Love Is Strange

CHAPTER 7

Ginahasa ako ng pulit ulit at tinapon sa ilog. Binaboy ako ng paulit ulit bago ako tinapon. Ang hirap. Ang hirap hirap para sa akin ang nangyare. Hinding hindi ko kailanman makakalimutan.

Tatlong taon akong nasa hospital dahil sa truma. Tatlong taon akong nakatira sa hospital dahil sa truma. Tatlong taon akong tulala, sumisigaw tuwing naalala ang nangyare at nawala sa sarili. Tatlong taon akong namalagi sa hospital para mag pagaling. Hindi madali sa akin ang pinag daanan ko. Lahat lahat ng nangyare sa akin sa limang taon ay hinding hindi ko makakalimutan.

Pinunasan ko kaagad ang luha ko ng marinig ko ang pagbukas at pag sara ng pinto sa kwarto ko. Nanatili akong nakatingin sa veranda habang dinadamdam ang malamig na simoy ng hangin na sumasalubong sa akin. Hindi ko nilingon ang taong pumasok dahil kilala ko kong sino ito.

"Umiiyak kana naman?." sabe nito at tumabe sa akin. Sinoot niya kaagad sa akin ang robang pantulog. Nanatili ang paningin ko sa mga nag tataasang mga building na sari sari ang mga ilaw nito. Napatingin ako sa langit. Sarap pagmasdan ang mga bituin na nagniningning sa langit.

I miss you Austen!

Sunod sunod umagos ang luha ko ng maalala ko ang anak ko. Miss na miss ko na ang anak ko. Kumusta na kaya yon? Sana man lang hindi pinapabayaan yon ng aking ina. Sana man lang inalagaan nila ang anak ko. Naaalala ko ang anak ko tuwing tumitingin ako sa mga bituin. Nag uunahang tumulo ang luha ko. Kumikirot ang puso ko ng maalala ko ang anak ko.

Naramdaman ko kaagad ang yakap ng isang tao sa likuran ko. Mas lalong umagos ang luha ko. Ang anak ko. Miss na miss ko na ang anak ko. I miss austen so much. Miss na miss na kita anak. Nag uunahang umagos ang luha ko.

"stop crying, i'm here" she whispered

ZOE CELESTINE VERCASE

Thank god i'm alive. Dinamdam ko ang yakap ni tita zoe sa likod ko. Siya ang tumulong sa akin, siya ang nakakita sa akin sa ilog, siya ang kasama ko habang nagpapagaling ako. Siya ang gumastos sa lahat ng hospital bills ko. Siya ang tumulong sa akin sa lahat lahat. Ang swerte ko parin kahit papaano.

"Kailan mo gustong bumalik sa pilipinas?" bulong nito sa akin dahilan para matigilan ako. Kukunin ko ang anak ko. Kukunin ko si austen at pagbayaran ng mga tao ang ginawa nila sa akin. Magbabayad sila at sisiguradhin kong makukulong sila habng buhay.

"as soon as possible" malamig kong sabe habang pinunasan ang luha ko. Hintayin mo ako austen, kukunin ka ni mommy.

Pagkatapos ng pag uusap namin ni Tita Zoe natulog kaagad ako kahit ang hirap matulog. Patuloy akong binalik balikan ng nakaraan ko. Hindi ko makalimutan ang pangyayaring yon. Nagising din ako kinabukasan dahil sa maingay kong alarm clock. Bumangon ako at dumiretso sa banyo upang makapagligo na. Tuwing nakikita ko ang katawan ko hindi ko mapigilang maalala ang magaspang nilang kamay na kong saan saan nakahawak sa akin, ang nakakadiring nilang labi na nasa katawan ko.

Lumabas din kaagad ako sa banyo at nag soot ng beige tube midi dress na kong saan hapit na hapit sa katawan ko na hanggang tuhod. Sinoot ko ang sunglasses ko saka sumbrero saka ako lumabas sa suite ko. Nakatira ako sa isang hotel dito sa paris na pag mamay ari ni tita zoe. Meron namang sariling mansyon dito si Tita pero mas pinili ko sa hotel dahil makikita ko dito ang nagniningning na mga bituin at mga gusaling matayong.

