EP : 2
984 Words
ฉันดูดวงให้พี่เซนส์โดยที่ฉัน...
...ดูดวงไม่เป็น
ใช่ค่ะปีใหม่คนนี้ดูดวงไม่เป็นแถมเกิดมายังไม่เคยดูดวงแม้แต่ครั้งเดียวแต่วันนี้เปรี้ยวไงแถมแอบเนียนด้วย
แอบเนียนจับมือผู้ชายแล้วก็เนียนบอกใบ้ให้เขารู้ตัวว่าเนื้อคู่อยู่ข้าง ๆ นะคะที่รัก อิอิ
เอาล่ะฉันดูดวงไปแล้ว จะแม่นไม่แม่นที่เหลือก็อยู่ที่ตัวฉันว่าจะพิชิตใจเพื่อนพี่เขยที่หล่อมากแต่ดู...เป็นคนไม่ดีเท่าไหร่คนนี้ได้รึเปล่าก็เท่านั้น
ใช่ค่ะคุณฟังไม่ผิดหรอกฉันบอกว่าพี่เซนส์ดูเป็นคนไม่ดีเท่าไหร่
ตอนแรกก็คิดว่าดีนะ หล่อดี รวยดี เพอร์เฟ็คดี นิสัยก็น่าจะดีเพราะเป็นเพื่อนกับเฮียฟลุ๊คที่แสนดีของเจ้พิงค์ด้วยแต่พอเจ้พิงค์เตือนกลาย ๆ ว่าอย่ายุ่งกับพี่เซนส์เด็ดขาดถึงจะไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านี้แต่ความฉลาดของปีใหม่ก็ทำงานทันที
ต้องมีอะไรแน่นอน พี่เซนส์ต้องไม่ธรรมดาแน่นอนและก็ใช่ค่ะ ปีใหม่สืบมาคล่าว ๆ แล้ว
พี่เซนส์เป็นคนที่...ไม่ค่อยดีจริง ๆ -_-!
แต่! ผู้ชายแบด ๆ มักจะมีอะไรที่ดึงดูดผู้หญิงเสมอและแน่นอนว่าคนที่อกบึ้มเป็นแตงโมจินตราขนาดนี้ปีใหม่ต้องไม่ใช่ผู้ชายแน่นอน ฉันคือผู้หญิงคนหนึ่งและฉันก็คือหนึ่งในผู้หญิงที่ชอบผู้ชายแบด ๆ กร้าวใจแบบนี้มาก~
...นี่ล่ะนะเขาว่าผู้หญิงชอบคนเลว
“ปีใหม่”
“คะ” พี่เขาเงียบไปพักหนึ่งเหมือนกันนะถึงได้หันมาเรียกฉัน
“เราดูดวงเป็นจริงเหรอ” หืม~ ทำไมถามแบบนี้ แล้วทำไมหน้าตาดูเหมือนพอใจกับอะไรบางอย่างด้วยล่ะ
คืออะไรกันนะสีหน้าแบบนี้ของพี่เซนส์
“เป็นสิคะ ไม่เป็นเมื่อกี้จะดูได้ไง” เอานิ้วไขว้กันไว้เรียบร้อยแล้วล่ะ ขอโทษนะคะพี่เซนส์ที่โกหกว่าดูดวงเป็น แต่ที่บอกว่าชอบ (ในใจ) ปีชอบพี่จริง ๆ นะ
“โอเค...พี่จะรอดูว่าคำทำนายจะเป็นจริงรึเปล่า”
“...รอดูได้เลยค่ะ ล้านเปอร์เซ็นต์มันจะเป็นจริง” พี่เขาพูดเหมือนท้าทายปีใหม่คนนี้ก็ตอบกลับด้วยอาการท้าทายนิดหน่อยเหมือนกัน
รอดูได้เลยค่ะพี่เซนส์เพราะปีใหม่คนนี้...จะเอาพี่มาเป็นผัวให้ได้
ไม่รู้ว่าคิดอะไรบ้าบอไปรึเปล่า แต่ไม่รู้สิ...รู้สึกดีไปแล้วก็ไม่อยากให้ผ่านเลยไปโดยที่ไม่พยายามทำอะไร
-หลายวันต่อมา-
“ทำไรวะ”
“กินข้าวไง”
“กินด้วย”
ครืด~
“เฮ้ย ๆๆ ไอ้บ้า มาแย่งได้ไงเนี่ย” ฉันโวยเพื่อนที่ดึงจานข้าวตรงหน้าฉันไปหาตัวเองหน้าตาเฉย
“ก็หิวทำไมจะกินไม่ได้วะ”
