เล่ห์รักพ่อเลี้ยงจอมซึน

เล่ห์รักพ่อเลี้ยงจอมซึน | 5

“สวัสดีค่ะ ฉันมาสมัครงาน” ตะวันพูดขึ้นพร้อมยกมือไหว้คนตรงหน้า ถึงไม่รู้ว่าพ่อเลี้ยงของไร่กลิ่นดินที่ดูหล่อเหลาเอาการจะอายุเท่าไหร่แต่เรื่องแบบนี้เธอก็ต้องไหว้เขาอยู่ดี

“หน้าที่อะไร” พ่อเลี้ยงที่ละสายตาจากคอกม้าก็ถามขึ้นเพราะไร่ของเขาเปิดรับสมัครพนักงานและคนงานหลายตำแหน่งแต่ก็ใช่ว่าจะรับเลยทุกคนเพราะทุกอย่างล้วนแต่ต้องอาศัยความสามารถ

“หน้าที่คนดูแลหัวใจพ่อเลี้ยงได้หรือเปล่าคะ” ตะวันพูดออกไปทันทีพร้อมทำท่าบิดตัวเขินอาย

ถ้าตรงนี้มีแค่เธอกับพ่อเลี้ยง เธอคงรุกใส่พ่อคนหน้าตาดีมากกว่านี้อีกแต่ติดตรงที่ว่ามีคุณน้าคนสวยยืนอยู่ด้วยน่ะสิ

“ตำแหน่งนี้ไม่ได้เปิดรับสมัคร” ทรอสตอบกลับไปตามตรงเพราะตำแหน่งคนดูแลหัวใจของเขายังไม่สามารถเปิดรับใครตอนนี้ได้

ไม่ใช่ว่าไม่อยากเปิดแต่เพราะยังไม่เจอคนที่ถูกใจแต่ถ้าเป็นคนตรงหน้าก็ต้องขอคิดดูอีกทีเพราะในตอนนี้เขาแค่อยากได้เหยื่อตัวนี้มาเชยชิมให้สมใจอย่างที่เคยจะได้ทำในค่ำคืนก่อน

“ล้อเล่นค่ะพ่อเลี้ยง ฉันมาสมัครฝ่ายเอกสารของโรงผลิตไวน์” ตะวันพูดขึ้นอีกครั้งเพราะขืนติดเล่นมากไป เธอก็กลัวว่าจะไม่ได้งาน

“ตามผมมา” ในเมื่ออีกคนมาสมัครงานในตำแหน่งนี้ มันก็ต้องมีเรื่องการสัมภาษณ์เข้ามาเพราะการดูแลเอกสารต่างๆมันไม่ใช่เรื่องง่าย

“หนูไปก่อนนะคะคุณน้า ถ้าหนูได้งานที่นี่สัญญาว่าหนูจะมาเล่นกับคุณน้าทุกวันเลยค่ะ” ตะวันพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะเดินตามทรอสเข้าไปในบ้าน

“คุณมีประสบการณ์การทำงานด้านนี้หรือเปล่า” ทรอสถามขึ้นเพราะคนที่จะมาทำงานกับเขา เขาก็อยากได้คนที่มีประสบการณ์ไม่อยากได้คนที่ทำอะไรไม่เป็น

“มีค่ะ ก่อนหน้านี้ฉันทำงานฝ่ายเอกสารที่บริษัทในเมือง” ตะวันตอบกลับไปตามตรงและที่สำคัญเธอก็มั่นใจว่าเธอเก่งเรื่องการทำงานอยู่พอตัว

“ขอดูเรซูเม่” ตะวันยื่นเอกสารเรซูเม่ที่เตรียมมาให้กับพ่อเลี้ยงอย่างทรอส

แน่นอนการเรียนของตะวันและการทำงานที่ผ่านมาของตะวันทุกอย่างมันตรงกับงานฝ่ายเอกสารที่เขาเปิดรับสมัคร คนโปรไฟล์ดีๆแบบนี้ถ้าปล่อยให้หลุดมือไปก็คงแย่

“เป็นยังไงบ้างคะ โปรไฟล์ของฉันสามารถทำงานในไร่ของพ่อเลี้ยงได้หรือเปล่า” ตะวันไม่รอช้าที่จะถามขึ้นอีกครั้ง เธอรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่บริษัทใหญ่แบบในเมือง การรับสมัครและการสัมภาษณ์งานต่างๆอาจจะไม่เป็นทางการนัก

