Compilation of One Shot Stories

Hunk Series 3: Lucas Walker Part 3

Chapter 3

Hawak ko ang supot ng pagkain at ilang gamot na kailangan ng Tiyo Lando na pinamili ko kanina, habang nag lalakad sa Hallway ng Hospital. Binayaran ko na rin na ilang libong peso na bayaran sa Hospital, na kinita ko, na inalok sakanya ng kanyang kaibigan na trabaho.

Mahirap sikmurahin ang ganung klaseng trabaho, pero kailangan niyang tiisin alang-ala sa kanyang Tiyo Lando.

Hindi niya mapigilan na maiyak habang naka titig sa naka himlayna katawan ni Tiyo Lando sa Hospital Bed, na nakakabit ang ilang dextrose at kong ano-ano pa sa katawan nito. Napaka putla din ng kanyang kutis na tila ha hirap na hirap na ito.

"Napaka hayop mo!" Pakiramdam niya winasak ang kanyang puso ng bigyan ako ng malakas na sampal ni Tiya Linda na kulang na lang tumalsik ako sa lakas nang impact.

Napa-hawak ako sa kabilang pisngi ko, at dama ko ang sakit at kirot na nanunuot sa aking balat, sa malakas niyang pag sampal sa'kin. Naka tayo ito sa harapan ko at ang kanyang mga mata umaapoy sa galit. Sa likuran niya naman naka tayo ang dalawa niyang pinsan at kay lamig ang pinukulan nilang titig saakin. "Saan ka ba pumupuntang bata ka ha?! Kagabi pa ako nag hahanap sa'yo! Inuuna mo pa ang ka-keringkingan mo, kaysa tulungan ang Tiyo Lando mo!" Umalingawngaw ang malakas at nakaka hindik nitong sigaw sa buong hallway na sanhi'y maagaw nila ang atensyon ng ibang tao at nurse sa paligid.

"U-Umalis lang ako Tiya, para humanap ng pag kakakitaan para matulungan si Tiyo" sambit niya habang sa pagitan ng pang uutal. "At isa pa, may dala akong pagkain at ilang gamot para kay Tiy---" hindi ko, na natapos pa ang kanyang sasabihin ng inis na tinabig ng kanyang Tiya Erlinda ang hawak ko, na sanhi tumilapon iyon kong saan.

Kita ko, kong paano lumabas ang pagkain sa plastic at kumalat iyon sa sahig at ilang mga gamot ni Tiyo, tumilapon na rin. Napaka bigat na nang puso ko ng sandaling iyon na bumaling ang tingin ko kay Tiya Erlinda na umaapoy na ang mga mata nito sa galit.

"Hindi ko kailangan ang lintik na basurang iyan! Ang kailangan ko pera sa pag papa- opera ng Tiyo Lando mo! Kaylan mo ako mabibigyan ha?!" Matinis nitong sigaw na sanhi siya'y mapa piyok.

Nilunok nya ang naka barang laway sa kanyang lalamunan, habang pinupulot ang tumilapon na pagkain at ilang pirasong gamot sa sahig.

Bakit ganito?

Bakit hindi niya man lang nakita na gumagawa ako nang para lamang maka tulong sa Tiyo Lando ko?

Gusto ko man sanang sabihin pa iyon, pero ayaw kong humaba pa ang pag tatalo naming dalawa. Tiyak naman na hindi naman niya ako papakinggan.

"Huwag po kayong mag aalala, mag hahanap po ako ng pera Tiya--"

"Kaylan pa? Kapag patay na ang Tiyo mo, iyon ba yon Kristine?! Kong gusto mo siya matulungan,mag hanap kana ngayon ng pera! Ngayon na! Wala akong pakialam kahit mag benta kapa nang laman, basta ang importante lang sa'kin bigyan mo ako nang pera!" Matigas nitong saad parang gusto niyang maiyak dahil kahit gugustuhin niya man tulungan ang Tiyo Lando niya pero saan naman ako kukuha ng ganung kataas na pera? "Kahit kaylan bwisit ka talagang bata ka!" Asik nito at inis siyang nag martsa paalis.

Tila ba kinurot ang kanyang dibdib sa sinabi nito. Kulang na lang mapa iyak pa siya, ng inis na sinipa ng kanyang pinsan ang pagkain na pinulot niya na sanhi tumilapon pa ito sa malayo.

Maluha-luha niyang sinundan ng tingin paalis ang kanyang Tya at ang kanyang mga pinsan na animo'y wala silang pakialam.

Nang- hihina siyang napa sandal sa pader habang naka titig padin sa kuwarto kong saan naka himlay ang kanyang Tiyo.

