12
1020 Words
ธาราทิพย์ยังโต้เขาไม่จบประโยคดีเลยใบหน้าหล่อเหลาที่เธอมั่นใจว่าเฌอเห็นแล้วจะต้องกรีดร้องจนสลบเพราะคล้ายนายแบบนิตยสารดังก็ฉกวูบลงหาราวกับงูจ้องงาบเหยื่อ
แต่เธอก็ไม่ใช่พวกคลั่งไคล้คนหน้าตาดีขนาดยอมได้ง่าย ๆ จึงเบี่ยงหลบได้ทันควัน แต่แล้วมือที่ใหญ่กว่าของเธอเกือบเท่าก็ประคองที่ใบหน้าของเธอเสียแน่น แล้วริมฝีปากร้อนผ่าวก็บดจูบในทันที เนื้อนุ่มนิ่มบดเบียดแรง ๆ อยู่ที่ริมฝีปากของเธอ ก่อนจะพยายามรุกรานเข้ามาในโพรงปากอย่างดึงดันเอาแต่ใจ
สัมผัสดิบเถื่อนที่ได้รับเรียกความรู้สึกซ่านเสียวหวิวไหวในกายให้ลุกฮือขึ้น พร้อมกับที่ขนอ่อนหลังต้นคอตลอดไปจนถึงท่อนแขนลุกพรึบขึ้นราวกับถูกไฟฟ้าแรงสูงช็อต ตอนนี้เองที่เขาฉกลิ้นเข้ามาข้างในโพรงปากของเธออย่างล้ำลึกซอกซอนท้าทายราวกับอยากรู้จักเสียเต็มประดา แต่เป็นการอยากทำความรู้จักแบบเอาแต่ใจ
พร้อมกับอาการร้อนวูบวาบเมื่อถูกมือข้างไหนของเขาก็ไม่รู้ นวดเฟ้นตามร่างกายของเธอจนมันตึงเครียดมากกว่าจะผ่อนคลายลง
ธาราทิพย์เปิดปากออกพร้อมกับจูบตอบเขาอย่างที่ได้รับการเรียกร้องจากเมื่อครู่ เธอเลียนแบบเขา เลียนแบบจูบที่เขากระทำกับเธอ แล้วก็พบว่าในนาทีต่อมาเธอถูกเขาคลายจูบออกแล้วดันตัวออกห่าง เขาดันเธอออกช้า ๆ แววตาเสียดายแต่ก็คล้ายกับว่าต้องตัดใจไม่อย่างนั้นเขาจะต้องปล้ำเธอตรงนี้เป็นแน่
ยิ่งเห็นปากของเธอวาววับและแดงก่ำเพราะแรงบดจูบอย่างหนักเมื่อครู่นี้ก็ยิ่งทำให้ความตื่นตัวของร็อกตึงแน่นคับไปทั้งหมดที่ใต้กางเกงยีนที่สวมใส่อยู่
ธาราทิพย์เหมือนถูกดึงปลั๊กออก เธอเองก็ขยับตัวถอยหลังออกห่างจากเขาเช่นกัน และดูเหมือนว่าร็อกเองก็ต้องการระยะห่างจากเธอไม่ต่างกัน เขาขยับออกห่างออกไปอีกแล้วยกมือขึ้นเสยผมของตัวเอง และเมื่อนึกอะไรได้เขาก็ตามเข้ามาคว้าข้อมือของเธอแล้วจับไว้อย่างแน่น พาเดินออกจากตรงนั้นตรงกลับเข้าห้อง
แต่ไม่ใช่ห้องของเธอ เป็นห้องที่อยู่ด้านในสุด เมื่อเปิดประตูออกเธอก็พอจะเดาได้แล้วว่ามันเป็นห้องของเขา
“หนิ นี่คุณจะทำอะไร”
“ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าพยายามหนี ต่อไปก็พักด้วยกันในนี้เลย กินด้วยกัน นอนด้วยกัน ทำด้วยกันในนี้เลย!” เขาเน้นคำหลังหนักกว่าคำอื่น ๆ อย่างใส่อารมณ์
ธาราทิพย์ตาโตตกใจร้องถามเสียงหลงเลยทีเดียว “บ้า นายมันบ้า ไอ้ฝรั่งบ้า จะมาทำอะไรด้วยกันในนี้ยะ”
“บ้าอะไร”
“นอกจากจะมาปล้นจูบแรกฉันแล้วยังคิดจะเคลมกันง่าย ๆ แบบนี้ด้วยหรือไงไอ้ฝรั่ง ไอ้ก้อนหิน”
