โฮมปาร์ตี้
1227 Words
บทที่ 8 โฮมปาร์ตี้
สิ้นเดือนแล้ว เงินค่าแรงของเดือนนี้ออกมาแล้ว สุภัครพีคลี่ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ เพราะยอดเงินมันค่อนข้างมากกว่าเดือนอื่น ๆ เนื่องจากเป็นช่วงเทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ และยังเป็นเดือนที่ได้ทำงานมากขึ้นอีกด้วย หญิงสาวรีบกดเงินที่โชว์ยอดอยู่หน้าตู้เอทีเอ็มออกมาจนหมด หลังจากนั้นก็โทรศัพท์ถึงเลขาของคุณตาฮาโตริ เพราะเธอไม่สามารถติดต่อเขาได้โดยตรงเนื่องจากเขาอยู่ที่ญี่ปุ่น
(ครับผม เคนชินพูดครับ)
“เอ่อ..” หญิงสาวอึกอักพูดไม่ออกเมื่อได้ยินเสียงทุ้มนุ่มหู แต่ไม่ใช่เสียงของผู้หญิงเหมือนทุกครั้ง
(ครับผม ติดต่อเรื่องอะไรครับ)
“นี่ใช่เบอร์ของคุณมัณฑนาหรือเปล่าคะ”
(ไม่ใช่ครับ นี่เบอร์ของผมนะ แต่ถ้าจะคุยกับคุณมัน เดี๋ยวผมเรียกให้ก็ได้ จะให้บอกว่าใครโทรมาครับ)
“ค่ะ รบกวนบอกคุณมันว่าครีมโทรมาค่ะ”
(ได้ครับ รอสักครู่นะ ผมว่าคุณวางสายไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวผมให้คุณมันโทรกลับ)
“ค่ะ” สุภัครพีอมยิ้มกับโทรศัพท์ รู้สึกถูกใจเสียงทุ้มนุ่มหูของแฟนเลขา รออยู่ไม่นานโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
(สวัสดีค่ะหนูครีม)
“สวัสดีค่ะคุณมัน ขอโทษที่โทรมารบกวนเวลาส่วนตัวนะคะ”
(เวลาส่วนตัวอะไรกันคะ พี่มันกำลังทำงานอยู่นะเนี่ย ตอนนี้อยู่อินเดียจ้ะ)
“จริงเหรอคะ แสดงว่าครีมเข้าใจผิดสิ อุ๊ย! ขอโทษค่ะคุณมัน” หญิงสาวเผลอพูดสิ่งที่คิดออกไปจนต้องกล่าวขอโทษอีกฝ่ายเสียงแห้ง
(คิกๆๆ ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ พี่มันไม่ถือ แต่ถ้าเจ้านายพี่มันรู้เข้า อาจจะเคืองจนควันออกหูเลยก็ได้) ท้ายประโยคปลายสายกระซิบกระซาบเหมือนคนที่ถูกพูดถึงจะอยู่ใกล้ ๆ (ว่าแต่หนูครีมเถอะจ้ะ โทรหาพี่มันทำไมจ๊ะ มีอะไรหรือเปล่า)
“ค่ะ ครีมอยากจะจ่ายเงินค่ารักษาพ่อให้คุณตาบางส่วนก่อน ครีมต้องทำยังไงคะ ให้โอนเข้าบัญชีหรือให้ฝากเงินไว้กับคุณมัน”
(เรื่องนี้หนูครีมคุยกับคุณท่านแล้วเหรอคะ ทำไมพี่มันไม่เห็นรู้เรื่องเลย)
“ครีมคุยกับคุณตาตั้งแต่แรกแล้วนะคะ รบกวนคุณมันถามคุณตาดูนะคะ บางทีท่านอาจจะลืมบอกก็ได้ ถ้าได้คำตอบแล้วโทรบอกครีมด้วยนะคะ ครีมจะรีบจัดการให้”
(ได้ค่ะ เดี๋ยวพี่มันโทรถามคุณท่านแล้วจะรีบโทรบอกหนูนะ)
“คุณมันคะ”
(จ๋า)
“เบอร์โทรนี้ใช่ของคุณมันหรือเปล่าคะ”
(ใช่สิคะ ทำไมเหรอ)
“แต่เมื่อกี้ เจ้านายพี่บอกว่าเป็นเบอร์ของเขา”
(ช่วงนี้เจ้านายพี่เขาอารมณ์ดี คงหยอกหนูเล่นน่ะ ไม่ต้องคิดมาก โทรหาพี่ที่เบอร์นี้ได้เหมือนเดิมจ้ะ)
“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นแค่นี้ก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ”
(จ้ะ สวัสดีจ้ะ)
ภายในโรงแรมสุดหรู ประเทศอินเดีย
มัณฑนาเดินกลับไปหาเจ้านายที่กำลังนั่งอ่านเอกสารที่จะเตรียมลงนาม หลังจากคุยโทรศัพท์กับสุภัครพีเสร็จแล้ว
“บอสมีอะไรจะถามมันไหมคะ”
“คุณมันอยากให้ผมถามเรื่องอะไรล่ะ เรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว”
“บอสไม่เข้าใจเรื่องไหนก็ถามมาได้เลยค่ะ ถ้ามันรู้มันจะตอบทุกคำถาม”
