Acıya karşı bağırarak ve gözyaşları ile cevap veririm. Yapılan alçaklıklara öfkeyle, iğrençliklere ise tiksinti duyarak tepki gösteririm. Bana göre bu, hayatın kendisidir.
Peki... Welat ve Ben nasıl tiksinti duyulan bir hayat yaşıyorduk?
Babasının mide bulandırıcı isteğine karşı Welat'ın vereceği tepkiyi kestiremiyordum.
Welat'ın çocukluğunun , gençliğinin ve şuanın bile nasıl korkunç geçtiğini tahmin bile edemiyordum.
Belkide ikimiz , birbirimizin beyaz ışıkları olmuştuk. Birbirine aydınlık olan tek taraflar... Birbirine şifa ve koşulsuz sevgi veren iki kişi...
Bu hayatta annem ve babamdan sonra olduğu kişi olarak kabul edeceğim tek insanın Welat olduğunu fark ettim.
Kendince verdiği bazı cezaları sevmesemde bu tür insanların sonuna kadar hak ettiğini düşünmeye başlamıştım.
Karş
