Welat Bergiran'dan...
Hayatıma, hiç ummadığım bir anda birisi girmişti. Oysa benim için tüm ışıklar çoktan sönmüştü. Tamamen karanlığa mahkum olduğumu düşünüyordum ki...
Şevkatime , merhametime ve aşkıma ihtiyacı olan
Yaralı , kanadı kırık lavanta kokulu bir kadın girmişti.
Hayatıma girip , kalbime tekrar sönmeyecek bir ışık yakarak , çoktan benliğimi ele geçirmişti.
Öyle bir benliğimi ele geçirmişti ki...
Onun gece karası saçları uyurken göğsüme dökülmesi, lavanta kokusunu içime çekmek ve her sabah onun sesi ile uyanmak için herşeyimi verecek bir adam haline gelmiştim.
Ben Welat Bergiran... Hiç bir duyguya yenilmemek ve masumlar için güçlü olacağıma yemin etmişken...
Küçük kadınıma seve seve yenilmiştim.
Aslında.. küçük kadınıma çok önceden yenilmiş , onu karanlığıma hapsetmem