“กินได้แต่ต้องไม่ใช่ข้าวกู เอาคืนมาเลยไอ้ชิ” ฉันว่าแล้วแย่งจากกลับมาก่อนที่ไอ้หล่อตรงหน้าจะเอาช้อนเข้าปาก
“แม่งหวงจังวะแค่ข้าวจานเดียว”
“ไม่ได้หวงแต่ยังกินไม่อิ่ม อยากกินไปซื้อเองไป”
“หึ! หวงฉิบหาย”
“บอกว่าไม่ได้หวงไง”
“หวง”
“ไม่ได้หวง”
“หวง”
“ไม่ได้หวง”
“หวง”
“ชิ! กูบอกว่าไม่ได้... / เฮ้ย ๆ พวกมึงทะเลาะไรกันสองคนผัวเมีย”
“ผัวเมียพ่อง!” olo
ฉันหันไปชูนิ้วกลางใส่ไอ้ฟิวส์ที่เดินเข้ามาแซวในเวลาที่ฉันกำลังจะกินหัวไอ้อชิเพื่อนรักของมัน
“หึ ๆๆ เดี๋ยวก็ได้เป็นสักวันนะกูว่า”
“เงียบปากไปเลยไอ้ฟิวส์เดี๋ยวคนก็เข้าใจผิด มึงเหมือนกันหัดอ้าปากfห้ามมันบ้างนะไอ้ชิ”
“ช่างมันเถอะน่าไอ้ห่านี่ก็ปากหมาไปงั้นล่ะ”
“เหอะ! เข้าข้างกันดีจริง ๆ” ฉันได้แต่เบ้ปากกรอกตามองบนนั่นแหละ
“หึ ๆๆ ช่างไอ้ฟิวส์มันเถอะน่าสนใจไปทำไม”
“อือ แล้วกินไรยังล่ะมึงอ่ะ” ก็ไม่ได้โกรธอะไรหรอกแค่หมั่นไส้คำแซวของมัน
“ยัง จะเลี้ยงรึไง”
“ก็ถ้าระดับไอ้คุณฟิวส์ไม่มีเงินซื้อข้าวเดี๋ยวฉันจะสงเคราะห์ให้เอง”
“ถ้างั้นก็จัดมาเลยปีใหม่จ๋า~” ไอ้ฟิวส์พูดแล้วก็ยื่นมือมา หน้าตาก็หล่อแต่ทำท่าทางทะเล้นกะล่อนปลิ้นปล้อนขัดกับหน้าตาได้โคตรกวนประสาท แต่! แต่มันกวนประสาทฉันแค่คนเดียวนะคะ ถ้ากับสาว ๆ สวย ๆ ไอ้ฟิวส์ก็ไม่ต่างจากเสื้อร้ายดี ๆ นี่ล่ะ
“นิสัยนะไอ้ฟิลว์ เอาไป... / ไม่ต้อง ไปเลี้ยงมันทำห่าอะไร”
ฉันชะงักพอ ๆ กับไอ้ฟิวส์แล้วก็หันไปมองอชิที่น้ำเสียงหงุดหงิดขึ้นมา
“อะไรของมึงเนี่ยไอ้ชิ” ฉันถามแต่อีกคนขมวดคิ้วทำหน้าไม่พอใจ
“ไม่ต้องเลี้ยงมัน เลี้ยงท่าไรวะ”
“หรือมึงจะเลี้ยงกู?”
“...” อชิไม่ตอบแต่มองหน้าไอ้ฟิวส์ที่ถามด้วยสีหน้ากวนตีนสุด ๆ
“ไง มึงไม่ให้ไอ้ปีเลี้ยงกูมึงก็ต้องเลี้ยงแทนมันนะเว้ย”
“สัส!”
ฟุบ!
“เอาไปแดกแล้วทีหลังอย่ามาขอเงินปีมันอีกกูรำคาญแทน” ไอ้อชิโยนกระเป๋าโยนของตัวเองไปตรงหน้าไอ้ฟิวส์
“หึ ๆๆ เยี่ยมมากเพื่อน เมียไม่ให้ผัวให้ก็ยังดีวะ”
“สัส!” อชิด่าไอ้ฟิวส์แต่ไอ้บ้าฟิวส์ก็ไม่ได้สนใจนอกจากคว้ากระเป๋าตังแล้วลุกขึ้นเดินไปซื้อของกิน
“เชี่ยแม่งกวนตีน มึงก็เหมือนกันปีทีหลังไม่ต้องไปให้มันอีก น่ารำคาญฉิบหาย”
ฉันมองปฏิกิริยาของอชิที่แสดงออกมาเมื่อกี้เงียบ ๆ โดยที่ไม่ได้พูดอะไรต่อแต่อันที่จริงแล้วก็เคยอยากถามนะว่า...มันชอบฉันใช่รึเปล่า
- Writer