Pumasok kaagad ako sa Van at tumambad sa akin si Migz. Sinara ko ang pintuan bago ko kinuha ang sunglasses ko at sumbrero, thank god walang naka kilala sa akin. Si migz ay assistant ko. Papunta kami ngaun sa isang restaurant dito sa paris upang pag usapan ang kaso ko at good news na sinasabe ni Yna na assistant din ni Tita

"how was ur sleer? Did u not cry?."bungad kaagad sa akin ni Migz na bakla. Inutusan niya kaagad ang driver na mag maneho na. Sumandal ako sa backrest ng upuan saka ko nilingon si Migz

"it's okay." maikling sagot ko. Hindi na nag salita si Migz. Tumingin lang ako sa bintana habang inaalala ang anak ko. Kumusta na kaya yon? 10 years old na siya? Limang kaarawan niya ay wala ako. Nangingilid ang luha ko pero hindi ko hinayaang pumatak. Masakit parin. Masakit na masakit.

Narating kaagad namin ang restaurant. Tiningnan ko ito at tumambad sa akin ang daming tao. Sinoot ko ulit ang sunglasses ko at sumbrero bago ako lumabas kasunod si Migz na nasa likod ko.

"there's a lot of people here, good thing you wear ur sunglasses and hat kong kundi kanina pa tayp dinumog ng mga fans mo." bulong nito habang papasok kami sa restaurant. Sinalubon kaagad kami ng isang babae.

"VIP room please." Si migz ang nagsalita. Ginaya kaagad kami nong babae sa VIP room. Nag tagal ang paningin sa akin nong babae dahilan para umiwas ako ng tingin at pumasok kaagad.

Tumambad kaagad sa akin si Tita Zoe at yna na naka upo sa malawak na soffa habang nakatingin sa isang magazine. Tinanggal ko ang sunglasses ko at sumbrero bago ko sila hinalikan at dumiretso sa pag isahang soffa. Sumandal ako saka ako pumikit.

"i'm hungry, order na tayo ng pagkain." dinig kong sabe ni migz. Galing din sila sa pilipinas na pumunta lang dito sa paris dahil sa negosyo at trabaho.

"What?" rinig kong gulat na sabe ni Migz dahilan para imulat ko ang mga mata ko at tingnan sila na nakataas ng kilay ng makita kong nasa magazine ang paningin nila. Nilahad ko ang kamay ko kay Migz dahil gusto kong makita kong ano ang nasa magazine. Tumango si Tita zoe hudyat na ibigay na sa akin.

"your ex hushband is already engaged"

So?

Kinuha ko ang magazine na hawak ni Migz at tiningnan ito. Binuklat ko ito at tumambad sa akin si sofia at kiel na magkahawak kamay habang naka upo sa soffa. Interview ito kong hindi ako nag kakamali. Pareho silang nakangiti. Binuklat ko ulit at tumambad naman sa akin ang picture ng kamay nilang merong singsing at ang picture na naka upo sa kandungan si sofia kay Kiel.

Binalik ko sa kanila ang magazine at sumandal ulit sa backrest ng soffa kong saan ako naka upo. Pinagmasdan nila ako at hinintay kong ano ang reaction ko. Hindi ako nag pakita ng emosyon.

"good to know, they suit's each other by the way." kalmadong sabe ko. Perfect match, parehong walang puso. Nag kibit balikat sila at ganun din ako. Wala na akong pakealam kong anong meron sa kanila. Ang pakealam ko nalang ay makuha ang anak ko at managot ang gumahasa sa akin. Ngumisi ako ng palihim. Ilang sandali dumating din ang pagkain na inorder nila kasabay non ang pagdating ni detective castro, ang humawak sa kaso ko sa pilipinas kong saan ako na raped. Pumasok kaagad ito at nag tama kaagad ang mata namin. Sinalubong ito ni Tita saka ni Migz.

