ชีวิตเขาเปลี่ยนไปเพราะเจอกับวีที่ชอบแอบออกจากหอพักศิลปินมากินอาหารที่ร้านที่เขาไปทำงานซึ่งมันเป็นร้านเล็กๆไม่มีใครสนใจวีมากนัก มินแจไม่เคยลืมสิ่งที่วีมอบให้จนเขามีชีวิตเหมือนทุกวันนี้
สายตาคู่คมมองหน้าใบหน้าของหญิงสาวที่โตมาในฐานะหลานสาว แม้ทั้งคู่จะอายุห่างกันแค่10กว่าปีนิดๆเท่านั้นก็ตาม ชายหนุ่มกลับรู้สึกคิดอะไรไม่ออก ไม่รู้ว่าควรจัดการกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นนี้ยังไง
"อามิน คุณแม่ของอาใจดีมั้ยคะ" พลอยดาวเอ่ย
"ใจดีครับ แม่ของอาท่านใจดีมาก เชื่อมั้ยตั้งแต่อาเกิดมาจนนาทีสุดท้ายที่อยู่กับแม่ แม่อาไม่เคยตีอาเลยสักครั้ง"
"แล้วอายังคิดถึงคุรแม่ของอามากอยู่มั้ยคะ"
"ไม่เคยเลิกคิดถึงต่างหาก"
"แล้วคุณพ่อของอาละคะ อาคิดอยากจะตามหาเขามั้ย" พลอยดาวเอ่ยเพราะที่ผ่านมามินแจไม่เคยพุดถึงพ่อเลยแม้แต่ครั้งเดียว วีพ่อของเธอก็เคยบอกว่าพ่อของมินแจไม่เคยสนใจเขาและวีเองก็เคยเจอแค่สองสามครั้งเท่านั้น
"ไม่ค