ร็อกอึ้งไปครู่เดียวแล้วหน้าตึง ๆ เมื่อครู่ก็ค่อยคลายออกกลายเป็นยิ้มมุมปาก แต่ก็เป็นยิ้มนิดเดียวเท่านั้น หากไม่มองให้ดีก็จะไม่เห็นว่าเขากำลังยิ้มอยู่
“โอเค แม้จะไม่น่าเชื่อเท่าไรก็เถอะ”
“ไม่น่าเชื่ออะไร” เธอถามกลับอย่างไม่เข้าใจในความหมายของเขา ร็อกเงียบไปเดี๋ยวเดียวก่อนยกมือขึ้นเกาจมูกตัวเองคล้ายแก้เก้อมากกว่าจะคันจริง ๆ
“ที่ว่าเมื่อกี้นี้เป็นจูบแรกของคุณน่ะสิ แล้วก็ยังซิงอีกต่างหาก”
“อย่ามาพูดจาดูถูกกันแบบนี้นะ”
“ผมไม่ได้ดูถูกคุณ แค่บอกว่าไม่น่าเชื่อ เรื่องซิงหรือไม่ซิงผมไม่เอามาตัดสินผู้หญิงคนไหนอยู่แล้ว”
หากเป็นสถานการณ์ปกติที่เขาไม่ได้ลักพาตัวเธอมาไว้ในที่แบบนี้ เธอคงรู้สึกดีทีเดียวล่ะกับคำพูดของเขา ธาราทิพย์ข่มใจตัวเองไม่ให้รู้สึกดี ๆ กับผู้ชายตรงหน้าแล้วกล่าวโทษเขาต่อจากนั้นอย่างกับคนนิยมหาเรื่องคน
“แววตาคุณดูถูกฉันอยู่”
คนโดนเข้าใจผิดว่ากำลังดูถูกเลิกคิ้วนิด ๆ แล้วยกมือขึ้นสองข้างทำนองว่าเขายอมแพ้ดีกว่าที่จะต่อล้อต่อเถียงอะไรอีก ธาราทิพย์ฮึดฮัดบอกอย่างหมายมาดออกไปว่า
“ฉันไม่มีทางยอมแพ้ง่าย ๆ หรอก”
“คุณก็ดู…เป็นแบบนั้นอยู่หรอก เป็นคนไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ อะไรง่าย ๆ น่ะ ยังไงก็ลองให้ครบสามดูนะ” ร็อกบอกทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงยั่วยุแล้วหมุนตัวจะจากไป ธาราทิพย์กัดฟันด้วยอารมณ์โมโหแล้วตะโกนตอบไปว่า “ครบแน่ ครบสามตอนไหน ฉันได้ไปจากที่นี่แน่นอน ไอ้ก้อนหิน”
ร็อกเลิกคิ้วอีกครั้งกับคำเรียกชื่อของเขาในตอนท้ายหันกลับมาจ้องหน้า ยั่วแหย่ต่อไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ ผิดจากธรรมชาติของเขาอยู่ไม่น้อย “คุณมั่นใจขนาดนั้นเลยนะ”
“ใช่” เธอกอดอกเบิ้ม ๆ จนคนมองเห็นแล้วหายใจไม่ทั่วท้องต้องเบือนหน้าไปมองทางอื่น ยังไม่วายพึมพำท้าทายแบบเดิม
“จะรอดูก็แล้วกันแม่สาวเซ็กซี่ซิมโบล”
เขาพูดจบก็หันหลังเดินออกจากห้องไป แว่วเสียงของกระทบประตูห้องก็ค่อยเห็นมุมปากของร็อกขยับโค้งขึ้นอีกเล็กน้อย
นี่หนีรอบแรกยังถูกจูบดูดวิญญาณขนาดนี้ แล้วรอบต่อไปล่ะ
ธาราทิพย์บอกตัวเองว่าต้องหนีไปให้ได้ ต้องให้ครบสาม นึกแล้วก็ตัวสั่นนิด ๆ อาจจะโดนมากกว่าจูบกว่าได้นะ
เธอกลัวที่ไหนกันเล่า
คิดแล้วสะเทิ้นอายเล็กน้อยบอกตัวเองว่าจุดประสงค์คือการหนีไปจากที่นี่ ไม่ใช่รอคอยการกระทำจากเขาเสียหน่อย
เลิกคิดเดี๋ยวนี้เลยนะนังธารา!
- Writer