"goodmorning, i'm sorry i'm late" si detective. Tumango lang si tita at sinabing ayos lang. Umupo sila at si detective naman ay nasa pag isahang soffa na katulad ko. Pinagmasdan ko ito at hindi ko maitago ang pagtanggi na he's hot and sexy. Katulad ni Kiel. Pinilig ko ang ulo ng maalala ko ang lalaking yon.

Umiwas ako ng tingin. Simula nong tinaboy ako ng magulang ko, kinalimutan ko na rin sila. Tanging si Austen nalang ang natitira sa akin kaya kailangan kong makuha ang anak ko. Siya nalang ang natitira sa akin at hindi ko hahayaang ilalayo nila ang anak ko.

"how was the case detective" si tita zoe agad ang nag salita dahil alam niyang apektado parin ako tungkol sa nangyare sa akin. Halos gusto kong e untog ang ulo ko para makalimutan ko lang.

"Still under observation, wala kaming nakitang ebedinsiya. Malinis ang ginawa nila." tumango si tita. Nanatili ang tingin ko kay tita. Humigpit ang hawak ko sa gilid ng soffa ko ng maalala ko ang lahat. Lahat lahat. Naalala ko na naman. Ang pangit na pakiramdam ang ganun.

"how about you Ms. Vercase? Did u remember the face or did you see anything on thier body to proves it" bumaling ako kay castro ng ako naman ang tanungin nito. Ye's i am not perez anymore. Dinadala ko na ngayon ang last name ni Tita.

"nothing, nakatakip ang mata ko kaya hindi ko sila makita pero ang boses. Nakikilala ko ang boses nila." matapang kong sabe. Natulala ako ng ilang sandali. Makikilala ko ang mga boses nila. Tumango si detective.

"kapag meron kang hinahalaan, don't hesitate to tell me" Tumango ako sa sinabe ng detective. Tumunog ang phone nito dahilan para tumayo ito at sagutin ang tawag. Huminga ng malalim ang mga tao dito pagkatapos sa pag uusap na yon ng detective.

Kumuha ulit ako ng isang magazine at tumambad sa akin ang picture ng pamilya ko, pamilya ni Kiel, si sofia at kiel. Nakatayo silang lahat maliban kay sofia at kiel na naka upo sa soffa.

Kumirot ang puso ko ng pati ang anak ko hindi nilang tinuring pamilya. Humigpit ang hawak ko sa magazine dahil hindi ko maimagine ang anak kong nasasaktan.

SAM POV.

Hinablot ni Tita ang magazine na hawak ko at nilayo sa akin. Mas lalo kong gustong pumunta sa pilipinas upang kunin ang anak ko. Ako yong nasasaktan pag nakikita ko ang anak kong nasasaktan. Pati anak ko hindi nila tinuring kadugo. Naawa ako sa anak ko. Kinagat ko ang pang ibabang labi ko upang pigilan ang luba ng nag babadyang umagos. I couldn't imagine my son get hurt from his own father and family. Kinuyom ko ang kamao ko. I'm sorry austen.

"you still have a shoot Sam, maybe nextweek makakapunta na tayo sa pilipinas. Inaayos ko pa ang mga negosyo dito" si tita habang hinahaplos ang likod ko. Natulala ako at wala akong ibang nasa isip kundi ang anak kong nasa pilipinas at nasasaktan. Gusto ko na siyang makita, so bad.

"oh i almost forget about the news i got." napatingin kaming lahat kay yna ng nagsalita ito. Uminom ako ng tubig pero nanatiling nasa likod ko si tita habang hinahaplos ang likod ko. Binuksan ni Yna ang loptop nito at meron siyang binasa.

"A big company in the philippines just hired us, they need a model for thier company. Meron silang bagong collection na mga gowns at kailangan nila ng isang model para magsoot non at para lalong mabenta." Mahabang sabe ni Yna. Lumapit doon si tita at ganun din si Migz. Bumalik din ng ilang sandali si Detective Castro na nakatitig agad sa akin.