“โปรไฟล์คุณดีแต่ที่ผมอยากทราบคือเพราะอะไรคุณถึงออกจากงานที่เก่า” ตะวันเม้มปากแน่นเมื่อได้ยินคำถามของพ่อเลี้ยงเพราะเหตุผลที่เธอถูกออกจากงานมันไม่ควรเอามาพูดเลยจริงๆ

“หัวหน้าให้เหตุผลว่าเป็นเพราะพิษเศรษฐกิจจึงต้องลดพนักงานแต่ความจริงแล้ว ฉันไปทำงานสายค่อนข้างบ่อยมันจึงเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ฉันต้องออกจากงาน” พูดจบร่างบางของตะวันที่แต่งตัวเรียบร้อยอย่างสุภาพก็เดินตรงเข้าไปหาทรอสที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนโซฟาตัวหรูกลางบ้าน

“เดินเข้ามาทำไม” ทรอสถามขึ้นทันทีเพราะเขาเองก็ค่อนข้าง งง ว่าตะวันเดินเข้ามาทำไม

“ประวัติการออกจากงานของฉันไม่ดีเท่าไหร่ แต่ฉันอยากทำงานที่นี่มากๆเลยนะคะพ่อเลี้ยง” ตะวันทิ้งตัวลงบนตักแกร่งอย่างถือวิสาสะ จะพูดว่าเธอให้ท่าพ่อเลี้ยงก็ได้ แต่ในเมื่อพ่อเลี้ยงหล่อขนาดนี้ เธอขอสักนิดแล้วกัน

“ผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าคุณจะไม่มาทำงานสายแบบเดิม”

“ที่นี่ให้พนักงานพักในไร่ได้ไม่ใช่ไหมหรอคะ” แน่นอนว่ามันได้แต่ทรอสก็ไม่คิดว่าสาวสวยแบบตะวันจะยอมอยู่ในไร่หรอกนะ

“ผมไม่คิดว่าคุณจะพักที่นี่ ดูท่าคนแบบคุณคงชอบสถานที่คึกครื้นมากกว่าเงียบสงบแบบในไร่จริงไหม” มันเป็นจริงตามที่พ่อเลี้ยงพูดเพราะตะวันเป็นคนชอบเที่ยว ชอบสนุก สถานที่ที่เธอชอบมากที่สุดก็ไม่พ้นคลับและบาร์

“ถ้าฉันได้งาน ฉันจะพักที่นี่เพราะการเดินทางไปกลับมันค่อนข้างไกลสำหรับฉัน” ตะวันตอบกลับไปตามตรง

“ฉันไม่มีรถและคอนโดที่ต้องผ่อนมันก็อยู่ในเมืองเพราะงั้นการพักอยู่ที่นี่คือทางออกที่จะทำให้ฉันเซฟเงินได้มากที่สุด” แน่นอนว่าคำพูดที่พูดออกไป ตะวันพูดให้น่าสงสารมากที่สุดเพื่อหวังว่าพ่อเลี้ยงสุดหล่อคนนี้จะเห็นใจเธอบ้าง

“ผมจะรับคุณเข้าทำงาน ถ้าคุณลุกออกไปจากตัวของผมตอนนี้” ถึงแม้เขาจะอยากได้คนตรงหน้ามากแค่ไหน แต่อีกคนจำเขาไม่ได้ เขาก็ไม่ควรลุ่มล่ามอะไรกับเธอมาก ต่อให้การกระทำที่เธอแสดงออกมามันจะอยากได้และให้ท่าเขามากๆก็เถอะ

“ตักพ่อเลี้ยงนุ่มขนาดนี้ จะให้ฉันลุกไปไหนล่ะคะ” ตะวันไม่ลุกและยังยกมือโอบลำคอของทรอสเอาไว้เพราะเธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าพ่อเลี้ยงสุดหล่อคนนี้จะทำยังไง

“เวลาไปสมัครงานทำแบบนี้ทุกครั้งเลยหรือไง ถ้าผมอดทนไม่เก่งตอนนี้คุณคงนอนอยู่ใต้ร่างผมแล้วนะครับคุณตะวัน” ทรอสพูดขึ้นพร้อมอุ้มตะวันลงจากตัว

