสวยงามแบบที่หาใครเปรียบไม่ได้ แม้แต่ เทพีอโฟรไดท์!! หากเกิดทันยุคของนาง...นัชชาวีกินขาด เมื่อหล่อนคือลูกผสมที่ลงตัวสุดขีด ระหว่างผู้ชายที่องอาจ กำยำ กับผู้หญิงบอบบางสวยงาม เสน่ห์ของนัชชาวี กำลังทำให้เขามัวเมา และอีกไม่นานหล่อนคงสามารถมัดใจของเขาไว้ได้

การเริงรักเกิดขึ้นบนพื้นฐานของความไม่ตั้งใจ...แต่หลังจากแต่งงานกับแบบสายฟ้าแลบ อาเธอร์ยอมรับแบบอายแก่ใจนิดๆ เพราะเขาไม่กล้าเปิดปากบอกใคร!! ชายหนุ่มสั่นสะท้านทุกครั้งยามได้สัมผัสเนื้อตัวของอีกฝ่าย หล่อนคือความเย้ายวนที่ทำให้เขาทรมานเจียรตาย...ปลายนิ้วสั่นๆ ยกขึ้นจับชุดสุดสวยที่ดูเหมือนจะหมดประโยชน์ เวลานี้เขาอยากปลดเปลื้องมันออกไปจากร่างกายของนัชชาวี อย่างเร็วที่สุดด้วย!! ทันทีที่ผ้านุ่มนิ่มหลุดออกไปจากร่างกายของเธอสวยลออค่า ชายหนุ่มรีบโน้มใบหน้าก้มลงไปซุกไซ้ที่ลำคอขาวนวล พร้อมกับการแลบปลายลิ้นสากๆ ละเลียดชิมความนุ่มเนียนของผิวกายจนหญิงสาวขนลูกซู่ไปทั่วทั้งตัว

“ปะ...ปล่อยนะ ฉันไม่คุณยอมแล้ว เปลืองตัว!” หญิงสาวพยายามขืนตัว แม้จะอ่อนแรงเต็มทน

ร่างกายของเธอ มันไม่ฟังเสียงห้ามของตัวเองเลย ปฏิกิริยาต่างๆ ที่เกิดขึ้น ผิดจากความตั้งใจต่อต้าน...ปลายยอดอกแข็งตัวตั้งชัน!! จนแม้แต่ตัวเองยังตกใจ อาเธอร์อดใจไม่ไหว เขาอ้าปากกว้างๆ ครอบครองความนุ่มหยุ่นของเต้าทรวงอวบอัด ดูดซึมความหวานฉ่ำ และเร่งลูบไล้ผิวกายเนียนละเอียด ปลุกปั่นความวาบหวาม เพื่อจะได้นำพาไปสู่ความรัญจวนข้างหน้า กายสาวสั่นเทา เธอจมดิ่งในห้วงความปรารถนาดำมืด เมื่อสายธารสวาทซัดใส่ และร่างกายของเธอก็เบ่งบาน จนใจที่จะก้าวเดินไปบนทุ่งเสน่หาพร้อมๆ กับเขาจนสุดทางเดิน

เสียงหอบหายใจแรงๆ ดังกระเส่า!! มวลความร้อนรอบตัวกดดันเสียจนนัชชาวีมึนมัว

เรียวขาเพรียวถูกดันจนเข่าตั้งชัน ร่างกายใหญ่โตแทรกกลาง เขาบดอัดเอวสอบ กดความแข็งตึงกับเนินเนื้ออวบอูม ส่ายไหวร่างกายเสียสี จนหญิงสาวครางระส่ำ!!

ชายหนุ่มเสือกเสย!! แก่นกายแข็งชัน แทรกหายลงลึก เข้าไปในช่องทางฉ่ำน้ำ เร่งผลักดัน...จนแผ่นหลังชื้นเหงื่อขยับไหวโยกระรัว!! เม้มปากแน่น กัดฟันกรอดๆ เมื่อความนุ่มนิ่มในช่องทางคับแคบ โอบรัดตัวตนของเขา จนแทบขยับตัวไม่ได้ นัชชาวีอยากร้องกรี๊ดๆ เธอจิกปลายเล็บกลมกลึง กดลงบนผิวเนื้อตรงกลางหลังอาเธอร์!! ร่างอวบอัดสั่นไหวทุกครั้งที่ชายหนุ่มขยับโยก ใบหน้าหวานแดงก่ำ เม็ดเหงื่อไหลเปียกชุ่มตรงโคนผม ร่างกายขับความร้อนภายในออกมาเป็นเม็ดเหงื่อผุดซึมทั่วทั้งตัว ความสยิวซ่านแผ่กระจายทั่วตารางนิ้วของผิวกาย เธอจวนเจียนจะแตกดับแต่ดูเหมือนว่าอาเธอร์ยังไม่ยอม เขาชะลอตัว และหันไปคลุกเคล้าทรวงอกอวบอิ่มเต่งตึงของเธอแทน หญิงสาวขัดใจนิดๆ จนต้องกระตุ้น เมื่อร่างกายใหญ่โตหยุดการเคลื่อนไหวไปดื้อๆ

“ตาบ้า!!” เสียงหวานกระซิบรอดไรฟัน เมื่อเจ้าตัวเสียดสยิวเกินทน

“อะไรคนสวย ไม่พอใจอะไรเหรอ?” อาเธอร์แกล้งยวน เขาเองก็แทบแย่ แต่ยังอยากดื่มด่ำกับความหวานละมุนให้อิ่มเอมยาวนานที่สุด

 “อุ้ย!!”

