เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]

บทที่ 1

"คุณเชื่อเรื่องความรักไหมคะ" สาวสวยที่นั่งอยู่บนตักตวัดมือเรียวโอบรัดต้นคอของชายที่เพิ่งเคยเจอกันเป็นครั้งแรก

"เชื่อ" ดวงตาคมละจากลูกน้องและกลุ่มเพื่อน เพื่อมองใบหน้าสวยหวานที่อยู่ใกล้แค่ลมหายใจเข้าออก

"คุณลองบอกรักฉันหน่อยสิคะ"

"ผมรักคุณ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างเชื่อฟัง

"เย้..ฉันชนะแล้ว" ทันใดนั้นหญิงสาวร่างระหงก็พยายามลุกขึ้น เพราะเธอได้สิ่งที่ต้องการจากผู้ชายคนนี้แล้ว แต่เขาจะยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ..

***********************

"เย้ในที่สุดเราก็เข้าที่นี่ได้แบบถูกกฎหมายได้แล้ว"

"ต่อไปนี้พวกเราคงไม่ต้องใช้เครดิตพี่เขยแกแอบเข้ามาอีกแล้วใช่ไหม"

"มันแน่อยู่แล้ว อายุเราเข้าเที่ยวกลางคืนได้แล้วนี่" ทุกคนตรวจบัตรประชาชนผ่านเข้ามาได้กันทุกคนแล้ว

"แต่ใช้เครดิตพี่เขยแกก็ดีไปอย่างนะ ได้กินฟรีด้วย"

"เชิญคุณลูกค้าเลือกโต๊ะนั่งได้เลยนะคะ" กลุ่มสาวๆ ทั้งสี่คนกำลังพูดคุยกันอยู่ก็มีพนักงานเดินเข้ามาต้อนรับ

"เลือกได้เลยหรือคะ" ส่วนมากโต๊ะที่นี่จะถูกจอง วันนี้ทำไมให้เลือกได้เลย

"วันนี้ทางร้านเลี้ยงลูกค้าทุกคนที่เข้ามาใช้บริการค่ะ"

"จริงหรือคะ ทำไม.."

"เป็นวันเกิดของหุ้นส่วนที่นี่ค่ะ" พนักงานต้องคอยตอบคำถามกับลูกค้าแบบนี้ทุกคนว่าทำไมถึงเลี้ยง เพราะวันนี้ไม่ว่าใครจะเข้ามาดื่มกินที่นี่ฟรีทั้งหมด

"วันเกิดของหุ้นส่วนเหรอคะ?" ออมสินซึ่งเป็นน้องสาวของทรงอัปสรหนึ่งในหุ้นส่วนของที่นี่แอบสงสัย เพราะมันไม่ใช่วันเกิดของพี่สาวต่างมารดาของเธอ และก็ไม่คิดว่าเป็นวันเกิดพี่เขยด้วย "หุ้นส่วนคนไหนคะ"

"คนที่นั่งอยู่โต๊ะวีไอพีมุมนั้นไงคะ"

กลุ่มสาวๆ ที่ถามพนักงานต่างก็หันไปมองพร้อมกันว่าเป็นวันเกิดของใคร

"วันเกิดของคนไหนคะ" เพราะมีด้วยกันสี่ท่านที่นั่งอยู่โต๊ะนั้น โชคดีที่ไม่มีพี่เขยเธอร่วมอยู่ด้วย

"คนนั้นไงคะ คนที่กำลังจุดบุหรี่"

"ว้าว.. โคตรหล่อเลย" เมญ่าเพื่อนที่มาด้วยกันตื่นเต้นมาก คนอะไรจะทั้งรวยทั้งหล่อ "เรานึกสนุกอะไรได้อย่าง"

"แกนึกสนุกอะไรตอนนี้ ไปหาโต๊ะนั่งกันก่อนดีกว่า"

"ฟังก่อนสิวะ"

"รีบพูดมาสิ"

"เรามาท้ากันว่าใครจะมัดใจพ่อรูปหล่อเจ้าของวันเกิดนั้นได้ก่อนกัน"

"ว่าแต่ว่าหุ้นส่วนคนนี้ชื่ออะไรคะ" เห็นเพื่อนท้ามาแบบนี้ออมสินเลยหันไปถามพนักงานต้อนรับ ยังไงเธอก็จะแพ้เพื่อนไม่ได้ยิ่งเป็นเมญ่าแล้วด้วย

"ท่านชื่อเจ้าเวหาค่ะ พนักงานที่นี่เรียกท่านว่าเสี่ยเวหาค่ะ"