“หลานสาวคนใหม่ของคุณลุงผมโทรมาทำไม” ไคถามเลขาทั้งที่รู้ทุกเรื่องดีกว่าเธอ เพราะเขาคุยกับผู้เป็นลุงอยู่ตลอดเกี่ยวกับเด็กสาวคนนั้น
“เธอโทรมาบอกว่าจะคืนเงินค่ารักษาให้คุณท่านค่ะ”
“คืนเงิน ทั้งหมดเลยน่ะเหรอ” ถามอย่างแปลกใจ
“เธอบอกว่าบางส่วนนะคะ”
“อ๋อ แล้วคุณมันตอบไปว่ายังไง”
“เรื่องนี้มันไม่ทราบเลยค่ะ คงต้องโทรไปถามคุณท่านก่อน หรือว่าบอสมีคำแนะนำคะ”
“เรื่องนี้ยังไม่ถึงเวลาที่ผมจะแสดงความคิดเห็นหรอกนะคุณมัน ไปถามคุณลุงผมเองดีกว่า”
“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นมันขอตัวไปคุยโทรศัพท์กับคุณท่านก่อนนะคะ” มัณฑนาเดินห่างออกไปอีกมุมหนึ่งพร้อมกับโทรศัพท์
ไคมองเลขาสาวที่อายุอานามใกล้เคียงกันจนทำงานร่วมกันได้อย่างดี พลันนึกถึงเสียงใส ๆ ที่ทักทายมาตามสายโทรศัพท์เมื่อสักครู่ เธอคนนั้นถูกคุณลุงหมายตาจะให้มาเป็นคู่ชีวิตของเขาเอาไว้แล้ว แม้เขาจะไม่ได้เสน่หาเธอในทางชู้สาว แต่จากเหตุการณ์ในคืนฝนตก และที่ตามสืบประวัติของเธอมาสักพัก คิดว่าการใช้ชีวิตคู่กับเธอก็คงไม่ลำบากอะไร เขาชอบนะผู้หญิงที่เจียมตัวแบบนั้น แต่เขาก็ยังไม่ได้ตอบรับคุณลุงไปหรอก ทำเฉย ๆ เอาไว้ก่อนดีที่สุด
ห้องจัดเลี้ยงของโรงแรม
“ครีม”
“ขา”
“เรื่องนั้นพี่บอกผู้จัดการให้แล้วนะ แต่ยังไม่ได้คำตอบ เขาบอกว่าต้องคุยกับคุณมงคลก่อน”
“ขอบคุณค่ะพี่ว่าน”
“อือ ถ้าได้คำตอบแล้วพี่จะบอกนะ แต่คิดว่าคงไม่มีปัญหาหรอก เพราะครีมไม่ใช่พนักงานประจำอยู่แล้ว”
“ถ้าไม่ใช่ช่วงสอบสำคัญและพ่อต้องเข้าผ่าตัดด้วย ครีมก็คงไม่ขอหยุดทั้งอาทิตย์แบบนี้หรอกค่ะ พี่ว่านก็รู้นี่คะว่าครีมอยากได้เงินมากแค่ไหน”
“พี่เข้าใจ ไปทำงานเถอะ เดี๋ยว ๆ พี่เกือบลืม พรุ่งนี้มาทำงานเร็วหน่อยได้ไหม พรุ่งนี้จะมีโฮมปาร์ตี้ของลูกค้าวีไอพี เขาต้องการพนักงานแค่สิบคนเท่านั้น แต่เขาเลือกครีมมาด้วย”
“ได้ค่ะ พรุ่งนี้ครีมไม่มีเรียนอยู่แล้ว ครีมจะรีบมาแต่วันนะคะ”
“โอเคจ้ะ มาขึ้นรถที่นี่ตอนสี่โมงเย็นนะ”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ว่าน”
วันต่อมา
“สวัสดีค่ะพี่ว่าน” หญิงสาวทักทายชายหนุ่มที่เพิ่งเดินทางมาถึง
“ดีจ้ะ” วรวุธยิ้มรับคำทักทายของหญิงสาว วางมือขยี้ศีรษะของเธอเบา ๆ “กินข้าวมาหรือยัง ถ้ายังไปกินให้เรียบร้อยก่อนสิ คืนนี้อาจจะยุ่งจนไม่มีเวลาพักเลยก็ได้”
“ครีมทานแล้วค่ะ ครีมไปเตรียมตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวแยกตัวไปอยู่กับเพื่อน ๆ เพื่อเตรียมความพร้อมในหน้าที่ของตัวเอง เกือบครึ่งชั่วโมงต่อมาก็แยกย้ายกันไปยืนประจำจุด รอให้บริการแก่แขกที่มาร่วมงาน
“บาร์เทนเดอร์ อีกสิบนาทีปรุงเหล้ามาให้ฉันสักแก้วสิ แล้วเธอ..” หญิงสาวตัวเล็กบอบบาง แต่งหน้าทำผมแบบจัดเต็ม บ่งบอกความเป็นเซเล็บชี้ไปที่สุภัครพีที่ประจำตำแหน่งอยู่ใกล้ ๆ บาร์เทนเดอร์ รับหน้าที่เสิร์ฟเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ในคืนนี้ “เอาไปเสิร์ฟให้ฉันในบ้านด้วย”
“คุณหนูต้องการรสไหนครับ” บาร์เทนเดอร์ผู้มีประสบการณ์ถามอย่างนอบน้อม
“คิดว่าแบบไหนเหมาะกับฉันก็ปรุงมาสิ” สาวสวยลูกสาวเจ้าของบ้านนามว่าปฐมาวดี ขยิบตาใส่บาร์เทนเดอร์หนุ่มก่อนจะเดินจากไป
- Writer