นัชชาวีอุทานเสียงหลง เมื่อชายหนุ่มแกล้งทิ้งตัวใส่เธอแรงๆ จนสะท้านไปทั่วทุกรูขุมขน เธอกัดฟันตอบโต้กลับ สะโพกกลมกลึงเด้งรับแม้จะเสียวซ่านแทบขาดใจ แต่ผลสะท้อนที่อาเธอร์รับไปก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนกว่ากันเลย

“ชอบแบบนี้เหรอ...แล้วก็ไม่บอก...” อาเธอร์กัดฟันกรอดๆ เขาโยกตัวสู้ พรางสัพยอกคนตัวเล็กที่กำลังอายจนผิวขาวผ่องแดงเทือกไปทั้งตัว นัชชาวีจิกตาใส่ เธอยกมือยันกับแผงอกชายหนุ่ม พร้อมทั้งกัดฟันสู้ ตายเป็นตายสิ...เธอไม่มีทางยอมแพ้ให้เขาหัวเราะเยาะแน่ๆ

หนุ่มสาวฟาดฟันใส่กัน แม้จะอยู่ในช่วงวาบหวาม

หญิงสาวอายจนผิวแก้มร้อนฉ่า ผิวเธอแดงกล่ำทั่วทั้งตัว เขากระทั้นกายช้าๆ เหมือนแกล้ง!! ทั้งที่เขารู้ว่าเธอกำลังใกล้จุดหมายปลายทาง ผู้ชายคนนี้กวนอารมณ์เธอได้ตลอด ไม่ว่าจะยามไหน? เรียวปากบางเม้มแน่น เธอเสียวซ่านแทบขาดใจตาย แต่เขาก็ยังยั้งๆ ไว้ อาเธอร์รู้ดีว่าเธอต้องการอะไร เขาจงใจกลั่นแกล้งเธอชัดๆ

ชายหนุ่มยิ้มกวนโทสะ เขาดึงเวลาเพราะอยากรู้ว่านัชชาวีจะตอบโต้แบบไหน แม่สาวใจสู้คนนี้ ไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆ เขาจึงรั้งรอ อยากรู้ว่าความอดทนของหล่อนจะมีมากพอหรือเปล่า

ในที่สุดอาเธอร์ก็ได้รู้ แม่สาวใจร้อนสุดๆ อย่างนัชชาวี ไม่เคยทนรออะไรได้นานๆ

เธอยกมือขึ้นผลักอกเขา จนผวาหงายหลัง หล่อนจะโจนขึ้นคร่อมเขา ทำหน้าที่ขยับโยกแทนเสียเอง

ใบหน้าเล็กๆ นั่นแดงจัด เขารู้ว่าเธอคงสุดกลั้น แต่เป็นเธอคนเดียวเมื่อไร เขาเองก็แย่ไม่ต่างจากเธอเลย แค่อยากพิสูจน์บางอย่าง สิ่งที่เขารู้แทบทำให้ตัวเองหัวใจวาย...

นัชชาวรีครางคร่ำ เพราะตัวตนใหญ่โตยังฝังแน่นอยู่ใจกลางร่างกาย แถมอาเธอร์ยังแก้ลำเธอ เขาขยับตัวตอบโต้เธอหนักๆ  และเธอเองก็ไม่ยอมให้ความอาย ทำให้ตัวเองพ่ายแพ้ หญิงสาวตัดสินใจรีบทิ้งสะโพกหนักๆ ตามที่เขาต้องการ จะได้หลุดพ้นสภาพแสนทรมานนี่สักที เพราะหากเธอยังชักช้า...นัชชาวีคงต้องเสียวซ่านเจียนตาย เพราะความทรมาน เมื่อคนขี้แกล้งอย่างอาเธอร์คงไม่ปราณีเธอเช่นกัน

ร่างอวบอัดไหวโยก ไม่กี่นาทีเธอก็จับจังหวะร้อนๆ ได้ นัชชาวียิ้มเจ้าเล่ห์ แม้ตัวเองกำลังจะแตกดับ!! แต่ขอแก้เผ็ดคนขี้แกล้งอย่างอาเธอร์ก่อน ที่นี้แหละจะเป็นเขาที่ต้องรับรู้ความทรมานแทนเธอบ้าง เธอโยกลำตัวแรงๆ และทิ้งสะโพกสวนใส่หนักๆ ถอยหลังกลับช้าๆ ก่อนจะทิ้งตัวกลับลงไปที่เดิมซ้ำๆ สุดแรงที่มี

“อ่า...ดีม่า” ชายหนุ่มครางเสียงแหบห้าว ความเสียวซ่านวิ่งพล่านจนลืมความตั้งใจทุกอย่างไปหมด เร่งกระดกสะโพกสอบสวนใส่อย่างลืมตายเช่นกัน!! อ้าปากกว้างๆ เพื่อช่วยจมูกสูดลมหายใจ ความร้อนวิ่งพล่าน เหมือนจะทะยานออกไปนอกโลก เขารั้งเอวบางไว้มั่น กระชากบั้นท้ายตึงแน่นอัดเข้าหาตัวตนแรงๆ ก่อนจะบดอัดหน้าขากับกลีบดอกไม้ฉ่ำวาว สวนสู้แบบไม่ยอมแพ้