"Valerian jewelries corporation?." basa ni tita dahilan para mapalingon ako dito. Napatingin sila sa akin. Nong marinig ko ang Valerian, kumulo ang dugo ko. I hate that family name. Kinamumuhian ko ang apelyedo na yan especially the lopez. Huminga ako ng malalim sa narinig ko.

Isang manager si tita sa agency model dito sa paris. Sikat ang agency niya. Kilala ito sa lahat lahat. Ang daming kumukuhang modelo sa kanya para sa isang collection. Isa rin fashion designer si Tita, at isang sikat na photographer naman si Migz. I am ford model. Isa akong sikat na modelo. Makikita mo ang mukha ko mapamagazine man, billboard, news paper at higit sa lahat sa Tv. Nag kibit balikat ako.

"reject that proposal." napatingin ako kay tita ng marinig ko ang sinabe nito. Bakit? Bakit niya tatanggihan? Malaki ang companiya ng valerian. Nag lalabas ito ng mga jewelries ng kong ano ano pa. Tumingin sa akin si tita na punong puno ng pag alala sa mata.

"accept it tita, don't worry about me. Ako na ang kunin mong model." nakangiting sabe ko bago ako tumayo. Gulat silang napatingin sa akin. Pagbalik ko sa pilipinas, ang anak ko ang unang pupuntahan. Hindi naman siguro un pinabayaan ni manang. Hindi yon pababayaan ni manang.

"saan ka pupunta?" tanong ni tita at saka tumayo. Binalik ko ang paningin ko dito saka ngumiti ng pilit.

"magpapahangin lang tita, don't worry about me." ngiting sabe na pinapahiwatig kong maayos lang ako kahit na hindi naman. Lumabas kaagad ako at nag simulang maglakad.

"is that samantha the ford model?."

Rinig kong tanong ng isang taong nadaanan ko. Sh*t nanlaki ang mata ko ng nakalimutan kong sinoot ang sunglasses at sombrero ko.

D*MN!

Kaagad akong nagmadaling lumakad bago ko pa marinig ang sigawan nila ay nag tago na ako. Hindi ko alam kong saan ako nag punta sa restaurant na ito.

SAM POV.

Tumingin ako sa paligid at don ko lang napagtantong nasa isang garden ako ng restaurant na ito. Ang daming bulakbulak na nakapalibot. Secretong garden. Hindi ka makikita ng mga tao. Lumakad kaagad ako at tiningnan pa ang paligid ng magandang lugar na ito. Ang tahimik na lugar na ito. Makakapag isip ka dito ng tama at matiwasay.

Hinawakan ko ang bulaklak habang naglalakad. Ito sana ang gusto ko. Ang tahimik na buhay yong walang gulo. Gusto gusto ko pero hindi ata ako pinagpala pagdating sa kasiyahan. Humarap ako sa madaming bulaklak at sumalubong kaagad sa akin ang simoy ng hangin. Lumipad ang nakalugay kong buhok at mga bulaklak na nag sasayawan dahil sa simoy ng hangin.

Ang ganda ng paligid. Ngumiti ako saka tumingala. Ang ganda din ng araw. Ang sarap sarap ang simoy ng hangin. Then i remeber my son. Ang anak ko nalang talaga ang kailangan ko. Ang anak ko nalang ang kulang sa akin. Hinding hindi ako mabubuo hanggat wala ang anak ko. Nag isa isahang tumulo ang luha ko ng maalala ko ang anak ko.

Nag unahang tumulo ang luha ko ng maalala ko kong paano ako tinaboy at kinaladkad ng aking pamilya. Naalala ko kong paano ako sinaktan ni kiel. Naalala ko kong paano nila ako ininsulto. Naalala ko kong paano ako niluko ni sofia. Sunod sunod umagos ang luha ko. Masakit parin. masakit na masakit. Naalala ko kong paano nila ako tinalikuran nong nakidnap ako. I still remember 5 years ago. Ang isang bagay na nagsilbing impyerno ng buhay ko. Hindi ko pinunasan ang luha ko at hinayaan ko ito. Yumuko ako ng maramdaman ko ang kirot sa puso ko.