"A-Ano na ang gagawin ko ngayon Tuyo?" Maluha-luha niyang sambit at napa hilamos ako sa kanyang mukha dahil hanggang ngayon hindi niya pa din alam kong ano ang dapat niyang gawin sa mga sandaling ito. Nauubusan na ako ng minuto at oras. Kailangan ko nang maka hanap kaagad nang pera sa pag papa-opera nito. Pero saan naman ako kukuha nang ganung klaseng karaming pera? "Gustong-gusto kita matulungan p-pero hindi ko alam kong papaano." Garalgal kong tinig at kasabay ang pag bagsak ng luha sa aking mga mata. "Gagawin ko ang lahat T-Tiyo. Sisikapin kong maka hanap ng pera para lamang matulungan ka." marahan kong nilagay ang kanyang kamay sa bulsa at bigla siya natigilan ng may mahawakan akong matigas na bagay.

Ano iyon?

Sa labis na aking kuryusidad

Nilabas ko ang matigas na bagay n nahawakan ko, at ganun na lamang ang kanyang pag tataka ng makita ko ang business card na binigay nang guwapong naging customer ko sa Club.

Paano kong siya na talaga ang susi sa mga kailangan ko?

Hindi ko na lang namalayan sa aking sarili na, pinuntahan ko ang address sa naturang business card. Hindi ko alam kong bakit, pero despirada na talaga ako na maka hanap ng ganung klaseng malaking pera.

Hindi ko alam kong ano ba talaga ang ibig niyang sabihin nang katagang huling sinabi niya, bago siya umalis. Umaasa ako na matutulungan niya ako.

Kahit anong trabaho, na maibibigay niya sa'kin at papatusin ko na iyon. Sanay naman ako sa puspusan na trabaho, kaya't hindi narin mahirap para sa'kin ang bagay na iyon.

Napa titig na lamang siya sa malaki at mala palasyong bahay sa kanyang harapan. Napapalibutan ito ng matangkad at mataas na bakod at mga ilang guards ang naka bantay sa labas at loob ng mansyon. Sa itsura at rangya ng bahay sa kanyang harapan, masasabi ko talaga na mayaman talaga ang may ari no'n.

Ito pa lang ang kauna-unang beses na makakasaksi ako ng ganito kalaki at kayaman na bahay. Ito na ba?

Ito na ba ang bahay niya?

Lumapit ako sa bahagyang gate at nilapitan ang guards, na naka posisyon doon. "Good morning, pwede po ba mag tanong?" Tanong ko sa guards na naka suot ng uniforme at naka kubling baril sa kanyang kaliwang bahagi.

"Ano iyon?" Base pa lang sa itsura at dating nito, nakaka takot ito.

"Pwede ba ako mag tanong, kong saan ko pwedeng makita ang may-ari nito?" Kabado kong saad at nilahad at pinakita ko dito ang businesscard dito. "Binigay niya kasi sa'kin ito, nang mag kita kami at sinabi niya na tawagan ko siya, kong kailangan ko nang tulong pero wala naman akong cellphone eh. Kaya't pinuntahan ko na lang ang naka sulat sa address."

Kumunot bahagya ang kanyang noo at tinignan niya ako mula ulo hanggang paa, na tila ba inoobserbahan nito ang aking itsura. Kinagat ko na lamang ang kanyang ibabang labi, dahil naka suot lamang siya ng plain na fitted blue jeans at malaking t-shirt na puti at sling bag niya na madalas dalhin.

Tumingin ito sa kaliwa't niya at sinenyasan nito ang kasama niyang nag babantay doon sa gate. Mga ilang sandali pa bumukas ang gate na mag panganga sa'kin. Sandali ano bang nangyari? Papasukin niya na lang ako ng ganun-ganun na lang? "Maari kanang pumasok," malagong na tinig nito.

Wait.

Seryoso ba siya?

Papasukin nya ako ng hindi tinatanong kong ano pakay ko?

What if mag nanakaw pala ako, at nalooban ko na sila?

"Seryoso p-po?" Pang uulit ko at inismidan lamang siya nito. Sungit mo naman Manong. Gumilid ang guards para bigyan ako ng daan at napa titig ako sa naka bukas na gate, at nag tatalo pa din ang isipan ko kong papasok ba ako doon o aatras na lamang.

Pero kailangan kong ituloy ito.

Para sa Tiyo Lando ko.

Tahimik at nahihiya akong nag lalakad sa malawak at napaka gandang garden na napapalibutan ng sari-sari at makukulay ng bulaklak. Napaka ganda din ng landscape at mag kaka disenyo ng paligid na tila ba dinala ka sa ibang bansa ang vibes ng lugar.

Wow.

Napaka ganda naman.