เขาจะไม่รู้สึกอะไรหรอกถ้าอีกคนไม่ขยับตัวไปมาเพราะเมื่อไหร่ที่เธอขยับตัวไปมา บั้นท้ายของเธอก็เสียดสีไปกับแก่นกายของเขาจนทำให้เขาอยู่ไม่เป็นสุข

“ฉันทำแบบนี้กับพ่อเลี้ยงคนแรก”

“อย่าทำอีกแล้วกันเพราะผมไม่ชอบ” ทรอสพูดขึ้นทันทีพร้อมกับลุกขึ้นเต็มความสูง

“ผมรับคุณเข้าทำงานพร้อมวันไหนก็ย้ายของเข้ามา” ทรอสพูดขึ้นอีกครั้ง ที่เขารับตะวันเข้างานนั่นเพราะโปรไฟล์ของเธอ เขาอยากได้คนทำงานเก่งๆมาช่วยให้ไร่ของเขาดีขึ้นมากกว่านี้

“ขอบคุณค่ะพ่อเลี้ยง ฉันสัญญาจะตั้งใจทำงาน” ตะวันพูดขึ้นพร้อมยิ้มกว้าง ตอนแรกก็ไม่ได้คิดหรอกว่าจะได้ทำงานที่นี่แต่พอได้ทำงานแบบนี้มันอดที่จะดีใจไม่ได้

“เสร็จแล้วก็เชิญครับ ผมมีงานอย่างอื่นต้องทำ” ตะวันไม่รอช้าที่จะเดินออกจากบ้านของพ่อเลี้ยงเพราะตอนนี้เธอได้งานใหม่แล้ว ความกังวลที่เคยมีมันก็หายออกไป

“แน่ใจหรอว่าไม่ชอบ” ทรอสหันหน้าไปตามเสียงที่คุ้นเคยของคนเป็นแม่ เขาไม่รู้ว่าคุณแม่ของเขาเห็นอะไรบ้างแต่การที่คุณแม่พูดแบบนี้มันหมายความว่าคงจะเห็นที่ตะวันนั่งลงบนตักของเขาและได้ยินบทสนทนาของเขากับตะวัน

“ไม่ชอบครับ” ทรอสตอบกลับไปทันที ถึงแม้ในใจจะไม่คิดแบบนั้นก็เถอะเพราะอีกคนกลิ่นตัวหอมเป็นบ้า ใจจริงก็อยากจะให้นั่งนานกว่านี้ อยากจะใช้มือลูบไล้ไปตามลำตัวกับเอวเล็กๆแต่ก็ทำไม่ได้เพราะทุกอย่างมันจบไปตั้งแต่คืนนั้น คืนที่เพื่อนของเธอมาตาม

“ถ้าไม่ชอบทรอสคงผลักหนูตะวันออกไปนานแล้วแต่ทำไมถึงไม่ผลักล่ะ” คนเป็นแม่อย่างเมษาที่รู้จักนิสัยของลูกชายตัวเองดีก็ถามขึ้นอีกครั้ง

ตอนนี้ในใจของเธอเริ่มมีหวังเพราะคาดว่าคงจะได้ลูกสะใภ้เร็วๆนี้ และดูแล้วลูกสะใภ้คนนี้ก็ถูกใจเธอซะด้วยสิ

ดูแสบๆ ซนๆ แต่ทุกอย่างก็แฝงไปด้วยความน่ารัก

“ทรอสไม่ชอบครับแม่ ผู้หญิงที่นั่งตักผู้ชายไปทั่วแบบนี้ใครจะชอบ” ทรอสพูดขึ้นอีกครั้งเพราะเขาไม่ต้องการให้ใครรู้ถึงความรู้สึกในใจ

ความจริงเขาก็ไม่ได้ชอบ ไม่ได้ชอบเธอคนนี้เลยแต่เธอเป็นเหยื่อที่ถูกใจและเป็นเหยื่อที่เขาอยากได้ ทุกอย่างบนตัวของตะวันมันดึงดูดเขา ดึงดูดจนเขาอยากได้เธอจริงๆ

“ซึนอีกแล้ว ซึนแบบนี้ต่อไประวังจะไม่มีเมียนะทรอส”

❤️

ก็ไม่ได้ชอบ !