Natigilan lang ako ng meron akong nakitang kamay na merong hawak na panyo na nakalahad sa akin. Nakita ko kaagad ang dalawang paa na nasa paanan ko rin. Nilakbay ko ang paningin ko ang kamay nito hanggang sa makita ko ang mala anghel nitong mukha.

Seryoso itong tumingin sa akin habang nakalahad parin ang panyo sa akin. Tiningnan ko ito at hindi ko alam kong tatanggapin ko ulit. Tumingin ulit ako sa lalake at pinag taasan ng kilay.

"suplada!" he whispired pero hindi ko narinig. Tiningnan ko ito na nakataas ang kilay.

"what did u say?" singhal ko dito dahilan para makita ko ang nakangisi nitong mukha. He's handsome I admit it. Parang god-like na lalake. Matangkad pero hanggang balikat lang ako.

"Ang sabe ko ang ganda mo kaso umiyak ka e kaya pangit na tuloy so better wipe ur tears para maganda na ulit." nilahad niya ulit sa akin ang panyo. Nakangisi ito. He's amused. Umirap ako saka ko kinuha ang panyong nilahad niya at pinunasan ang luha ko.

"i'm kairon? Kairon Pierce Arrevalo and u are?." naglahad ito ng kamay sa akin. Tinapos ko ang pagpunas ng luha ko saka ko tiningnan ang kamay.

"hindi na pala kailangan, I already know you, You are Samantha Alexandria Vercase the ford model." nakangiting sabe nito dahilan para makita ang perpektong ngipin niya.

"are u a stalker?" nagulat ito sa sinabe ko. Napahawak ito sa puso na parang dinamdam ang sakit. He's crazy.

"woah, easy woman. Sa gwapo kong ito mapagkamalan mo akong stalker? Sempre naman" sabe nito saka tumawa.

"just kidding, sino bang hindi makakilala sau, e kapag dumadaan ako sa EDSA mukha mo agad sa billboard nakikita ko at kapag sa tv naman, mukha mo na naman" bawi nito pagkatapos tumawa. He's crazy. Tumango lang ako dahil tama naman siya. Kilala ako dito sa paris. Uminit ang pisngi ko ng sinabihan ko itong stalker. Umiwas ako ng tingin.

"i'm glad because finally i'm saw and meet you in person, you really beautiful" Napatingin ako dahil nag salita ulit ito. Umiwas ito ng tingin at tumingin sa mga bulaklak na tiningnan ko kanina. Natahimik kami ng ilang sandali pero nabasag yon nong..

"Samantha?."

Sabay kaming napalingon sa pamiliar na boses at tumambad sa akin si Migz na palapit sa amin, nakatingin lang ito sa akin pero nong nilipat nito ang paningin sa katabe ko ay halos nagulat ako ng muntik na itong madapa. Kumunot ang noo ko dahil hindi niya matanggal ang paningin ang mata sa kasama ko at laglag pa ang panga nito.

"hi? my name is migz?." tumaas ang kilay ko ng kaagad lumapit si migz sa amin at nag pakilala agad. Siya na mismo ang kumuha ng kamay ni kairon at nakipag shake hands. Ngumusi ako sa inasta ng bakla. Ang landi. Hindi niya matanggal ang paningin ang mata nito sa lalake.

"i'm kairon." simpleng sagot ni kairon na mas lalong nag palaglag ng panga ni migz. Umirap ako saka ko binalik ang panyo kay kairon at nilagpasan silang dalawa.

Naglakad na ako pabalik sa loob. Ginamit ko ang nakalugay kong buhok upang pagtakpan ang mukha ko upang hindi ako makilala.