"Good morning po Mam," napa tigil ako ng sumalubong sa'kin ang magandang maid na naka suot siya ng unifome nyang blue and white. Hindi din nag lalayo ang edad niya sa'kin, pero masasabi ko maganda siya. "Sumunod po ka'yo sa'kin," paalala nito at nauna na siyang mag lakad.

Kahit ako na we-weirdan sa mga nangyari pero sumunod na lamang ako sakanya. Pumasok kami sa mala palasyong bahay at nang maka pasok ako doon, namangha ako sa ganda at linis ng mansyon.

Napapalibutan ng magagandang chandelier at makukulay na mga ilaw sa bawat paligid. Gawa sa marbled tiles ang sahig at ang bawat gamit at palamuti na nandon ay napaka mahal at kulay gold. At sa bandang kaliwa nakita ko ang malaking hagyan na gawa sa kahoy at gold ang kulay. Nag sikalat din ang maraming maids sa paligid. "This way po Mam," anito at nag lakad muli ang maid at dinala niya ako papunta sa sala.

"Pababa na po si Sir, dito mo na lang siya hintayin," anito at ginaya niya ako maupo sa malambot at kulay puting sofa set. Gumaan at tila ba parang bata ako na masayang masaya ng dumapo ang pwet ko sa malambot at mamahalin na upuan. Ganito ba ang pakiramdam ng mayaman ano? Nakakapanibago.

"Sige maraming salamat po." Alangan kong tinig. Nag vow siya sa harapan ko at nag lakad siya paalis na ako na lang ang naiwang mag-isa sa sala.

Tumingin ako sa kaliwa't-kanan ko, at tila bang batang manghang-mangha sa aking nakikita. Busog na busog ang aking mga mata na pag masdan ang napaka gandang bahay nito.

"Here's your treat Mam." Naagaw nang atensyon muli ng dumating ang maids at nilagay nito ang cup of tea at dessert gaya ng cakes at cookies sa table, at iba't-ibang hiniwang sariwang prutas. "Enjoy po." Anito at nag lakad siya muli paalis.

Hindi pa rin nag si-sink sa aking isipan ang mga nangyari. Bakit biglang napaka bilis ata?

Ganito ba sila mag serve sa kanilang bisita, na hindi nila lubusang kilala?

Maya-maya pa rinig ko ang yabag ng paa pababa sa hagyan. Tila ba tinakasan siya ng bait ng makita ko ang binata na pababa. Naka suot ito ng slacks na brown at white na polong puti, na naka bukas din ang ilang butones sa suot nito, na mag dagdag appeal pa iyon sa aking paningin. Sa bawat hakbang na ginawaran nito, tila ba naging slow-motion na lamang iyon, na ngayon naka masid ako sa napaka-guwapo at misteryoso nitong pag titig sa'kin.

Wala ako sa sariling tumayo para batiin lamang siya. "Magandang hapon po." Alangan kong tinig, hindi ako naka ligtas sa malagkit at mapa-nuri niyang titig.

"Have a seat," pagaya nito sa'kin maupo at umupo ako sa dati kong kina-uupuan. Umupo na rin ang binata sa napaka habang sofa, at nag de-kwatro itong malayang umupo. "So what brought you here?" malagong nitong tinig.

Kinagat ko na lang ang ibabang labi ko para itago ang kaba at nerbyos sa aking dibdib, hindi ko inaasahan na ganito ka-intense ang aking mararamdanan.

Sandali, hindi niya ba ako nakikila?

"Sandali lang," kinuha ko muli sa loob ng bag ko ang business card na binigay niya sa'kin ng gabing mag kita kami at pinakita ko muli ito sakaniya, baka sakaling maalala niya ako. "Ito," kabado kong turan at nilapag ko ang business card sa table.

Nag kasalubong ang kilay nito na napa titig doon, wala pa din siyang idea, kong bakit nag karoon ako bigla ng gano'ng business card. Kinuha nang binata ang business card at marahang sinuri ito. "Hindi ko alam kong papaano ka, nag karoon ng business card ko. So tell me, have we meet before? You seem's very familiar!" Panunuri nito sa'kin. s**t. Ang guwapo.

Hindi ko maiwasan na mapa-titig sa kulay asul niyang mga mata, na hini-hipnotismo ako.

"Na-ah, I don't think I've seen you yet." Napa-iling nitong sambit.

"A-Ah, eh. Sa totoo lang, binigay mo sa'kin ang business card mo no'ng magkita tayo noon, hindi mo ba naalala?" Saad ko at bago nag simula ulit. Kinakabahan ako na baka mag kamali ako mag salita. "Sa One dreamers club?" Tukoy ko sa club kong saan kami nag kita noon. Umarko ang gilid ng kaniyang labi at siniklop niya ang kaniyang palad.

"Ts. Really? I remember you, you're strawberry right? So, what are you doing here?" Sumandal siya sa sofa, at hindi inaalis ang titig niya.

"Nakakahiya man, pero naalala ko kasi ang sinabi mo sa'kin, na tumawag ako sa'yo kapag kailangan ko nang tulong mo. S-Sa totoo lang talaga, kailangan ko ng tulong mo, kaya't nandito ako.." napaka-lakas na ang pintig ng aking puso. "Kakapalan ko na ang mukha ko, k-kailangan ko talaga nang malaking halaga ng pera sa pag papa-operasyon ng Tiyo Lando ko, at hindi ko alam kong saan ako kukuha nang napaka laking pera sa kaniyang pag papa-operasyon niya at despirada na talaga ko. M-Matutulungan mo ba ako?" Naiyak kong sambit. Bawat segundo at minuto na lumilipas, unti-unting nauubos ang 24 oras na kailangan na masimulan ang kaniyang Operasyon. "Kahit ano, kahit na anong gusto mo, susunduin at gagawin ko basta lamang tulungan mo lang ako na m-mailigtas siya. Kahit maging katulong ako sa bahay niyo, okay lang, kahit anong trabaho papatusin ko, basta tulungan mo lang na dugtugan pa muli ang buhay ng Tiyo Lando ko. Please n-nag makakaawa ako sa'yo."

"I'm so sorry Miss, hindi kita matutulungan sa gusto mong mangyari." Binagsakan ako ng langit at lupa sa katagang binitawan niya. Akala ko ba matutulungan niya ako, pero bakit ganito? "Wala na ring bakanteng trabaho, na pwede kong maibigay sa'yo. Gusto man kitang tulungan pero, pasensiya na talaga." saad nito, na tumigil ang inog ng aking mundo. "So well excuse me," tangka sana itong tatayo sa kaniyang kina-uupuan ng mag salita ako muli.

"S-Sandali, tulungan mo lang ako. Gagawin ko lahat. G-Gagawin ko kahit anong gusto mo, basta pag bigyan mo lamang ako. Please." Naiyak kong sambit na natigilan ito.

"Really?" Sumilay ang nakaka lokong ngiti sa labi nito. "Gagawin mo lahat ng g-gusto ko?" Bigla akong kinabahan sa pang-hihiwatig na turan nito. Ewan ko ba kong bakit iba ang impact noon sa dibdib ko.

"O-Oo, m-matutulungan mo ba a'ko?" Garalgal kong tinig.

"Okay, I have a deal for you." Umiba ang timpla nang mukha nito.

"Sige ano iyon? Kahit na ano. Gagawin ko, basta tulungan mo lang ako sa pag papa-opera ng aking Tiyo."

"Give me a child." Diretsang tinig nito, na ako'y matigilan.

Ano daw?

Bigyan ko siya nang anak?

"Ha?"

"All I need is to be the heir of my property and businesses, and I don't need to get married just to give me a child, right? I think you’re perfect one, that I’m looking for. Your young, beautiful, and healthy." Seryoso nitong tinig na tinignan niya ako mula ulo hanggang paa, na tumayo ang balahibo ko sa katawan sa lagkit ng pag kilatis niya sa'kin.. "So I offer you to be my baby-maker. You will leave and give me, the child when our agreement is over. Don't worry because I will give you everything that you need... I will help your uncle with his medical treatment, and his other needs and he has nothing to worry about." Hindi ko alam kong ano ang sasabihin ko. Tila ba napaka bilis nang mga pangyayari, na hindi ako maka sagot at makapag-isip ng matino. "I will also give you big sum money and a house, so that you can start-over, when you finish giving birth. What do you think? Will you accept my offer?" Sumilay ang nakaka lokong ngiti sa labi ng binata.

Nag simulang mag pawis ang aking kamay sa labis na nerbyos at kaba.

Anong gagawin ko?

Tatanggapin ko ba ang offer niya sa'kin?

Pero paano si Tiyo Lando?

Paano na lang siya, kapag hindi ko tinanggap ang offer niya sa'kin?

Hindi ko din alam kong papaano makaka kuha nang gano'n kataas na halaga nang pera sa loob ng isang araw.

"S-Sige." Nag pakawala ako nang malalim na buntong-hiningga. "Papayag na ako sa g-gusto mo." Lumawak pa lalo ang ngiti sa labi nito sa sinabi ko.

Para sa'yo Tiyo.

Gagawin ko lahat para mailigtas lamang kita.

At sana, hindi ako mag-sisisi pag katapos neto.