"hindi mo sinabing may pogi kang kasama," Kinirot kaagad ako ni migz sa tagiliran ko ng maabutan niya ako. Nasa tabi ko na ito habang hindi maka get over sa lalaking nasa garden. Hindi man lang ako nakapag pasalamat pero ipinagkibit balikat ko nalang yon. Pumasok kaagad kami sa VIP room at naabutan namin silang kumakain na.

"nakatanggap na kami ng email galing sa VJC company and they want to meet us well nextweek. They badly need a model for thier company" bungad kaagad sa akin ni Yna. Tumango lang ako bilang sagot at umupo sa pang isahang soffa.

"you know sam, pwede tayong umatras? If you want?" nag aalala ang boses ni tita zoe. Tiningnan ko ito bago ako umiling.

"no tita, let's do it." nakangiting sabe ko saka ako kumuha ng pagkain. Matagal ko na itong pinag handaan simula nong unti unti akong gumaling mula sa truma. Matagal ko na itong pinag isipan kaya bakit ako aatras? Pasalamat nga ako kase sila na mismo ang lumapit.

Gusto ko lang maramdaman nila kong gaano kasakit ang ginawa nila sa akin. Gusto ko lang maramdaman nila ang hapdi at kirot ng ginawa nila sa akin. Gusto ko lang maramdaman nila kong gaano kasakit paglaruan habang nakatalikod. Hindi na sila naawa pati anak ko nilayo nila sa akin.

JUST WOW!

Isang oraw kaming andon sa restaurant at pinag usapan ang tungkol sa pagbalik namin sa pilipinas. Umalis din kaagad si Detective papunta sa hotel kong saan ako nanirahan. Nag pa check in siya doon at sasabay ito sa amin pabalik sa pilipinas.

"it's settled then!" yan ang huling pag uusap namin sa restaurant bago kami umalis doon. Sinoot ko ulit ang sunglasses ko saka sumbrero bago ako pumasok sa van. Dumiretso kami sa building kong saan gagawin ang bsm ramp. Nasa labas lang ang paningin at hindi na makapag hintay na makabalik sa pilinas.

"kembot sam, then post, kembot habang nag rarampa...1...2...3 then talikod, good job samantha." ngumisi kaagad ako at kumindat kay migz na thumbs up sa akin. Nakangiti habang kumukuha sa akin ng picture. Naka sexy dress ako kong saan hapit na hapit sa katawan ko.

Buong gabe din kami doon at wala kaming ibang ginawa kundi ang rumampa, mag post, mag retouch ng make up, at nag bihis ng kong ano anong gown habang nag pophotograph.

Sa araw na yon pagod na pagod ako. Pag dating ko sa hotel ay natulog kaagad ako. Thank god nakatulog ako ng mahimbing dahil sa pagod. Inayos na din ni tita ang negosyo niya habang si migz naman ay nag pabook na ng ticket at inayos na ang flight namin.

Dumaan ang ilang at habang palapit ang pag oras na pag alis namin dito sa paris at kinakabahan ako pero hindi ko na pinahalata. Kinabahan ako sa muling pag kikita namin. Kaya ko ito, kukunin ko lang ang anak ko. Malapit ko ng makuha ang anak ko. Malapit na ako austen.

"are u ready?" tanong ni tita ng nasa tapat na kami ng airport dito sa paris. Tumango ako at naunang lumabas sa van bago ako pumasok habang dala dala ko ang maleta ko. Sinoot ko ang sunglasses ko saka sumbrero habang naglalakad papasok sa airport ng paris.

"are u sure you can do this?" tanong ulit ni tita. Tumango lang ako bilang sagot. Pinasok na namin ang maleta namin sa machine. Nasa likod lang namin si Yna at Migz kumakain habang nagtatawanan.

"of course, gusto ko ng makita at makuha ang anak ko." sagot ko bago ko kinuha ang maleta. Dumiretso kami sa waiting shed. Ilang sandali pa nag simula kaming naglakad papasok sa airplane namin papuntang pilipinas.

wait for me austen!